Fikirlerinizi bekliyorum arkadaşlar?

Merhaba,
Ben de sizi, bebeğinizin istek ve tepkilerine olan duyarlılığınız nedeniyle tebrik ediyorum.
Siz eşiniz beyfendiye direk böyle söylemeyin elbette ama sizin yaklaşımınız doğru.
Bu tip tavır ve yaklaşım farklılıklarını vurgulayıp 'kim haklı?' çekişmelerine girmek aile birliğini zedelediği gibi ortak ebeveyn tavrı geliştirmeyi de zorlaştırır.

Annelik içgüdüsüyle siz doğru olan davranışa yönelip bebeğinizi arabadan alıyorsunuz.
Henüz konuşamayan bebekler tepkilerini, hoşlanmadıkları ve istemedikleri durumları ağlayarak,ittirerek veya kendilerini geriye atarak gösterirler.
Böyle durumlarda bebeği sizin istediğinizi yapması için zorlamak,yetişkin gücünü kullanarak onu zorla oturtup arabaya bağlamak bebeğe şu mesajı verir:
-Senin duygularının bir önemi yok,benim dediğimi yapmalısın.
Bu tavır uzun vadede bebeğin-çocuğun duygularını ve duyularını fark edip tanımasına dolayısıyla da ifade etmesine set çeker.
Duygu ve duyu kavramlarının aynı şeyler olmadığına da dikkatinizi çekerim.

Bebeğiniz arabayı yadırgıyor veya kendini güvende hissetmiyor olabilir.
Siz arabanın arkasında kaldığınız ve sizi göremediği için tedirgin oluyor muhtemelen.
Arabanın tekerleklerini silip bir müddet evde kullanın.
Mutfakta işinizi yaparken bebeğiniz arabada oturup sizi izlesin.
Arabaya oturduğunda dikkatini çekecek oyuncaklar verebilirsiniz bebeğinize.
Sonra evde koridorda kısa süreli arabayı arkasından itip bebeğinizi gezdirin,bunu yaparken onunla konuşun,sesinizi duysun.
Hatta belli bir süre sonra ona görünün,oyuna çevirin bu işi,ceee,anne nerdeymiş? Vb
Bebeğiniz arabaya alıştığı sinyallerini verince
-siz zaten bunu anlarsınız- mümkünse güneşli bir havada dışarıda kısa süreli bir gezi yapın.
Bir müddet sonra alıştığını göreceksiniz.
Umarım faydalı olabilmişimdir.
Yavrunuzu sağlıkla ve sevgiyle büyütün.
 
Sizi çok seviyorum ya gerçekten hiç tanışmadık ama bende çok iyi bir profil oluşturdunuz sizi yardımsever pamuk kalpli biri olarak hayal ediyorum zihnimde. Harika önerileriniz için çok ama çok tesekkürler hepsini uygulayacağım.kızımın hiç bir konuda ağlamasını istemiyorum içgüdüsel olarak istemiyorum ama yakın çevremde birkaç kişi varki hiç anlamam mümkün değil kızımı ağlatarak seviyorlar. Hemen alıyorum ellerinden. Kendi ailemde sorun olmuyo ama esimin ailesindeyken eşim surat asabiliyo. Ne var iki de ağlamıycak mı bebek bu diyo bana. Ama evet ağlamasın istiyorum heleki severken insan bir çocugu neden ağlatarak sever aklım almıyo. Bizim insanımızda var ama böyle birsey ne yazıkki. Ağlasın nazar değmez. Ağlasın ciğeri açılır ağlasın içi açılır vs. O ağlatarak sevenlerin de ne yaman çelişki ki herşeye ağlayan çocukları var. Gözlemlediğim kadarıyla. Annem bile benim için o ağlatmadan büyütüyo çocuğunu diyo.tabiki benim kızım da ağlıyo ama o ağladığında nedenini bulup hızlıca çözmeye çalısıyorum problemi.bu tutumum ileride herseyi ağlayarak yaptırmaya alışan bir çocuk yetiştirmeme neden olur mu diye endişelerim de var açıkcası ama ağlasın alışsın mantığında olamıyorum. İstediği ona zarar verecek birşeyse ilgisini farklı bir nesneye yöneltip dikkatini dagıtmaya çalısıyorum değilse istediği şey makulse mutlaka karşılıyorum. Aminnn.Tesekkür ederim güzel dilekleriniz için.
 
