Farklı insanları kabullenme sorunu

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

bitter64

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Kasım 2015
1.916
548
123
Kabullenmek derken aslında kendime zarar veriyorum kendimi üzüyorum başkalarını düşünerek.

Yeni bir işe başladım. Bu arada reklamcılık sektörü yani en geniş insanlar bu sektörde herhalde diye düşünüyorum. Şimdiye dek daha normal yasayan insanlarla calistim ama burası farklı. 25 yasındayım. Aynı yaslardayız hepimiz. Mesela bir gay cocuk var ama cok iyi bir insan kibar saygılı biri bu insan beni rahatsız etmiyor onun tercihi diyorum ilgilenmiyorum ötesi ile erkek sevgilisi ile yaşaması etmesi banane diyebiliyorum. Bu arada kızlar da cok rahat mesela biri sevgilisi ile yasıyor evlenmeden yasamak onun tercihi sonucta. Ama.bir kız var ki ilk günden beri hareketleri asırı sımarık hiç çekinmesi yok bunu özgüven gibi görüyor ama sımarık yani. Ailesi de rahat ve öyle yetiştirmiş. Ot içmeyi uyuşturucudan bahsetmeyi öyle bir cevresi oldugunu söylemeyi marifet sanıyor gibime geliyor ki bahsediyor devamlı ilgi cekmek isteyen cocuklar gibi. Mesela bugün de özelini anlatıyordu işte biri ile öpüşüyor sonra başkası ile gidip yatıyor bana cok garip gelen seyler bunlar. Biliyorum bu dünyada her telden insan var kimsenin ahlak bekçisi de değilim yanlıs anlaşılmasın. Ama kendimi uzaylı gibi hissediyorum özgüveim zedeleniyor. Rahat hissetmiyorum kendimi pek ortamda sanki beni küçümserler gibime geliyor. Zaten takıntım var bu konuda ailemin durumu iyi değil küçük sobalı bir evdeyiz Vs diye kendimi kıyaslayıp üzülüyorum ister istemez. Tüm bu duygulardan kurtulmak istiyorum. bu işyerinden cıkamam zaten babam da calısmıyor işe ihtiyacım var. Ama bazen asırı takıyorum. Yapmacık olamıyorum abartı hareketler bana göre değil. Benle aynı anda baslayan bir cocuk var mesela ona da taktım kafayı aynı odada o cocuk ben ve bahsettiğim kız beraberiz aynı meslekteniz 3 müz. O kızla asırı samimi benle konuşmuyor filan yani hiç konuşmasam onla soguk buldu dicem ama özellikle bikaç kez sohbet de actım yok farketmiyor bu da beni üzüyor alt tarafı biri konusmasa nolur diyorum sonra yine dışlanmış gibi hissediyorum sürekli kıza yalakalık yapıyor bu arada bu cocuk.

Diyeceksiniz ki tak kulaklığı işine bak o da olmuyor işte aksama kadar ordayım ailemizden cok onları görüyoruz iş arkadaşlarımızı.

Siz nasıl baş ediyorsunuz bu durumlarla?
 
gereğinden fazla sorguluyosunuz. insanların nasıl olduğu ile ilgilenmeyi bırakın. işinize bakın. kimsenin saçma sapan maceralarını dinlemek zorunda da değilsiniz. işim var diyerek uzaklaşabilirsiniz.
 
Bu kadar takılma
İş para için geçinmek için. İşini yap, paranı al, evine git. Yazdığın sebepler kendi içindeki durumlar ne mobbing ne taciz işten çıkmayı gerektirecek bir durum yok ki kendi kompleks de demek istemiyorum fikirlerin yüzünden ekmeğinden olma bence. Evi de geçindiriyorsun sanırım. İşini en iyi şekilde yap, paranı alıp evini geçindirmeye odaklan. Gerisi fasa fiso gerçekten.
 
bitter64 merhaba..
Öncelikle onların hayatı gibi bir hayatınız yok diye kendinizi ezik ya da dışlanmış gibi hissetmeyin sakın.. Herkesin özel hayatı.. Herkes kendi hayatını yaşar. Ama özel hayatlarını iş ortamına taşımak normal değil. Gay olabilir, diğeri sevgilisiyle birlikte yaşayabilir ama ot uyuşturucu kullanmak anlayış gösterilebilecek bir durum değil.. Sonuçta yasadışı bir şey. Bu özgüven değil tamamen aptallık.. Kendinizi böyle tiplerle aynı kefeye sakın koymayın..

Siz işinizi yapın gerisini takmayın.
 
