- 4 Haziran 2014
- 2.058
- 3.442
- 83
Ay bacağımin üzerine basınca gözümden yaş geliyor psikolojik olabilir mi ki
Yazmışlar ama böyle cok pimpirikli, problem odaklı, neden neden neden bu böyle şu şöyle olmalıydı vs vb karakterinde bi üye gibisin. Acın da fiziksel değil bence tamamen psikolojik
Arkadaşlar benim ağrı eşiğim inanılmaz düşük. Yani koluma sivrisinek konsa hissederim o derece. Ama çok acı çekiyorum her şeyden .
Bu sebepten o kadar büyük sorunlar yaşadım ki. Mesela sezeryan oldum ve normalde hemşire 6 saat sonra yürümen gerekiyor demesine rağmen ben 18. Saatte ancak ayağa kalkabildim. Bütün kurul başıma toplantı enfeksiyon kapma riskim, akciğere emboli atma durumu olduğu için. Ikıncı bir ameliyata alınacaksın yürümezsen dediler ve ben öyle ayağa kalkabildim. Sonra da kontrole bile gitmedim pansuman bile yaptırmadım yara yerime iyileşene ve acısı geçene kadar.
Kan vermek benim için Yarım saatlik seremoni. O kadar çok canım yanıyor ki sanki kolumu kesiyorlar.
Eşim bazen sakalasmak için beni çimdirir. Asla izin vermiyorum günlerce acı hissediyorum.
Çocukken de kendimi sevdirmezdim canımi acıtip hirpaliyorlar diye. Bu ezelden beri böyle.
Şimdi bir tüp bebek surecindeyim. Kalçadan iğne olacağım 12 gün boyunca. Igneleri eşim yapıyor bana. Ve deliriyor iğne yaparken o kadar çok ağlayıp çığlık atıyorum ki. Dün iftarı 10 dakika geç yaptı benim yüzümden.
Iğne yerlerim çok kötü acıyor . Isın korkunç tarafı da iki gün önce iğne olduğum kalçadan bugün tekrar iğne olacağım. Narkoz falan istiyorum. Eşim bir hemşire çağırabilir eve kendi yapmak istemeyebilir. Sonra onun acısı öbür kalcam da ağrıyor. Göbekten falan da iğne oluyorum ama onları kendim yapıyorum çok acımıyor.
Siz acıyla nasıl başa çıkabiliyorsunuz? Büyük ameliyatlar geçirmiş insanlar, ameliyatlı halde yemek yapan insanlar , ağrısı olunca hiçbir şey yokmuş gibi hayatına kaldığı yerden devam edenler vb.. benim dünyayla bağım koptu
Ne dediğini anlamadım. Halk dilinde konuşur musun? Anlamadım ama mantıklı geldi dediklerin
Ay bacağımin üzerine basınca gözümden yaş geliyor psikolojik olabilir mi ki
Ilk bana da eşi yüzünden bu hali arttı gibime gelmisti....ama sonra düşündüm benim de oyle tanıdığım olsa 5 yaş muammelesi yapardim....elde değilLorentz kafamda acaip piremses ruhlu bir profil çizdin tüm konularında bir sıkıntın var ama çözüm için sıkıntılarının üzerine gitmiyorsun eşin de bu ruh halini teşvik ediyor gibi trafik konunu hatırlıyorum acaip şaşırmıştım. Üstelik öğretmensin, dirayetli ayakları yere basan bir profil çizmen gerek. Konuya dönersek, psikolojik olduğunu düşünüyorum kendini kastığın için ve kesin çok ağrıyacak diye şartladığın için kasılıyorsun bu sebeple ağrıların geçmiyor. Psikoloğun bu durumlarına bir şey demiyor mu? Çözüm amaçlı?
ben de kalçadan iğne sevmem anlık yakar ama saniyelik yani eğer bedenini kasmazsan daha sonra ağrısını çekmezsin inan bana. Takıntılarını üzerine giderek aşabilirsin, vajinusmusum ağrır acır diye odaklanma nasıl keyif alabilirim diye odaklan ben de sevgilimle beraber olduğumda resmen olamıyordum ama insan kendi bedenini ve hareket kontrolünü keşfettikçe ağrı gidiyor zevk geliyor sen de bu konuda nasıl zevk alabilirime odaklanBana dedi ki bu acı ile ilgili, bunu daha çok vajinismus konusunda konuşmuştuk. Acı çekmek doğal hayatın bir parçası. Çek ve kendine acıma dedi. Ben 8 senelik evliyim ve cinsellik konusu bile beni tedirgin ediyordu eşim canımi acıtacak diye. Eşim canımi yakmamak için çok mücadele ediyordu ama Vajinismusu yendim büyük ölçüde. Artık acı çeksem de önemli değil aşabilirim diyorum. Ama bunu genelleyemiyorum. Yani evet vajinismusu yendim ıgneyi de yenebilirim diyemiyorum.
