- 8 Mart 2016
- 428
- 324
- 103
- 34
- Konu Sahibi bboonnyy9090
-
- #1
..
Son düzenleme:
once bır tanısınmerhabalar,
içinde olduğum durumla ilgili fikir almak istiyorum.
29 yaşındayım. bu yaşıma kadar hızlı bir hayat yaşadım diyebilirim. özgür ruhlu,gezmeyi seven.. bir de bunun yanında erkek konusunda çok şanssız. 10 sene önce nişanlandım sonra olmadı ayrıldım. daha sonra karşıma biri çıktı ailem istemedi olmadı. bu zamana kadar da bir çok kişiyle flört yaşadım fakar bir türlü kısmet olmadı karşılıklı olarak uyuşamadık.
kurumsal bir firmada çalışıyorum. kendi aptallıklarım yüzünden de bir dünya hesapsız borçlara girdim şuan aldığım bütün maaşımı borca harca veriyorum. sıkıntım şuanda maddi yönde çok ama yine de 2,5 seneye kadar bitecek inşallah bir daha da asla böyle sorumsuz davranmayacağım.
şimdi sizlere danışmak istediğim bir konu var. artık evlenmek istiyorum ve yaşım da geldi diye düşünüyorum. şimdiye dek karşıma çıkan erkekler öylesine görüştü benimle nişandan sonra evlilik düşüneceğim biri olmadı belki ben de evlenmek istemiyordum ondan da olabilir.
biriyle tanıştım/ tanıştırıldım daha doğrusu arkadaşım vesilesi ile saygın bir mesleği var hukukçu hiç evlenmemiş. yaşadığım yere(istanbul) 4-4,5 saat uzaklıkta küçük bir ilçede yaşıyor. çok aktif çok faal biri anladığım kadarıyla. şuan sadece telefondan görüşüyoruz. haftasonu da yüz yüze görüşeceğiz. fiziksel olarak kendine pek güveni yokmuş ama ben de çok zayıf biri sayılmam kendimi bildim bileli. yani dış görünüş samimiyet ve saygı olduktan sonra pek de önemsediğim birşey değil. fotoğraflarından da kendisini çok sempatik ve efendi bulduğumu da söyleyebilirim umarım yan yana gelince de kıvılcım olur :)
-5-6 yaş falan var aramızda. eğer ileri de birşey olursa sanırım benim onun yaşadığı yere gitmem gerek. bunu da dert etmiyorum çünkü burda da ailemle yaşamıyorum. evlilik aşamasına gelirsek çekindiğim tek şey borçlarımçünkü şuanda ne çeyiz için ne de hazırlıklar için ayırabileceğim 1 lira kalmıyor maaşımdan. ailem illa ki destek olur ama yine de huzursuz ediyor bu durum beni. çalıştığım kurumda uzun bir süredir çalışıyorum 10 yıla yakındır. kısmet olur da evlenirsem ve şehirdışına yerleşirsem tazminatımı da alabilirim. tazminatımla tüm borçlarımı kapatabilirim.
durum ciddileşmeye başladığında borçlarımdan bahsetmeli miyim ? kendisinin durumu iyi ve sırf bu yüzden kendisiyle olmak istediğimi düşünmesini gerçekten istemiyorum. nasıl bir yol izlemeliyim? 2,5 3 sene daha evlilik için beklemek istemiyorum çünkü anne olmak istiyorum ve kendi hayatımı kurmak istiyorum. borçlarım bitsin diye beklersem ben 32-33 olacağım kendisi de 40 a yakın. sırf bu durumdan hayatımı ertelemek istemiyorum
tavsiyeleriniz benim için çok önemli. şimdiden teşekkür ederim.
Öncelikle tabiki görüşün ön yargısız olsun fiziksel şeylere çok takılmayın kilo fiziksel bir sürü şey değiştirilebilir. Onceliginiz insani ahlaki değerleriniz hayat ideolojileriniz uyuyormu bunlara bakın olmazsa olmazlarinjz varsa bunları görüşün mesela çiftler arasında asıl unsur guvendir sarsıcı en ufak şeye tahammulum yok benim eşime en başta bunu söylemiştim. Bunun gibi şeyler konuşun borç meselesini öyle hemen gündeme getirmeyin neticede çalışıyorsunuz Allah nasip ederse evlenip giderseniz tazminatla belki bir kısmını ödersiniz gittiğiniz yerde çalışma imkânınız olur vs vs yani bu önemli değil . Ben çalışıyordum ama hiç çeyiz vs almamıştım o da sorun değil piyasada çok pahalı ben de hemen hemen herşeyimi internetten aldım hepsi de çok kaliteli ucuz olsun butceme uygun olsun diye kalitesiz şeyler almadım indirimleri takip ettim . Mesela nevresim takımını mağazada beğenip internetten aldım gerçekten çok uyguna geldi . Onceliginiz uyuşmak olsun ceyizdi borcdu bunlar çok sonraki aşamalar iş ciddilesince karşı tarafda eğer sizinle bir yola girmek devam etmek isterse borcu çeyizi konuşursunuz. Niyetinizin borcu ona yıkmak olmadığını anlatın bu benim sorumluluğum sadece bilmen gerektiğini düşündüm vs dersiniz . Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah birbirinize uygunsunuzdur hayırlısıyla güzel bi yuva kurup bebeğinize de kavuşursunuzmerhabalar,
içinde olduğum durumla ilgili fikir almak istiyorum.