konu şaka olmalı. 9 aylik bebeğim var gunduz hic açmıyorum tv yi, aksam esim gelince aciyor ve o oyun alanında oluyor, tv ye bakmaya baslarsa kapatıyoruz.
kararli olun acmayin, ona kitap okuyun birlikte oyunlar oynayın. yazik gercekten. 0-3 yas çocukları zekâ gelişimi icin en önemli zaman
 
Güzel düşünceleriniz için teşekkür ederim umarım düşündüğünüz kadar iyi ve yardımsever biri olabilirim.
Mesleğimin ve bilgimin hakkını vermeye çalışıyorum diyeyim.
Bebeğinizi ağlatarak sevmeye çalışanlara engel olmanız doğru evet,bununla birlikte bebeğinizin ağlamasından endişe duymayın ve bunu engellenmesi, hemen teselli edilmesi gereken bir durum olarak da görmeyin.
Size Aletha Solter'ın iki ayrı kitabını önereceğim.
Bilinçli Bebek (0-2 yaş dönemini anlatır)
Çoçuğunuza Kulak Verin (2-8 yaş dönemini anlatır)
 
Tesekkür ederim mutlaka okuyacağım.
 
siz hangi odadaysanız bebeğinizi de o odaya yanınıza alın mutlaka. Yere bir battaniye serin yerde yuvarlansın. Benim bebek mutfak eşyalarıyla oynamayı çok seviyor. Onlarla tahta kaşık genelde süzgü vs veriyorum önüne oynuyor. Sıkıldysa mama sandalyesine oturtun. Benimki yine havuçla oynamayı çok seviyor mama sandalyesinde havuç elinde onu ısırıyor dişlerini kaşıyor. Tabi ilk olarak gözlemleyin tehlikeli olabilir havuç. Biber vs verebilirsiniz. Mama sandalyesinde otururken yiyeceği ya da oynayacağı bir yiyecek oluyor illaki elinde. Kendi kendine yemesi motor gelişimi için önemli biliyorsunuz ki. Daha sonra taklit oyunları oynuyoruz beraber. Çıkardığı sesleri taklit ediyorum. Çok hoşuna gidiyor. Sonra o otururken mama sandalyesinde ben saklanıyorum altına sağından solundan önünden arkasından cee diyom ona bayılıyo alttan ayaklarını gıdıklıyorum. Verdiğim nesnelerin adımı söylüyorum. Havuç veriyorsam havuç diyorum. Bardak diyorum kaşık diyorum. Vs. Benimki 8 aylık olduğu için yurüme heveslisi. Koltuklarda yavaş yavaş yürümeler yapıyoruz istediği bir nesneyi koyuyorum azar azar çekerek koltuğun sonuna kadar gidip geliyoruz. Ellerinden tutup gitmek istediği nesneye doğru götürüyorum. Şarkı söylüyoruz. Parmaklarını sayıyorum. Kendi parmaklarımı sayıyorum. Onun organlarını tutup ismini söylüyorum sonra kendi üzerimde aynısını yapıp ismini söylüyorum hatta bazen ayna karsısında yapıyoruz bunları. Hatta birkaç oyuncak üzerinde de yapıyoruz oyuncağın burnunu mu tuttu burun diyorum. Başka başka oyuncaklara mama yediriyorum o bakıyor daha onu yapacak durumda değil tabi. Telwfondan masal dinletiyorum şarkı dinletiyorum. Ayaklarıma oturtup ellerinden tutup ayaklarımı karnıma doğru çekip kaldırıyorum. Vs ya o kadar çok şey varki aslında yapabileceğiniz beraber. İnş yardımcı olabilmişimdir. Bunlar size bir fikir olsun. Siz çeşitlendirebilirsiniz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…