fikirlerinize cok ihtiyacim var!!!

Selam,
ben bir yillik evliyim ve esimin kumar oynadigini ve yalan söyledigini ögrenince ailemin yanina geldim.
esim terapi yapmak istiyormus ama haftalardir onun ailesi bir kere bile aramadi,gelmedi.ve kendisi bir kere geldi,ailemle konustu.
diyorki ailem gelmek istemiyor,bu arada söyliyeyimki,onun annesinden kaynaklanan sorunlardan dolayi ailelerinde arasi acik.
akrabasindan ögrendim ki,ailesi gitmeyiz oraya dememis,yani esim kendisi istemiyor buraya gelmelerini,belkide tartisma cikacagini düsündügünden.suan bana diyor kilmuyorsa olmuyor ayrilalim.

ya bu kadar kolay mi??????sadece bir kerecik geldi ve suan caba vermiyor.
bana dedi ki esyalarini al evden,evi iptal edelim.
cok kirgin ve üzgünüm...bu kadar kolaya kacilmamali!!!
inanin bana ona ögrenince kumar oynadigini sans verdim,tabiki konuyu actimda bazen konusup cözümlemek,aydinlanmak icin ve dedim tamam arkanda olacam,yardim edecem ama kiymetimi bilmedi.
Ben suan Allaha sigindim,benim mi ona yalvarmami istiyor,ne istiyor ben sasirdim.
Sucu isleyen o,ve ben ve ailem diyoruz ki ailen gelmeden,konusulmadan hersey acikca,ben geri gelmeyecegim.

Ya arkadaslar düsünün bir ya ailesi beni bir kereci arayip sormadi haftalardir,hani ben birsey yapsam,tamam anlarim ama ailem kaynanamin sadece bizim evliligimize karismamasini söyledi.
Kadin arkamdan aileme konusuyor evliligimiz hakkinda ve diyor ki,yok bilmem niye yemge cikiyorlar niye suraya buraya gidiyorlar,niye sunu bunu aliyorlar...
Ben soruncada niye aileme arkamdan konusuyor,inkar ediyor.Ailem kendisine lütfen karisma ne yaparlarsa yapsinlar dedikleri halde kadin vazgecmiyor huyundan......
Benimde hep yüzüme gülüyordu,ve aileme dedigi kadar seyler söylemiyordu ama bana karsida gereksiz konusmalari vardi.
COK ÜZGÜNÜM ama suan ne yapacagimi da sasirdim.

pardon arkadaslar,konuyu bir kere daha yazdim az önce cünkü bu yazdigimi bulamadim diye forumda,eklenmedigini düsünmüstüm...

Benim eşim her zaman kendi isteğinin olmasını istiyor. Bazen çok zor durumda kalıyorum.
Karşı çıkınca tartışıyoruz. Nasıl davranmam lazım? Bunu sormakla eşimin hakkına giriyor muyum? (Rumuz: Çaresizim)
Hayır, niye eşinizin hakkına giresiniz? Aleyhinde konuşmuyorsunuz, hakaret etmiyorsunuz, kötüleyip, suçlarını sayıp dökmüyorsunuz.
Birçok ailede sizin yaşadığınıza benzer olaylar yaşanır. Bazı erkekler aile içinde hep kendi dediklerinin olmasını ister. Başta eşi olmak üzere diğer aile fertlerinin görüş ve düşüncelerine itibar etmezler.
Böyle ailelerde sağlıklı ilişkiler kurulamadığı gibi bireyler kendilerinin dışlandıklarını, geriye itildiklerini ve yalnızlık içinde kaldıklarını hissederler.
Bu durum karı koca arasında birebir yaşanırsa, erkek emir komuta zinciri misali sürekli komutlarla size iş yaptırmaya çalışırsa, aranızda sevgi ve saygı gibi sırlar kaybolmakla kalmaz, itimat, güven ve sadakat gibi özellikler de yıpranır.
Aranızda soğukluklar, riyakârca davranışlar, korku veya geçinme belası mecburi ilişkiler devreye girer. Bundan siz mutlu olamayacağınız gibi, eşinize de içinizden geldiği gibi hizmet etmekte ikilimler yaşarsınız.
***
Çare: Öncelikle sırf kendisi istediği için yapmak zorunda kaldığınız fakat birtakım eksiklerin ve aksakların görüldüğü birkaç örnek verin. Bu örnekler bir eşya almada görüleceği gibi çocukların eğitiminde direttiği bazı olaylarda da görülebilir.
Bu tür hususları öfke ve kızgınlık boyutuna getirip tartışarak değil de sakin ve rahat zamanlarda konuşarak halledin.
Eğer olaylar tartışma boyutuna gelirse "Şu anda ikimiz de bu konuda karar verebilecek durumda değiliz" deyin, konuyu dondurun. Unutmayın, öfkeyle karar verdiğiniz her şey ya sizi ya da eşinizi ciddi anlamda üzecektir.
Eşinizle yaşadığınız sıkıntıları konuşarak halletmeniz önemli. Devamlı sineye çekerseniz belli bir süreden sonra patlamaya hazır bomba gibi olursunuz. Hiç olmayacak bir anda büyük tartışmalara başlar, dönülmez ve çıkmaz yollara girersiniz.
Şunu da göz önünde bulundurmak lazım; acaba eşinizin son kararı verdiği olaylar keyfi miydi yoksa verilebilecek en doğru karar mıydı? Bundan sonrasını ona göre düşünün.