2003 den beri reklam/halkla ilişkiler sektöründe çalışıyorum. sizin departmanı bilmiyorum ama bizim boş vaktimiz çoktur çok laklak yaparız, işimizin büyük bölümü de bu sohbetlerden oluşur zaten, dolayısıyla evet birbirimizin çoğu şeyini biliriz ve diğer sektörlerdekinden daha yakın ilişkiler kurarız birbirimizle.
eğer iş hayatınıza bu sektörde devam edecekseniz bunlara alışmaya çalışın, özellikle creatif taraftaysanız asla mekanik bir ortamda çalışamayacaksınız, sürekli birileri konuşacak, gülecek, şarkı söyleyecek, ağlayacak; alışın :)
 
İş yerinde çok samimi olmayın kimseyle. Sigortanız yatıyor mu maaşınız size yeter mi ona bakın sadece. Benim eski iş yerimde herkesle aram çok iyiydi hatta bir arkadaşım vardı sabah işe gelir gelmez beni öperdi cicim , birtanem vs. diye tüm günü geçirirdi. Sonra o sevgili arkadaşımın! arkamdan bir sürü iş çevirdiğini öğrendim. Artık iş arkadaşlarımla fazla samimi olmama kararı aldım. Sabahları günaydın , öğle arası afiyet olsun,çıkarken iyi akşamlar ,cumartesi günleri iyi tatiller der işime bakarım. Çok mutluyum bu şekilde. Herkesi bu şekilde kafana takıp üzülürsen çalıştığın hiçbir yerde mutlu olamazsın.
 

hiç böyle bir durumda kalmadım açıkçası
4 iş arkadaşınız var, biri gay-erkek arkadaşıyla yaşıyor, diğeri-erkek arkadaşıyla yaşıyor ki en normali bu kişi, diğeri bi gün biriyle öpüşüp sonra biriyle yatıp ot, uyuşturucu falan, sonuncusu da o kızla takılıyor
nasıl bir iş yeri orası anlamadım

son gelen çocukla konuşmak için konu açtım diyorsunuz
yahu o ot çekip değişik bir cinsel hayat yaşayan kızla çok samimi olan çocuk sizinle samimi olsa size ne katacak?
sizin düşünce yapınız apayrı
bence işinizi sadece iş gibi görün, para için deyin, gerisini de boşverin
kendinizi dışlanmış gibi hissetmeyin çünkü gerçekten onlarla aynı kafada değilsiniz
arkadaşlarınızı kendi yaşam tarzınızda olan insanlardan seçmeniz en sağlıklısı
 
Ben de kisa sureligine benden cok farkli bir ortamda calismistim.Insan kendini yalniz hissediyor anliyorum ama onlarla iyi olmak zorunda degilsin sadece onlardan farkli oldugunu cok on plana cikarma yoksa ugrasirlar.
 
ben burda sorun ne anlayamadım. herkes etrafınızda dönmek zorunda değil. o çocuk kzıla konuşuyor benle konuşmuyor dışlanıyorum ne demek. siz oraya herşeyden önce çalışmak için gittiniz arkadaş edinmek için değil.zaten anlattığınıza bakılırsa size uygun bir arkadaşta edinemeyeceksiniz. bence oranın hayatınız olmadığı ve sadece çalışmak için orda bulunduğunuzu aklınızdan çıkarmamalısınız.
 
Yaptığınız işe odaklanın, dinlemeyin. İşim var diyip gidin. Ne anlatırsa ilgilenmeyin. O da mal değilse anlar zaten.
Siz çalışmak için oradasınız ve hepimizin hayatları farklı. İnsanların seçimleri değil de karakterine mi takılıyorsunuz anlamadım ama kompleks yapıyorsunuz sanırım.
 
gereğinden fazla sorguluyosunuz. insanların nasıl olduğu ile ilgilenmeyi bırakın. işinize bakın. kimsenin saçma sapan maceralarını dinlemek zorunda da değilsiniz. işim var diyerek uzaklaşabilirsiniz.


İşime de bakıyorum tabiki ama aslında özgüvenli olan biriyken bunları garip buldugum için konuşmayıp sanki sorunlu ben gibi görünmek istemiyorum ayrı takılan ezik gibi buna sinirleniyorum
 
Canım sorun galiba şu.. Ben normalde de psikolojik sorunlar yasadım eski işyerime tam alınmış düzenimi oturmus huzur bulmuştum kendimden cok farklı insanlarla bir ortama düştüm suan zaten yalnız hissediyorken burada yalnız hissetmek kötü oldu
 

Bumu yapmak kolay benim için.. Sorun yalnız hissetmem orada nedense bu kızı herkes odak noktası yapıyor yani cok mu normal ot filan tanımak yanında anlamıyorum patron bile gülüyor
 
Bumu yapmak kolay benim için.. Sorun yalnız hissetmem orada nedense bu kızı herkes odak noktası yapıyor yani cok mu normal ot filan tanımak yanında anlamıyorum patron bile gülüyor
Siz de başka ilgi alanları bulup onlardan bahsedin neşeli neşeli.. Bu sefer sizi dinlerler. Bu kadar basit.
 
