- 16 Mart 2020
- 1.235
- 2.195
- 53
- 31
- Konu Sahibi Cokokuyanbilir
-
- #1
çeyrek deyip hakaret etmesek miÇünkü çeyrek 840 TL oldu. Kimse takmaz. Ben olsam ben de korkarım bu devirde evlenmekten. 200 TL takıyor herkes. O da beyaz eşya borcunu bile kapatmaz. Balayı desen, gitmek için böbrek satmak gerek. E kiralar da fena. Şükür 7 yıl önce evlendim. Ya şimdi evlenseydim.
7 yıllık evli kadınım, evlilikten korkmak deyince aklıma gelenler bu şekil.
840 ne? Daha 24 saat önce 860’a aldım. Hemi de iki tane (çok zenginim)Çünkü çeyrek 840 TL oldu. Kimse takmaz. Ben olsam ben de korkarım bu devirde evlenmekten. 200 TL takıyor herkes. O da beyaz eşya borcunu bile kapatmaz. Balayı desen, gitmek için böbrek satmak gerek. E kiralar da fena. Şükür 7 yıl önce evlendim. Ya şimdi evlenseydim.
7 yıllık evli kadınım, evlilikten korkmak deyince aklıma gelenler bu şekil.
Evlilik kolay değil baştan aşağıya hayatın değişiyor ama burda ki yazdığınız yazı bile ne kadar olgun biri olduğunuza anlamamız yeterli eşiniz anlayışlı biri olduktan sonra her şey çözülürMerhaba güzel kadınlar :)
Son zamanlarda kafama takılan bir mevzu var. Içinizde bunu yaşayan, deneyimlemiş olanlar var mı yoksa bu korkunun sebebi ne biraz çözebilmek için açtım konuyu.
Biraz kendimden bahsedecek olursam. 3 yıldır çalışan bir mühendisim. 6 yıllık bir ilişkim var. Sevgilim yeni mezun oldu sayılır ve yeni işe girdi. Ben bu son 2-3 yıl boyunca sorumluluklarımı halletmenin ( mezuniyet, iş bulma gibi) verdiği bir güvenle evlenmek istiyordum. Sevgilim ise okul bitsin, dili halledeyim hemen adım atmak istiyorum diyordu ama bütün bu adımlar o kadar ağır atıldı ki 6 yıl boyunca okul 2 sene uzadı, dil öğrenme uzadı pandemi dolayısı ile iş bulma uzadı..
Bu iş bulmanın uzadığı dönemlerde her ikimizde gergindik, tartışmalarımız oluyordu ve biz ayrılık dönemi yaşadık. Fakat çok kısa sürdü ve barıştık. Ve beni karşısına alıp "özür dilerim sureci cok uzattım ama asla evliliği istememe durumu söz konusu değil. Ben işe girer girmez işin durumuna göre burada kendimi sağlam hissedebilirim dediğim zaman evlilik teklifi ile karşına çıkacağım Ve her şeyin artık daha fazla uzamasını istemiyorum" dedi. Ve daha yeni sayılabilecek bir dönemde işe girdi.
Ve ben artık bu evlilik konusu yaklaştığı için stres olmaya başladım. Sebebi bulamıyorum. Kendime sorduğum zaman " maddiyat, sorumluluklar, acaba becerebilecek miyiz vs " bir-çok tedirgin edici durum düşünüyorum. Önceden çok toz pembe mi geliyordu bu konu ne değişti bilmiyorum. Belki de rahatımın bozulmasından korkuyorum. Şuan maddi ve manevi çok rahatım. Istediğim şeyleri istediğim şekilde gercekleştirebiliyorum.
Sevgilimi çok seviyorum. Bu kısa ayrılık doneminde bize tartışma yaratan meseleleri çözümledik olgunca. Birlikte çok eğlenebiliyoruz. Birlikte maç izlemek , oyun oynamak, bir yerde oturup karşılıklı sohbet edebilmek, hiç sıkılmadan vakit geçirebilmek.. Aynı müziği dinleyebilmek. Pek çok ortak noktamız var. Birbirimize karşı saygılıyız. Ailesi tarafından gerçekten sevildiğimi düşünüyorum ben de gerçekten seviyorum çok güzel insanlar.
Peki ben neden böyle hissediyorum? Neden şimdi başladı bu tedirginliklerim..
Bunca yıl bunun için beklememiş miydim ve hatta bazen sevgilime bunun için sitem etmemiş miydim ? Şimdi neden böyle hissediyorum.
İşte bu yüzden her iki tarafında iş bulup özgürlüklerini ellerine aldıklarından en az bir yıl sonra evlenme kararı alma taraftarıyım. Çünkü beklenti değişiyor planlar değişiyor hislerde değişiyor olgunlukta. Evlilik için herhangi bir mecburiyetiniz olduğunu düşünmüyorum belli ki yakın gelecek adına planlarınız arasında evlilik yokMerhaba güzel kadınlar :)
Son zamanlarda kafama takılan bir mevzu var. Içinizde bunu yaşayan, deneyimlemiş olanlar var mı yoksa bu korkunun sebebi ne biraz çözebilmek için açtım konuyu.
