- 17 Ağustos 2011
- 4.514
- 7.491
- 358
- Konu Sahibi Felix_Felicis
-
- #1
Merhaba, 9 yıllık sevgilimle iliskimiz biteli 1ay 2 gün oldu bugün. Ilk 10 gün çok ağladım. Ama hani bayılmalarım falan olmadı, çok çok kendimi dağıtmadım. Evet kilo verdim oldukca. 48den 45e düstüm. Bu benim icin büyük bir oran. Cunku zaten ideal kilim 52 falan..
Ama artık oyle barısma ya da yeniden bir araya gelme diye ümidim de yok. Ama yine de hala cok sakinim. Ağlayamıyorum mesela. Bazen gün içinde gözüm doluyor, bir iki damla yaş akıyor o kadar. Ama kahrolma vs bisey yok. Hayatıma kaldığım yerden devam ediyorum, arkadaslarimla ailemle konusmak gibi. sakalasmalarım da devam ediyor, tamam eskisi kadar neseli degilim ama tamamen suratsız da degilim.
Son 4 yıldır baska sehirlerdeydik. 2 haftada 1 görüşüyorduk ama sürekli telefonla konusuyoduk mesajlasiyoduk. Yani uzak uzak da degildik birbirimizden. Dolayısıyla okulda ya da çarşıda pazarda karsılasmıyorum onunla, ama neredeyse her yere onunla gittigim icin de her gittigim yerde onu görüyor gibi oluyorum.
Bunu niye anlattım? Çünkü bu halime anlam veremiyorum. Ben deli gibi asıktım ona çünkü, bildiginiz evlilik hayalleri vs kuruyorduk. Hatta aldığımız kararları da evliliģe göre alıyorduk. Aşırı bi bağlılıgm vardı yani. Ama suan cok sakinim ve her gören cok cabuk ve iyi atlattın sen bu durumu senden bu kadarını beklemiyorduk diyor. Korkutuyor bu durum beni. Duygularımı cok bastırıyorum bunun farkındaym ama bunu engelleyemiyorum. Bu durum bir fırtına öncesi sessizliği mi? Başıma bikac ay öncesi psikolojik bi travmaya bağlı bir ruhsal rahatsızlık geldi yinelenmesinden korkuyorum cok.
Şu halim tavrım normal mi? Bu benim ilk ayrılığım ve normal olan ne bilmiyorum. Ama etrafımdakiler aylarca haftalarca ayrılık depresyonu yaşadılar ben kendimde bunu görmüyorum. Üstelik aşırı duygusal biriyim cidden, haberde gördüğüm bir cocuk icin bile aylarca gözyaşı döktüm o haberin pesine düştüm.. onun yanında bu durum benim için yıkım olmalıydı bence..
Ayrılırken hakaret etmedik birbirimize gayet anlayışlıydık. Ama elbette beni hayal kırıklığına ugratan hali tavrı sözleri oldu. Bunlar mi sebep bu durumuma diyorum ama çok da aklıma yatmıyor bu ihtimal..
Sizce gerçekten bu ruh halim endise verici mi? Büyük bir yıkım beni mi bekliyor?
Muhtemelen kendi içinde bitirmişsin ilişkiyi. Her insanın verdiği tepkiler farklıdır. Ben uzun süreli ilişkim bittiğinde bir damla bile gözyaşı dökmedim. Sonrasında ruhsal bir sıkıntım da olmadı. Gerçekten bitmişti çünkü.
Kendini sıkma verdigin tepki normal..her insan ayrı tepki verir ..Kendini dağıtmaman onu sevmedigin anlamina gelmez
Ama seviyorum hala, bunu hissediyorum. Mesela ona sarılmaya ihtiyacım olduğunu hissediyorum. Ama beni mutlu etmiycegini, nadide bi tablo gibi koruyup kollamycagini biliyorum. Benden cok kendini düşündüğünü biliyorum.
Yine de gelip her seyi telafi etmesini istiyorum, bu her nekadar mümkün olmasa da..
Canini sikma yok yerden stres yapma oluruna birakmissin devam et bu verdigin tepkiyi veremeyen unutamayan kendini heba eden binlerce kisi var..Verdigin tepki normal bir tepki ..Bilmiyorum ki ben cok cok aşırı duygusal biriyimdir. Cidden. Bu duruma karşı bu sakinligim korkutuyor
Alışkanlıktır o muhtemelen. Onca sene dile kolay.
Her insanın bir başkasından çok kendini düşünmesi değil mi normal olan zaten. Ve kadın bir eşya değildir güzelim, senin korunup kollanmaya ihtiyacın yok.
Aynen bende öyle. Çok güzel giden nişanım bozuldu ağlamadım bile. Neşem yerinde, iştahım yerinde üstüne kilo da aldım normalde kurumam gerek. Hemen hemen üç ay geçti hala aynıyım kötü olmadım.
Merhaba, 9 yıllık sevgilimle iliskimiz biteli 1ay 2 gün oldu bugün. Ilk 10 gün çok ağladım. Ama hani bayılmalarım falan olmadı, çok çok kendimi dağıtmadım. Evet kilo verdim oldukca. 48den 45e düstüm. Bu benim icin büyük bir oran. Cunku zaten ideal kilim 52 falan..
Ama artık oyle barısma ya da yeniden bir araya gelme diye ümidim de yok. Ama yine de hala cok sakinim. Ağlayamıyorum mesela. Bazen gün içinde gözüm doluyor, bir iki damla yaş akıyor o kadar. Ama kahrolma vs bisey yok. Hayatıma kaldığım yerden devam ediyorum, arkadaslarimla ailemle konusmak gibi. sakalasmalarım da devam ediyor, tamam eskisi kadar neseli degilim ama tamamen suratsız da degilim.