Ben on aylık evliyim. Evlendikten sonra ancak 40 gün bir arada kalabildik. Kayınvalidem anlayış göstermedi. Her şeyime müdahale etti. Görümcemler de üzerime geldiler. Eşim beni savunamadı, "Adalet sağlayamıyorum" dedi. Eşime, kendine yakışmayan tarzda davranmasına kızdığımı söyleyince beni anneme yolladı. Şimdi boşanma aşamasındayız. Ne yapabilirim? (Rumuz: Saliha)
"Kısmet değilmiş" desem, son sözü söylemiş olurum, bir anlam taşımaz. Her şey bir sebebe bağlı. Her olayın bir sebebi var. Sebepsiz hiçbir şey olmuyor, yaşanmıyor. Bunun için sebebini, nedenini araştırmalı, öğrenmeye çalışmalı.
Öyle hemen "Olmuyor, gitmiyor, yapamıyorum, bana göre değil" gibi yenilgiyi kabul etmemek lazım.
Anladığım kadarıyla tam olarak konu kapanmış değil, kesin olarak ayrılmamışsınız, boşanıp ümit kesmemişsiniz.
Evlenen her insanın kayınvalidesi, birçoğunun görümcesi veya kayınbiraderi olur. Bunları bilerek, kabul ederek, "göze alarak" evlenmeye karar verilir.
***
İlk aylar tanışma, bilişme, bir yerde herkesin birbirini "yoklama" aylarıdır. Siz onları tanımaya, anlamaya çalışırsınız, onlar da sizi tanımaya çalışır.
Bu süre içinde uyuşabildiğiniz, anlaşabildiğiniz noktalar ortaya çıktığı gibi, farklı düşündüğünüz, farklı değerlendirdiğiniz noktalar da ortaya çıkar.
Eğer farklılıkları tespit ederseniz ona göre hareket hattınızı çizersiniz. Madem ortak bir hayatı paylaşıyorsunuz, sadece sizin veya sadece onların dediği olmaz, hepinizin dediği olur.
İlk aylarda göstereceğiniz sabır ve sükûnet, anlayış ve hoşgörü size çok şey kazandıracaktır. Fakat bir yılı bir haftaya, beş yılı bir aya sıkıştırmaya çalışırsanız sonuç çıkmaza girer.
***
Şimdi ne yapabilirsiniz?
Geçen süreyi gözünüzde büyütmeyin. Tekrar yuvaya dönme, eşinizle buluşma, bir araya gelme yollarını arayın.
Ailenizin yardımıyla anlaşmaya çalışın. Beklentilerinizi, şartlarınızı ve isteklerinizi de zamana yayın, aileyi olduğu gibi kabul edin, çatışma değil de barış içinde yaşama imkânları arayın.
Geçinmek için bir emek vermek gerekir. Hiçbir şey kolay başlamıyor, kolay gelişmiyor, kolay devam etmiyor. Hele bu aile hayatı ise ömür boyu gayret istiyo

Ben bir cözüme hazirim ama kendi gururumu düsümemelimiyim???ailesi 50 gün oldu hic beni aramadi.
diyorum ya,kendiside sadece bir kere geldi,ben ona onu hala sevdigimi yazdim ama adam biraz caba sarf etse,ya sonucta bu cocuk oyuncagi mi???zora geldi mücadele vermiyor!!!

O kadar üzgünüm ki,diyorum ki,hic mi kiymetim yokmus ya.
ben ona insanligimi gösterdim,ve hala ilimli yaklasiyorum ama beyefendi diyor ki,ailem niye gelsin senin ailenin evine hakaret icin mi.
ya kendiside biliyor annesini ve cok yersiz konusmalarini ve ailemin ciftleri rahat birak lütfen demesi yanlismi???
ama kadin hep ayni huyunu sürdürünce ailemde kizidi ve birde bu kumar ve esimin yalanlari kumar yüzünden olunca ailem cok öfkelendi.

haksizlar mi?

Bu ne bicim birsey ya,bir anne niye gelininin arkasindan ailesine kötülemeye calisir kizlarini.
ve ailem hep sineye cektikce esimle aramiza sorun girmesin diye,kadin hala devam etmekte.

Allahim görüyor herseyi.