- 15 Nisan 2017
- 3.527
- 9.156
- 158
- Konu Sahibi xfairytalex
-
- #21
Yas farkini ne kadar abartmissiniz. Aranizda oyle abartilacak bir yas farki yok diger arkadaslarin dedigi gibi sizin sorununuz baska. Birbirinizle uyumlu bir cift degilsiniz demekki.
Bunun arada ki yaşla alakası yok karakterle alakalı yasa bağlamayın öyle bi yazmissiniz 20 yaş var sandim arada eşinizde genç öyle uçurum yok yaş olarakÇalışmıyorum. 7 yaş var ben 22 yaşındayım o 29. 19 yaşında evlendim
Uçurum bi fark değil kiÇalışmıyorum. 7 yaş var ben 22 yaşındayım o 29. 19 yaşında evlendim
Ünv okuyorum 2. SınıftayımGencecik kızsın evde oturma
Çık dışarı, arkadaş edin sosyalleş...yazık değil mi sana hayatının başında eve kapanmış ağlıyorsun?
Meslek edinip çalış en iyisi bana sorarsan
Ünv okuyorum 2. Sınıftayım
Evlilikte bi halt var zannettim. Aptallık işte. Evlendikten sonra unv kazandım. Açıktan okuyorum 3 senelik evliyim.Peki niye evlendin? Madem hala okuyorsun bence acele etmişsin
Çiçeğe para yok der, git iskender al desem koşa koşa gider. Benimki konuşmakla yola gelmez. Öküz çünkü.Merhaba. Eşim ile benim de aramda 9 yaş var. Ben 23 yaşındayım o 32. Ama görünüşte neredeyse aynı gibiyiz. Zevk ortaksızlığı bizde de var. En basitinden ben lunaparka gitmek istiyorum. O istemiyor. Ben gezip dolaşmak istiyorum. O evde oturmak istiyor. Dinlediğimiz müzik zevkleri bambaşka. Ve bu cidden bir noktadan sonra patlama noktasına getiriyor insanı. Ben de çok kez ağladım. Saatlerde. Hıçkıra hıçkıra. Evleneli 1 yıl oldu. İlk 3-4 ayında hep çiçek bekledim. Sürpriz yapmasını istedim. Basit bi çiçek çikolata bile beni mutlu edecekti. Ama yapmadı. Yurt dışındayım. Ailemden arkadaşlarımdan uzak. Bu daha da yoruyor beni çünkü bir noktada ona muhtacım dil , yer bilmediğim için. Bir gün yine çok ağladım. Çünkü ben de çok daralıyordum dediğin gibi. Evde tıkılıp kalmıştım. Çocuğum bile yok benim. Olmasını isterdim çünkü bi uğraş olurdu en azından bana. Neyse. Bir gün ağladım yine çok. Ağlamama asla dayanamaz. Ama bu sefer hem ağladım hem anlattım. Açık konuştum. Yüzüne vurdum biraz da. Siz erkeklerin nasıl yatağa ihtiyacı varsa biz kızların da sürprize çiçeğe gezmeye ihtiyacı var. Bu bu kadar basit dedim. Bir kaç şey daha dedim. Ertesi gün ben demeden hazırlan gezelim dedi. 1-2 hafta sonra moralimin bozuk olduğunu söyledim. Bana çiçek çikolata aldı. Tamamen kendi isteğime göre yönlendiremem onu. Ben böyleyim çünkü diyor. Ama bazı yerlerde fedakarlık yapmalılar. Yapmak zorundalar çünkü. Diyeceğim o ki konuşmayı dene. Üzgün olduğunu belirt. Ağla gerekiyorsaama çok da üzme kendini artık lütfen. Bak hemen hemen aynı yaştayız. Bir daha gelmeyeceğiz bu zamanlara. İmkanın varsa al bebeğini çık dışarı gez. Arkadaşlarınla takıl. Belki o da kıskanır gelir
Valla eşimle biz de çoğu konuda öyleyiz. Evlendiğimizden beri istediğim bir yüzük var. Almıyor ama kendisi 10000 TL verip bi estetik ameliyat olmak istiyor. Ne alaka yani ? Olmadığından değil aslında. Bazı konulara takılmamayı öğrendim artık. Çünkü anlamıyor. Gerçekten. Mutsuz mutsuz mu yaşayalım? Bazı yerlerde ben onun huyuna gitmeye çalışıyorum. Ama bir yandan eğitiyorum da. İstediğimi yaptırıyorum. YapacakÇiçeğe para yok der, git iskender al desem koşa koşa gider. Benimki konuşmakla yola gelmez. Öküz çünkü.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?