Bumu yapmak kolay benim için.. Sorun yalnız hissetmem orada nedense bu kızı herkes odak noktası yapıyor yani cok mu normal ot filan tanımak yanında anlamıyorum patron bile gülüyor
o zaman yapın neyi dert ediyorsunuz. yalnız hissedicek birşey yok bunda siz orda iş yapıyorsunuz ve zamanla ister istemez en uyuzu ile bile arkadaş oluyorsunuz tüm gün orda onların yüzünü görünce kaçınılma zbir gerçek oluyor bu. bu kızı takıntı haline getirmeyin bence.
 

Creative evet. Konuşsun etsinler sıkıntı o deil düzgün insanlar olmaları
 

Anlattıklarınızdan ne çıkardım biliyo musunuz?

İşyerinde bi kız var, iyi kız aslında, gıcık da değil.

Ama ortama uyum sağlamaya ve tepkilerini frenlemeye o kadar kafayı takmış ki... Tepki verirken çok fazla düşünüyor bu da davranışlarının daha yapmacık ve soğuk görünmesine neden oluyo.

Kendi dünyasını başkalarıyla paylaşmak konusunda da son derece güvensiz. Daha kendi varlığı huzur içinde değil ki insanlar onun etrafındayken huzur içinde olsun.

İşinize bakın, maaşınız yatıyosa problem yok, kimseyle konuşmaya mecbur değilsiniz diyenler olmuş. Daha da olacaktır. Tabi ki bu da bi seçenek ama bu denli kokmaz bulaşmaz olmak doğal bi seçenek mi bilemiyorum.

Neden kendiniz olmayı denemiyorsunuz konu sahibesi? Karşınızda yarısı yasal olmayan anılarını anlatan bi kız var, ama siz evdeki sobadan utanıyorsunuz; sebep?

Ne hissediyosanız onu söylesenize. Buraya gelene kadar daha küçük bi dünyam vardı, yeni şeylerle tanışmak bazen güzel ama bazen de tuhaf geliyo deyin mesela

Hayatlarıyla ilgileniyomuş gibi yapmayın, gerçekten ilgilenin. Tepkilerinizde de anlayışlı ama dürüst olun. Merak ediyorsanız sorsam ne derler diye düsünmeyin, sorun gitsin. Onaylamıyosanız onaylıyomuş gibi yapmayın, neyi niye yanlış buldugunuzu anlatın. Saldırır gibi degil ama, sadece kendi dogrularınızı anlatır gibi.

Kendinizi de kutulara kapatmayın, ne yaşıyosanız siz de usulünce anlatın. Sıradan bulurlarsa da düz insanım ben deyin geçin. Ne olur ki yani, ne kaybedersiniz?

Son olarak o abi o ablayı çekici buluyo. Onun üzerine fazla düşmesi ondan. Size ilgisizligi tamamen cinsellik tabanlı. Ablayı elde edince (yatınca demiyorum bakın, ilgisini cekince de olabilir sevgili olunca da, ya da hakikaten yatınca da) ya da edemeyecegini kabullenince geçecek.
 
Kendini ezik hissetmeye gerek yokki. Sen onları olduğu gibi kabul etmişsin onlarda kabul eder yada etmez oda onlara kalmış. İşini yap gerisini boşver. Kimse için değişmeye de çalışma. Çünkü sen.. Sen olduğun için sensin.
 
Creative evet. Konuşsun etsinler sıkıntı o deil düzgün insanlar olmaları

iyi de düzgünlük çok göreceli bir şey
uyuşturucu meselesini konu dışı tutarsak aralarında hırsız yok, katil yok, tecavüzcü yok...
bu durumda hiçbirine düzgün değil diyemeyiz, e özel hayatları da onları ilgilendirir.
ben 3 yıl eşcinsel yöneticiyle çalıştım, iş hayatımın en huzurlu, en güzel, en mutlu 3 yılıydı, ne öncesinde ne sonrasında onun kadar hümanist, onun kadar insanların özel hayatlarına, fikirlerine, kişiliklerine değer veren bir yöneticim olmadı, toplum normlarına göre gayet "düzgün" görünüp, iş hayatımı burnumdan getiren yöneticilerimin/iş arkadaşlarımın hiçbiri onun bir tırnağı etmezler.
insanları özel hayatlarıyla değil, insanlıklarıyla,fikirleriyle değerlendirirseniz, çok daha objektif ve huzurlu olursunuz.
 
Son düzenleme:
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…