ölmesini hiç istemediğim bir insan ölüyor...
ve benim elimden hiç bir şey gelmiyor...
evet sana çok kızdım ama yine de teselliyi sende arıyorum ama şimdiki suratsız halinde değil...
eski güzel, insanın içini yakan gülen gözlerinde...
omzunda ağlamalıydım şimdi,sen bana gerçekçi ama kırmadan anlatmalıydın...
hayatımın temel taşlarından birini daha, doğduğumdan beri yanımda olan insanı kaybederken...
teselliyi sende aramak çok acı...
kahretsin ya söz vermiştin bana nasıl sözünü tutmazsın, nasıl bırakırsın...
bu kadar büyük olan sevgimi nasıl bitirirsin...
nasıl hala canımı yakmaya çalışırsın...
bu dünyada herkesten, anne babamdan bile çok sana güvendim ben...
nasıl yıkarsın...
benim sevdiğim adam nasıl bu halde olur...
nasıl hala tek kaygısı babasına bende başarılıyımı ispatlamak olur...
nasıl bunlar için her şeyden benden, kızımdan, sevgimizden vazgeçersin...
nasıl uyuyabiliyorsun geceleri...
nasıl başkalarıyla ilgili hayal kurabiliyorsun...
nasıl hayatına bakıyorsun...
ben bu kadar vicdansız bir adamı sevmiş olamam...
nasıl bizim eşyalarımızı kar sayıp oturuyorsun onların üstünde bizsiz...
bordo, pembe çarşaflarda da yatabiliyor musun?
kanser kelimesi bile bana senin desteğini çağrıştırırken, sen nasıl silersin bir çırpıda...
gururun nasıl saçma sapan bir şey ki...
bizi harcayabildin...
ben sana hep ama bana sen söz vermiştin dediğimde seni dünyanın en mutlu insanı yapamadım, yapamam demiştin...
ama benim kastettiğim her şeyin olacağım sözündü...
arkadaşım, annem, sevgilim, sırdaşım, dostum, eşim....
nasıl unutursun...
senden asla sıkılmam deyip öpmelerini...
kahretsin, acı çekiyorum...
ve bu acı nasıl geçecek bilmiyorum...
nasıl saçma bir sevda ki bu,beni acılarla kıvrandırırken...
seni daha da çirkinleşmeye, nereden laf soksam huzurunu bozsama getiriyor...
daha dün asabımı bozdun, saçma sapan suçladın beni...
haksız olduğunu sende biliyorsun, işin bu, yapma anlamamış olamazsın...
ama bu bile bana saldırmaktan alıkoymuyor seni...
teyzem ölüyor, arkasında 3 tane çocuk babasında kalacak...
hiç düşündün mü ya ben o durumda olsam evladım, evladımız ne olacak?
senin yeni hayatın içinde bir sığıntı mı olacak???
evet ağlıyorum, bu kadar zaman sonra...
mutluymuş, her şey yolundaymış gibi davranmaktan yoruldum...
hiç bir şey yolunda değil, sen yoksun....