Fikirlerinize ihtiyacım var

Olaya görücü usulü olarak bakmayın bence.
Beni de zamaninda arkadaşlarım tanıştırmak istedi arkadaşıyla. Yasim küçüktü ,direkt tanışmak istememiştim. Sonra bana bir sekilde ulaştı. Ve o an hoslanmasamda tamam dedim.
Şimdi evliyiz☺️
İlk görüşmede bi elektriklenme hiç olmadı mı yani
Olmadı. Çünkü tanistirilmak istemiyordum. Komik geliyordu bana . Bir ortamda aşık olurum gibi bir hayalim vardı. Sonra ulaştı bana ,kendi görüşmek istedi, ben de tamam dedim 😅 denemek istedim nedense. Zamanla gerçekten aşık oldum.
12 yıllık evliyiz, hala aynı duyguları yaşıyoruz.
Maşallah, sizin ilk düşünceleriniz şu an bende de var ama ben bi duygu oluşmazsa olumsuz yanıt vermeyi düşünüyordum 🤷🏻‍♀️
 
İlk görüşmesiniz de bi duygu oluştumu sizde peki
Arkadaşlarımız tanıştırmıştı, bir kaç defa birebir görüşmedik, yanımızda arkadaşlar da vardı. Çok konuşmsada bir duruşu olduğunu düşünmüştüm, ama bunun için gerekçem vardı tabi, genel anlamda çok sosyal, herkesle mıç mıç, benim tabirimle gevşek türde adam sevmiyorum, arkadaşlık da etmezdim zaten. Daha oturaklı yerine göre muhabbet eden adamlar tercihim olurdu, o yüzden alıcı gözle baktım. Sizin ne istediğinize de bağlı biraz, sonrasında birbirimizi tanıdıkça açıldı zaten ama zaman aldı tabi.
 
Bu yaşta neden görücü usulü düşündünüz ki kendi arkadaş çevrenizden doğru kişiyi zamanla bulacaksınızdır.
Zaten ilk gördüğünüz de bir şey hissetmemişsiniz sonradan bir şey hissedeceğinizi de sanmıyorum.
Eğer kendinizi illa evleneceğim diye şartladıysanız yada bu tarz bir baskı varsa üzerinizde kendi kendine seviyorum istiyorum psikolojisi oluşabilir sonuca ulaştıktan sonra da beklediğiniz gibi olmayan bir evlilik kalır elinizde.
 
Bu yaşta neden görücü usulü düşündünüz ki kendi arkadaş çevrenizden doğru kişiyi zamanla bulacaksınızdır.
Zaten ilk gördüğünüz de bir şey hissetmemişsiniz sonradan bir şey hissedeceğinizi de sanmıyorum.
Eğer kendinizi illa evleneceğim diye şartladıysanız yada bu tarz bir baskı varsa üzerinizde kendi kendine seviyorum istiyorum psikolojisi oluşabilir sonuca ulaştıktan sonra da beklediğiniz gibi olmayan bir evlilik kalır elinizde.
Ayy Allah korusun. Büyük bir şehirdeyiz ve sonradan geldik bu şehire çevrem hep memlekette kaldı. Sosyal değilim yani. Son söylediğinizden bende korkuyorum aslında ama bi tarafımda bir görüş diyor. Umarım doğrusunu yanlışını iyi algılayabilirim iş ciddiye binmeden
 
Bir buluşun bakın, olursa olur olmazsa olmaz. Yaşınız çok genç, bence görücü usülüne pek gerek yok. Bir şey çıkmazsa da bir zararı olmaz diye düşünüyorum, o yüden ben olsam 2 gün önceden kaygılanmaya/düşünmeye başlamazdım bir bakardım muhabbet giderse gider, gitmezse de bir şeyler uydururum nazikçe kaçarım :KK51:
 
Buna sadece siz karar verebilirsiniz.
İnsanların birbiri ile tanışması için yığınla ortam var. Eskiden mektup arkadaşları olurdu, insanlar düğünlerde tanıştırdı, sonra internet girdi dünyamıza, uzaklar yakın oldu.
Okulda tanışan var, iş yerinde tanışan var.
Barda, maçta, otobüste, mola yerinde, asansörde, AVM'de...
Bu ihtimaller sonsuz.
Tanışma kısmı sizi biraz germiş ama hiç gerek yok o hisse. Görücü usulü diye basite indirgemeyin. Görmeden nasıl beğeneceksiniz değil mi? :) Alt tarafı bir bardak çay içeceksiniz hem. Alnınıza silah dayayan olmayacak sonrasında.
İlk eşimden boşandığımda; "ay o çok iyi arkadaştı, çok iyi enişteydi, çok iyi öğretmendi, çok iyi evlattı" şeklinde yığınla şey duymuştum ama çok iyi eşti diyecek tek kişi bendim. O nedenle hislerinize güvenin sadece. Yanlış yapabilirsiniz hayatta ama yanlış hissedemezsiniz.
Durum kendini zaten belli edecektir akabinde. Belki içiniz ısınacak, kanınız kaynayacak. Dermanım olsa yazmaya, bu konuda tanık olduğum mucize gibi bir örneği anlatmak isterdim ama gönlüm yorgun bugün.
Siz kendi hikayenizi yazın.
Olur veya olmaz.
Bence tek takıldığınız şey, o kalıp.
Ama hiç gerek yok ona takılmaya...
 