Biraz kendimden bahsedecek olursam. 3 yıldır çalışan bir mühendisim. 6 yıllık bir ilişkim var. Sevgilim yeni mezun oldu sayılır ve yeni işe girdi. Ben bu son 2-3 yıl boyunca sorumluluklarımı halletmenin ( mezuniyet, iş bulma gibi) verdiği bir güvenle evlenmek istiyordum. Sevgilim ise okul bitsin, dili halledeyim hemen adım atmak istiyorum diyordu ama bütün bu adımlar o kadar ağır atıldı ki 6 yıl boyunca okul 2 sene uzadı, dil öğrenme uzadı pandemi dolayısı ile iş bulma uzadı..
Bu iş bulmanın uzadığı dönemlerde her ikimizde gergindik, tartışmalarımız oluyordu ve biz ayrılık dönemi yaşadık. Fakat çok kısa sürdü ve barıştık. Ve beni karşısına alıp "özür dilerim sureci cok uzattım ama asla evliliği istememe durumu söz konusu değil. Ben işe girer girmez işin durumuna göre burada kendimi sağlam hissedebilirim dediğim zaman evlilik teklifi ile karşına çıkacağım Ve her şeyin artık daha fazla uzamasını istemiyorum" dedi. Ve daha yeni sayılabilecek bir dönemde işe girdi.
Ve ben artık bu evlilik konusu yaklaştığı için stres olmaya başladım. Sebebi bulamıyorum. Kendime sorduğum zaman " maddiyat, sorumluluklar, acaba becerebilecek miyiz vs " bir-çok tedirgin edici durum düşünüyorum. Önceden çok toz pembe mi geliyordu bu konu ne değişti bilmiyorum. Belki de rahatımın bozulmasından korkuyorum. Şuan maddi ve manevi çok rahatım. Istediğim şeyleri istediğim şekilde gercekleştirebiliyorum.
Sevgilimi çok seviyorum. Bu kısa ayrılık doneminde bize tartışma yaratan meseleleri çözümledik olgunca. Birlikte çok eğlenebiliyoruz. Birlikte maç izlemek , oyun oynamak, bir yerde oturup karşılıklı sohbet edebilmek, hiç sıkılmadan vakit geçirebilmek.. Aynı müziği dinleyebilmek. Pek çok ortak noktamız var. Birbirimize karşı saygılıyız. Ailesi tarafından gerçekten sevildiğimi düşünüyorum ben de gerçekten seviyorum çok güzel insanlar.
Peki ben neden böyle hissediyorum? Neden şimdi başladı bu tedirginliklerim..
Bunca yıl bunun için beklememiş miydim ve hatta bazen sevgilime bunun için sitem etmemiş miydim ? Şimdi neden böyle hissediyorum.
Katılıyorum canım güzel dile getirmişsinEvlilik kolay değil baştan aşağıya hayatın değişiyor ama burda ki yazdığınız yazı bile ne kadar olgun biri olduğunuza anlamamız yeterli eşiniz anlayışlı biri olduktan sonra her şey çözülür
Bence seviyosun evlenince de mutlu olacaksın ve böyle tedirgin hissetmen yazdığın sebeplerden ötürü normal. Aynı evde tüm düzenini bırakıp farklı bir düzene adapte olmaya çalışacaksın ve dediğin gibi kendine yetiyosun ve rahatsın da şu an ama evlenmek zaten rahatını bozmakla veya kendine yetmekle alakalı değil. Sevdiğin kişiye daha yakın olmak ve onunla ömür geçirmekle ilgili ve sen 6 yılını onla geçirsen de aynı evde artık ömürlük imza atacağını bildiğinden içinde bu tür tedirginlikler oluşmaya başladı çünkü artık yavaş yavaşta olsa işler ciddileşiyor. Sürekli sorumlu olacağın biri, bekar hayatında birkaç görüşmeden ibaret değil artık her gün aynı eve girecek insanlar olacaksınız. Zaten birçok ortak yönünüz varmış ama mesela rahatın ne şekilde bozulabilir anlatır mısın? Önceden napıyordun da onunla aynı evdeyken yapamayacağını düşünüyorsun? Bu arada bende korkuyorum ve benim de evlenme olayı ciddi ciddi konuşuldukça gerginliklerim aşırı arttı üstelik çocuğu aileme zorla kabul ettirdim çabaladım ama psikolojim de normal değil ne ise... Diyeceğim o ki bence bu tedirginlikleri attığında mutlu olursun ve becerirsin neden yapamayasınız ki yani okuduğum kadarıyla iş ve bu düşüncelerin haricinde bi sorundan bahsetmemişsin. Ailesi tarafından da seviliyorsun bence sadece evlilik, yeni yaşam gerginliği sendeki tabi yazmadığın bi başka çekincen yok ise.Merhaba güzel kadınlar :)
Son zamanlarda kafama takılan bir mevzu var. Içinizde bunu yaşayan, deneyimlemiş olanlar var mı yoksa bu korkunun sebebi ne biraz çözebilmek için açtım konuyu.
