aaa aynı benim annem,
çocuk büyüdü annem hala aynı,
bu kez model atladı ama, her gün:
duydun mu çocuğua tecavüz etmiş öldürmüşler, aman kızım allah korusun,
serviste unutmuşlar çocuk ölmüş,
balkondan düşmüş 8 yaşında çocuk ölmüş,
sapasağlam çocuk soğuk havale geçirmiş engelli kalmış vs vs vs
mutlaka anlatacak bir felaket bulur, bu psikolojiyle 60 yıldır nasıl hayatta kalıyor bilmiyorum ama benimkini bozduğu kesin
anne tamam anlatma diyorum, iyice detaya giriyor poffff, çare bulan bana da söylesin
Kalp kirmamak icim.verdigimiz ugraslardan dolayi bu konu bu kadar uzuyor. Keske ailelerde bizim gibi hassas olabilse. Nihayetinde bu cocuklara bir sey oldugunda en cok bizim canimiz yanacak.
Benimde tam olarak muzdarip oldugum konu bu. Masanin ustune cikip dusebilir diyorlar. Dikkat ediyorum diyorum. Ya dalarsan diyorlar. Yanj napabilirim ki dalarsam? Baska nasil bir secenek var? Masayi aticam o zaman. Ben tedbirini alip tevekkul ediyorum. Yinede yetmiyor. Bu sozler tatmin etmiyor aileleri. Bende cocugum dussun bi yerlerini kirsin yada bir sekilde bogulsun, kaybolsun istemem zaten.Ay bi de bazi seyler elimizde degil ki,
Yani ne yapayim ben, okulda hayatini kaybeden cocuklar var diye okula gondermeyeyim mi simdi?
Ya da her an soguk havale gecirebilir, baska bisey olabilir korkusuyla cildiralim mi?
Elimizde olan seylerle ilgili zaten dikkat ediyoruz, onlem aliyoruz ama bazi konularda yapacak bir sey de yok...
Ben duymak istemiyorum mesela bazi seyleri, anlatiyorlar illa ki, cildiriyorum, kiziyorum ama durduramiyorum.
Cocugu simartiyor evet ve cocuk bir sure sonra ne istese yapilacagini anlamaya basliyor en tehlikeli donemGercekten cok zor. Hastalikta hele niye hasta oldu, dikkat etmedin milerde bitmiyor. Cocugun sevilmesi cok guzel bir durum, evet. Ama bu kadar herkes tarafindan poh pohlanmasi, asiri ustune dusulmesi cocugu simartmiyor mu sizcede? Kizim 16 aylik. Cok rahatlikla kime neyi yaptirabilir, anlayabilecek durumda. Sonra niye boyle oldu bu cocuk diye dovunuyoruz.
O cocuklar burda da var. Gercekten tehlikeli bi durum o. Araba birden ciksa Allah muhafaza.Buralarda çocuklar bisikletleriyle yokuş aşağı bırakıyorlar kendilerini. Üstelik arabalar da gelip gidiyor. Öyle bir torun olsa kalpten giderler mazallah..
Ben de sizinkilerin komşu versiyonuyum.
Annesini taniyorsam söylüyorum. "Aaaa öyle mi yokuştan salma dediydim de oglum tamam dediydi." Cevabını alıyorum. Onları görünce gözümü kapatıyorum artık ben de. Bir de patenle ya da kaykayla kendini yokus aşağı salanlari görünce.
Çocuklara tedbirli olmaları öğretilebilir mi yoksa düşe kalka kazalarla mi ogrenecekler bunun sorgulamasını yapıyorum bu aralar...??
Ayy cok tatlilar : )annemle babamda o sekildeydi.biraz buyudude kiz artik az sakinlestiler.
1.sinifta kizimi merdivenden itmislerdi ayak bilegi incinmis mosmor balon gibi gorunce babam kalp krizi gecircekti.acaba evde mi ogrenim gorse dedi
:) Cocuklari, torunlari oldugunda buyuyor sanirim. O yuzden torunlara sariyorlar.Benim ex olup eskimeyen kayınvalide de böyledir. Oğlum üniversite sınavına hazırlık için özel ders alıyordu. Babaannemiz benim torunum çok yakışıklı kaçırırlar diye korkuyordu. Hatta aradaki farkı vereyim eve gelsinler diye tutturdu. Tamam üniversiteye başlayınca da prof. ları doç. ları da eve çağırırız dedim. Sustu.
Bu arada oğlum o dönemde 187 boyunda 80 kiloydu.
Köpekle oynamaKopeklerle oynayan mi kanser oluyomus
Sizin anneler kanserin sebebini bulmuslar cok dahice
Sevabina cozumunu de bulsalar
Tesekkur ederiimÇok zor bir durum cidden. Allah kolaylık versin.
Söyleme canım.Of benim de annem oyle. Oglum 23 aylik faranjit oldu ve annem bir haftadir saat basi ya ariyor ya mesaj atiyor. Nooldu naaptin nasilsin vs diye. Bayilacam yeminle. Artik telefonu merhaba anne daha iyiyiz tesekkurler diye aciyorum hic alo kismina girmeden.
Beni fanusta buyutmus annem,tek cocuguyum. Bu da tek torunu. He he diyorum ama olmuyor iste. Krese baslayinca naapacagiz hic bilmiyorum
En mantiklisi valla ben de artik soylemicem. Bas beyin kalmiyor yoksaSöyleme canım.
Benim kızım hastalandığında söylemiyorum anneme artık. Yoksa aynı annen gibi sürekli arıyor,nasıl oldu diye. Atlatınca söylüyorum yada hiç söylemiyorum artık ben.
Ben genelde kisitladiklarinda yada fazla mudahil olduklarinda engelliyorum. Ters bir bakis atiyorlar ama ben yine bildigime devam ediyorum. Bunu engelleyebiliyorum. Gerekiyirsa alip baska bir yere gotruyorum kizimi. Ama telkinler cok sorun olmaya basladi. Cunku hep negatiflik. Hic "kizim cocuk bu, duserde kalkarda. Birak biraz haline" diye bir sey duymuyorum. Canimdan can ayrilarak bu hayata gelen insanin, surekli ölebilme ihtimalinin hatirlatilmasi cok korkunc.Ben bu davranislarin pek "tatli" oldugunu dusunmuyorum. Haliyle anneler de tatliligin degil cocuga nasil ozguven kaybettirilir onun timsali bence. Yanlis anlamayin elbette anneler iyi niyetlidir fakat guzelce anlatmissiniz, madem anlasilmiyor sert bir dille konusmanin vakti gelmis. Bu sekilde yetistirilen cocuklar ilerde de surekli yardima ihtiyac duyan, korkak bireyler oluveriyor. Sirin sandigimiz davranislar ciddi problemlere yol acabiliyor yani.
Söyleme boşver. Hem kafasına takmamış oluyor bu sayede tabi senide didikleyip durmaz. Ben akıllandım valla. Anlatmıyorum.En mantiklisi valla ben de artik soylemicem. Bas beyin kalmiyor yoksa
Söyleme boşver. Hem kafasına takmamış oluyor bu sayede tabi senide didikleyip durmaz. Ben akıllandım valla. Anlatmıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?