Genç bir kız annesi olarak sesleniyorum sana kuzum; benim üzüntüden hastalanmam için olabilecek tek şey, kızımı mutsuz görmektir...Ha ona dediğimi yaptırmak için şimdi bile zaten varolan hastaliklarimi kullanabilirim ( zira benim annem zamanında hep kullandı. Sınava çalismadigimda tansiyonu çıkardı, istediği elbiseyi giymedigimde egzaması azardı....vs) Ama anne olunca anladım ki hepsi yalan dolanmış.... Hiçkimse, hicbirsey, ben dahil, benim kızımın bir damla gozyasindan, huzurundan değerli değil...şimdi çok küçük ama ileride isterse 5 kere evlenip boşansın , niye üzüleyim? Aksine şimdiden maddi manevi altyapısını hazırlıyorum ki ileride canını sıkan kim olursa olsun, ben olsam da olmasam da, kimseye minnet etmeden koysun tekmeyi ....evlenmeydi boşanmaydi,erkekti, damatti, elgün ne derdi..piiiii...hepsi benim kızımın elinin kiri...kurban olsunlar melegime....