Son 4 yıldır baska sehirlerdeydik. 2 haftada 1 görüşüyorduk ama sürekli telefonla konusuyoduk mesajlasiyoduk. Yani uzak uzak da degildik birbirimizden. Dolayısıyla okulda ya da çarşıda pazarda karsılasmıyorum onunla, ama neredeyse her yere onunla gittigim icin de her gittigim yerde onu görüyor gibi oluyorum.
Bunu niye anlattım? Çünkü bu halime anlam veremiyorum. Ben deli gibi asıktım ona çünkü, bildiginiz evlilik hayalleri vs kuruyorduk. Hatta aldığımız kararları da evliliģe göre alıyorduk. Aşırı bi bağlılıgm vardı yani. Ama suan cok sakinim ve her gören cok cabuk ve iyi atlattın sen bu durumu senden bu kadarını beklemiyorduk diyor. Korkutuyor bu durum beni. Duygularımı cok bastırıyorum bunun farkındaym ama bunu engelleyemiyorum. Bu durum bir fırtına öncesi sessizliği mi? Başıma bikac ay öncesi psikolojik bi travmaya bağlı bir ruhsal rahatsızlık geldi yinelenmesinden korkuyorum cok.
Şu halim tavrım normal mi? Bu benim ilk ayrılığım ve normal olan ne bilmiyorum. Ama etrafımdakiler aylarca haftalarca ayrılık depresyonu yaşadılar ben kendimde bunu görmüyorum. Üstelik aşırı duygusal biriyim cidden, haberde gördüğüm bir cocuk icin bile aylarca gözyaşı döktüm o haberin pesine düştüm.. onun yanında bu durum benim için yıkım olmalıydı bence..
Ayrılırken hakaret etmedik birbirimize gayet anlayışlıydık. Ama elbette beni hayal kırıklığına ugratan hali tavrı sözleri oldu. Bunlar mi sebep bu durumuma diyorum ama çok da aklıma yatmıyor bu ihtimal..
Sizce gerçekten bu ruh halim endise verici mi? Büyük bir yıkım beni mi bekliyor?
Canini sikma yok yerden stres yapma oluruna birakmissin devam et bu verdigin tepkiyi veremeyen unutamayan kendini heba eden binlerce kisi var..Verdigin tepki normal bir tepki ..
demekki sende de bitmis yavas yavas kavga etmemissiniz de demekki sende bir yerde rahatlamissin yani, takma kafana hayatina devam et.
Tabi çok çok seviyordum. Hep adını sayıklardım. Normalde biraz soğuk bi insanım. Hatta ayrıldık baktım cenaze evi gibi annem, babam, kardeşlerim, amcam, yengem hepsi ağlıyor. O kadar seviyosun nasıl dayanıcaksın dediler bana çok üzüldüler ama bana bişey olmadı. Allah sabrını da verdi diye düşünüyorum bir de kırılırsam bitiririm ben.Hayır öyle değil. Ona ihtiyacım yok, yani çok erkeksiz yapamam diyenlerden degilim. Ama insan sevdigine zarar gelsin istemez onu herkesten her seyden korumaya çalışır ya, sanki o bu kadar düşünmüyor beni. Öncelikle kendi duyguları kendi keyfi kendi istekleri.. bu ayrılık sürecinde bunu gördüm. Yoksa elbette korunup kollanmaya ihtiyacım yok ama bu cabayı da görmek isterdim. Ve etrafımdaki seven erkekler hep bu cabada.
Normal mi yani, siz de cok mu seviyordunuz?
Tabi çok çok seviyordum. Hep adını sayıklardım. Normalde biraz soğuk bi insanım. Hatta ayrıldık baktım cenaze evi gibi annem, babam, kardeşlerim, amcam, yengem hepsi ağlıyor. O kadar seviyosun nasıl dayanıcaksın dediler bana çok üzüldüler ama bana bişey olmadı. Allah sabrını da verdi diye düşünüyorum bir de kırılırsam bitiririm ben.
Birisinin arkasinda oturup ayilip bayilman garip ve tavir olurdu. Hayatta hic kimse vazgecilmez degildir. Insanlar evliliklerini bitiriyor boyle tepkiler vermiyorlar
Ben konunu okumuştum senin. Bence normal olan seninki. Her insan acısını farklı yaşar ve ne kadar sevilirse sevilsin sonuçta kendine ait bir hayatın var, ailen arkadaşların işin okulun vb. Günlük yasam telaşına dalarken ister istemez ilk günkü acın aynı tazelikte kalamaz. Birde ayrılığı kabullenmek önemli. Insanız biz bir şeye ömür boyu üzülemeyiz.
Normal olan sizin şu an vermiş olduğunuz tepkidir zaten.öyle ayılıp bayılma,yıkılma,kahrolma,hayata kusme her an ağlama,tramva yaşama vs bunlar aşırı uç tepkiler.normal bir psikolojiye sahip olan bir insan ayrılık sonrası tabiki üzülür ama kendini paralamaz zaten..
Sizde büyük bir ihtimalle ayrılık sonrası onun eksi yönlerini gördüğünüz için mantıklı düşünüyor ve bu yüzden bu süreci normal bir şekilde geçiriyorsunuz. Yani bunun çok sevmek yada az sevmekle alakası yok.ve sonradan bir yıkım hissedeceğinizı sanmıyorum.
benca mantık olarak bitmesi gerektiğinin farkındasın
duygusal olarak ben ne yapıyorum diyorsun .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?