Ay görücü usulü mü. Bir kere başıma geldi. Tövbeler tövbesi. Babamın arkadaşı bir mühendis çocuk ayarladı. Çocuk tip olarak benden 5 gömlek fazla. 1.90 boyunda Kadir İnanır gibi bir şey. Neyse buluştuk. Nasıl sıkıcı. Ucuz bulduğu charter uçakla gittiği Avrupa seyahatini, A4 kiraladığını filan anlattı. Ben buluşmada kabalık yapmadım ama sonra görücüye beğenmediğimi söyledim. “Vay efendim ben nesini beğenmemişim. Çocukla oyun oynamışım. Zaten benim görüştüğüm biri varmış” filan. Babama beni şikayet etmişler. Sonra “ay dedim bir daha bana kimseyi getirmeyin. Bana gelen benim için gelsin.” Sonra gittim kendi bulduğumla evlendim.
Görücü usulu evlenip Mutlu olan çokta, ben tercih etmedim.
 
Merhabalar. Daha önce görücü usulü tanışmış konuşmuş arkadaşların fikirlerine ihtiyacım var. Yaşım 26. Akrabamızın bir tanıdığı var görüşmemizi istiyorlar o 29 yaşında işide düzgün, efendi, sakin biri. İki gün sonra bir çay içeceğiz. Hayalimde hep sevgili olup o şekilde evlenmek vardı bu şekilde görüştüğüm kimse olmadı daha önce. Sadece aklıma takılan şey dışardan gözlemlediğim kadarıyla çok sessiz ve çok çok az konuşan birisi ailesine karşıda öyleymiş yapısı öyleymiş yani çok fazla gördüm o kişiyi ama bir duygu oluşmadı bende, konuşunca değişiklik olabilir belki diye bir şans vermek istedim.

Böyle bişey yaşayan arkadaşlar; ne gibi sorular sormam lazım yada mantığıma yatsa ama duygu çok oluşmasa da yinede şans vermelimiyim? Hangi hal ve hareketleri bir mesaj olarak kabul etmeliyim? Bilmiyorum nasıl yapsam lütfen bana bir yol gösterin :)
Olaya illa 'gorucu usulu' diye yaklasmayin derim. Yani bir insanla gorusuyorsunuz. Rahat olun, kendiniz olun. Bakin bakalim aranizda bir enerji-elektrik falan olusuyor mu. Olusmuyorsa, bosverin gitsin. Birileri dedi diye kimseyle evlenmek zorunda degilsiniz. Boyle bir seyi kesinlikle yapmayin. Ama baktiniz hoslandiniz, devami gelebilir.
 
Buna sadece siz karar verebilirsiniz.
İnsanların birbiri ile tanışması için yığınla ortam var. Eskiden mektup arkadaşları olurdu, insanlar düğünlerde tanıştırdı, sonra internet girdi dünyamıza, uzaklar yakın oldu.
Okulda tanışan var, iş yerinde tanışan var.
Barda, maçta, otobüste, mola yerinde, asansörde, AVM'de...
Bu ihtimaller sonsuz.
Tanışma kısmı sizi biraz germiş ama hiç gerek yok o hisse. Görücü usulü diye basite indirgemeyin. Görmeden nasıl beğeneceksiniz değil mi? :) Alt tarafı bir bardak çay içeceksiniz hem. Alnınıza silah dayayan olmayacak sonrasında.
İlk eşimden boşandığımda; "ay o çok iyi arkadaştı, çok iyi enişteydi, çok iyi öğretmendi, çok iyi evlattı" şeklinde yığınla şey duymuştum ama çok iyi eşti diyecek tek kişi bendim. O nedenle hislerinize güvenin sadece. Yanlış yapabilirsiniz hayatta ama yanlış hissedemezsiniz.
Durum kendini zaten belli edecektir akabinde. Belki içiniz ısınacak, kanınız kaynayacak. Dermanım olsa yazmaya, bu konuda tanık olduğum mucize gibi bir örneği anlatmak isterdim ama gönlüm yorgun bugün.
Siz kendi hikayenizi yazın.
Olur veya olmaz.
Bence tek takıldığınız şey, o kalıp.
Ama hiç gerek yok ona takılmaya...
Bende ilk görüşmeden sonraki duygularım nasıl olacak çok merak ediyorum. Teşekkür ederim yorumunuz için ☺️
 
Merhabalar bugün görüştük beyfendiyle. Genel olarak sessiz sakin çok özgüvenli olmayan bir yapısı var. Kendisi beni beğendi ben ise biraz düşünelim dedim. Karakter olarak iyi birine benziyor ama benim kalbimde zerre kıpırdama olmadı. 🙄
 
Asla sevmediğim işler her görücüde efendi çok iyi insan oluyor kötü der mi kimse sizce
 
Merhabalar bugün görüştük beyfendiyle. Genel olarak sessiz sakin çok özgüvenli olmayan bir yapısı var. Kendisi beni beğendi ben ise biraz düşünelim dedim. Karakter olarak iyi birine benziyor ama benim kalbimde zerre kıpırdama olmadı. 🙄
Aynı evin içinde bir ömür boyu sessiz sinema oynamak istemiyorsanız vazgeçin derim ben
 
Görüşünce yine bir ihtimal bile kalbinizde bir şey olmasıysa bence istemediğinizi belirtin, ben olsam böyle yapardım.
Evet bana da bu mantıklı geliyor ama burada bazen görüyorum ilk hiç bişey hissetmedim ama sonradan aşık oldum diyenleri öyle bir durum olabilir mi diye düşünmüyor değilim.
 
Back
X