Biraz kendimden bahsedecek olursam. 3 yıldır çalışan bir mühendisim. 6 yıllık bir ilişkim var. Sevgilim yeni mezun oldu sayılır ve yeni işe girdi. Ben bu son 2-3 yıl boyunca sorumluluklarımı halletmenin ( mezuniyet, iş bulma gibi) verdiği bir güvenle evlenmek istiyordum. Sevgilim ise okul bitsin, dili halledeyim hemen adım atmak istiyorum diyordu ama bütün bu adımlar o kadar ağır atıldı ki 6 yıl boyunca okul 2 sene uzadı, dil öğrenme uzadı pandemi dolayısı ile iş bulma uzadı..
Bu iş bulmanın uzadığı dönemlerde her ikimizde gergindik, tartışmalarımız oluyordu ve biz ayrılık dönemi yaşadık. Fakat çok kısa sürdü ve barıştık. Ve beni karşısına alıp "özür dilerim sureci cok uzattım ama asla evliliği istememe durumu söz konusu değil. Ben işe girer girmez işin durumuna göre burada kendimi sağlam hissedebilirim dediğim zaman evlilik teklifi ile karşına çıkacağım Ve her şeyin artık daha fazla uzamasını istemiyorum" dedi. Ve daha yeni sayılabilecek bir dönemde işe girdi.
Ve ben artık bu evlilik konusu yaklaştığı için stres olmaya başladım. Sebebi bulamıyorum. Kendime sorduğum zaman " maddiyat, sorumluluklar, acaba becerebilecek miyiz vs " bir-çok tedirgin edici durum düşünüyorum. Önceden çok toz pembe mi geliyordu bu konu ne değişti bilmiyorum. Belki de rahatımın bozulmasından korkuyorum. Şuan maddi ve manevi çok rahatım. Istediğim şeyleri istediğim şekilde gercekleştirebiliyorum.
Sevgilimi çok seviyorum. Bu kısa ayrılık doneminde bize tartışma yaratan meseleleri çözümledik olgunca. Birlikte çok eğlenebiliyoruz. Birlikte maç izlemek , oyun oynamak, bir yerde oturup karşılıklı sohbet edebilmek, hiç sıkılmadan vakit geçirebilmek.. Aynı müziği dinleyebilmek. Pek çok ortak noktamız var. Birbirimize karşı saygılıyız. Ailesi tarafından gerçekten sevildiğimi düşünüyorum ben de gerçekten seviyorum çok güzel insanlar.
Peki ben neden böyle hissediyorum? Neden şimdi başladı bu tedirginliklerim..
Bunca yıl bunun için beklememiş miydim ve hatta bazen sevgilime bunun için sitem etmemiş miydim ? Şimdi neden böyle hissediyorum.
Güveniyorum gerçekten yüzüne baktığınız zaman temiz bir insan olduğunu anlıyorsunuz.Çok normal endişelenmeniz herkes ilk başta böyle duygularla karşı karşıya kalır.
Ne güzel konuşup anlaşıp orta yolda buluştuğunuz konularin olması.
Bu bence evlilikte en önemli husus.
Güvende varsa arada korkulacak hic bir şey yok.
Şimdiden hayırlı olsun mutluluklar diliyorum
Içimde bir korku var anlam veremiyorum. Yanı bunca yıl çok isterken şimdi isler ciddiye binince ne değişti bendeAtacağımız her yeni adım kaygılandırmaz mı?
Ancak yanımızdaki insana güveniyorsan, seviyorsak, açık bir iletişimimiz var ise korkulacak bir şey yok.
Sadece temkinli adım atmak lazım evlilik sürecinde ilerlerken insani ilişkiler hakikaten kolay değil ama sağlam adımlar atarak, karşılıklı olarak fedakarlıklar-anlayışlar gösterilirse güzel şeyler yaşarsınız inşallah
Ben hazır hissederken o çok ağırdan aldı. Şimdi benim hevesim azaldı kendisi acele ettirmek istiyor.İşte bu yüzden her iki tarafında iş bulup özgürlüklerini ellerine aldıklarından en az bir yıl sonra evlenme kararı alma taraftarıyım. Çünkü beklenti değişiyor planlar değişiyor hislerde değişiyor olgunlukta. Evlilik için herhangi bir mecburiyetiniz olduğunu düşünmüyorum belli ki yakın gelecek adına planlarınız arasında evlilik yok
Içimde bir korku var anlam veremiyorum. Yanı bunca yıl çok isterken şimdi isler ciddiye binince ne değişti bende
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?