29 yaşındayım. bu yaşıma kadar hızlı bir hayat yaşadım diyebilirim. özgür ruhlu,gezmeyi seven.. bir de bunun yanında erkek konusunda çok şanssız. 10 sene önce nişanlandım sonra olmadı ayrıldım. daha sonra karşıma biri çıktı ailem istemedi olmadı. bu zamana kadar da bir çok kişiyle flört yaşadım fakar bir türlü kısmet olmadı karşılıklı olarak uyuşamadık.
kurumsal bir firmada çalışıyorum. kendi aptallıklarım yüzünden de bir dünya hesapsız borçlara girdim şuan aldığım bütün maaşımı borca harca veriyorum. sıkıntım şuanda maddi yönde çok ama yine de 2,5 seneye kadar bitecek inşallah bir daha da asla böyle sorumsuz davranmayacağım.
şimdi sizlere danışmak istediğim bir konu var. artık evlenmek istiyorum ve yaşım da geldi diye düşünüyorum. şimdiye dek karşıma çıkan erkekler öylesine görüştü benimle nişandan sonra evlilik düşüneceğim biri olmadı belki ben de evlenmek istemiyordum ondan da olabilir.
biriyle tanıştım/ tanıştırıldım daha doğrusu arkadaşım vesilesi ile saygın bir mesleği var hukukçu hiç evlenmemiş. yaşadığım yere(istanbul) 4-4,5 saat uzaklıkta küçük bir ilçede yaşıyor. çok aktif çok faal biri anladığım kadarıyla. şuan sadece telefondan görüşüyoruz. haftasonu da yüz yüze görüşeceğiz. fiziksel olarak kendine pek güveni yokmuş ama ben de çok zayıf biri sayılmam kendimi bildim bileli. yani dış görünüş samimiyet ve saygı olduktan sonra pek de önemsediğim birşey değil. fotoğraflarından da kendisini çok sempatik ve efendi bulduğumu da söyleyebilirim umarım yan yana gelince de kıvılcım olur :)
-5-6 yaş falan var aramızda. eğer ileri de birşey olursa sanırım benim onun yaşadığı yere gitmem gerek. bunu da dert etmiyorum çünkü burda da ailemle yaşamıyorum. evlilik aşamasına gelirsek çekindiğim tek şey borçlarımçünkü şuanda ne çeyiz için ne de hazırlıklar için ayırabileceğim 1 lira kalmıyor maaşımdan. ailem illa ki destek olur ama yine de huzursuz ediyor bu durum beni. çalıştığım kurumda uzun bir süredir çalışıyorum 10 yıla yakındır. kısmet olur da evlenirsem ve şehirdışına yerleşirsem tazminatımı da alabilirim. tazminatımla tüm borçlarımı kapatabilirim.
durum ciddileşmeye başladığında borçlarımdan bahsetmeli miyim ? kendisinin durumu iyi ve sırf bu yüzden kendisiyle olmak istediğimi düşünmesini gerçekten istemiyorum. nasıl bir yol izlemeliyim? 2,5 3 sene daha evlilik için beklemek istemiyorum çünkü anne olmak istiyorum ve kendi hayatımı kurmak istiyorum. borçlarım bitsin diye beklersem ben 32-33 olacağım kendisi de 40 a yakın. sırf bu durumdan hayatımı ertelemek istemiyorum
tavsiyeleriniz benim için çok önemli. şimdiden teşekkür ederim.
Nikahi önden yapar istifa eder tazminatla borcunuzu ödersiniz. Sonra bi süre başka işte çalışır öyle evlenirsiniz siz de. Önden açıklayın durumunuzu.
Daha tam olarak tanışmadan bu ayrıntılarda boğmayın kendinizi.
Nikah demek evlenmek demek biliyorum tabi :) düğünden bi sene önce nikah yapıp o süreçte ev kurmak için hazırlık yapsın dedim. Düğünden sonra birlikte yaşamaya başlarlar. Bunu memurlar yapıyor genelde eşin yanına atanabilmek için.Kız bu ne mantıksız bir yorumdur. Nikah demek evlenmek demek zaten, evlendiği adamla iki sene sonra tekrar nasıl evlenecek?
Nikah demek evlenmek demek biliyorum tabi :) düğünden bi sene önce nikah yapıp o süreçte ev kurmak için hazırlık yapsın dedim. Düğünden sonra birlikte yaşamaya başlarlar. Bunu memurlar yapıyor genelde eşin yanına atanabilmek için.
Şimdi fark ettim sonra evlenirsiniz dediğimi. Sonra birlikte yaşamaya başlarsınız olacaktı o
Ne kadar bir meblağ ki bu borç daha bir kere bile görmediğiniz adam sorun eder mi diye dertlenmişsiniz?
Madem beğendiniz borcunuz varsa da var ne olcak...herkes mi parayla pulla evleniyor? Hayat şartları artık çok zor zaten herkes kıt kanaat geçiniyor merak etmeyin :) İlk etapta borçtan falan bahsetmeyin tanımaya anlaşmaya bakın. Bu iş olyr gibime geldi içime iyi şeyler doğdu haydi mutluluklar dilerim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?