Acıyor ama acıyan kalcama ikinci iğne yapılacak. Internette taradım bir kişi bile o iğnenin acısından bahsetmemiş. Büyük şok yaşadım.
Bebeğimi kaybettim 10 günlükkenSezaryen oldum demişsiniz, bir çocuğunuz varsa neden tüp bebek?
Çok yıpratır sizi süreç. Ve Doğum sonrası da var
Siz olur da doğum yaparsanız lohusa psikolojisini, meme yaralarını vs. nasıl atlatacaksınız? İşiniz çok zor her şeyi büyütüyorsunuz..
Psikolojik olarak tedavi olmadan, bilinçaltınızı rahatlatmadan bir şeylere başlamasaydınız keşke..
İlk gebeliğim kürtajla bitti. Oradaki hemşire 4 yerimi delip serum girişi açamadı. Açtım sandığı damarım şişiyordu. Ama gık demedim izlerken en sonunda açamadığı için başkası geldi..
Ben mi çok mazoşitim diyorum bunları okuyunca..
Acı eşliğimizin düşük olması psikolojik kökenli olmak zorunda değil.
Fiziksel bir rahatsızlıktan da kaynaklanabilir. Mesela Undermethylation denilen fiziksel rahatsızlığın da belirtilerinden biri acı eşiği düşüklüğü.
Undermethylation’ın belirtileri şunlar:
-Düşük acı eşiği
-Anksiyete
-Takıntılar
-Törensel davranışlar (bir şeyi hep aynı şekilde tören gibi yapmak, örneğin dua ederken, yatak toplarken, temizlik yaparken, evden çıkarken vs)
-Mükemmelliyetçilik
-Başarı odaklılık, başarı hırsı
-Alerjiler.
Ama her belirti görülecek diye bir şart yok. Çözüm olarak da bazı takviyeler (kalsiyum, magnezyum vs) almak gerekiyor. Ben sadece acı eşiğinin düşük olmasının kökeninin fiziksel olabileceğine dair bir örnek verdim. Başka bir fiziksel rahatsızlıktan da kaynaklanabilir, araştırılması lazım.
Bence bu acı eşiği denilen şey değilde sanki canınız tatlı gibi geldiArkadaşlar benim ağrı eşiğim inanılmaz düşük. Yani koluma sivrisinek konsa hissederim o derece. Ama çok acı çekiyorum her şeyden .
Bu sebepten o kadar büyük sorunlar yaşadım ki. Mesela sezeryan oldum ve normalde hemşire 6 saat sonra yürümen gerekiyor demesine rağmen ben 18. Saatte ancak ayağa kalkabildim. Bütün kurul başıma toplantı enfeksiyon kapma riskim, akciğere emboli atma durumu olduğu için. Ikıncı bir ameliyata alınacaksın yürümezsen dediler ve ben öyle ayağa kalkabildim. Sonra da kontrole bile gitmedim pansuman bile yaptırmadım yara yerime iyileşene ve acısı geçene kadar.
Kan vermek benim için Yarım saatlik seremoni. O kadar çok canım yanıyor ki sanki kolumu kesiyorlar.
Eşim bazen sakalasmak için beni çimdirir. Asla izin vermiyorum günlerce acı hissediyorum.
Çocukken de kendimi sevdirmezdim canımi acıtip hirpaliyorlar diye. Bu ezelden beri böyle.
Şimdi bir tüp bebek surecindeyim. Kalçadan iğne olacağım 12 gün boyunca. Igneleri eşim yapıyor bana. Ve deliriyor iğne yaparken o kadar çok ağlayıp çığlık atıyorum ki. Dün iftarı 10 dakika geç yaptı benim yüzümden.
Iğne yerlerim çok kötü acıyor . Isın korkunç tarafı da iki gün önce iğne olduğum kalçadan bugün tekrar iğne olacağım. Narkoz falan istiyorum. Eşim bir hemşire çağırabilir eve kendi yapmak istemeyebilir. Sonra onun acısı öbür kalcam da ağrıyor. Göbekten falan da iğne oluyorum ama onları kendim yapıyorum çok acımıyor.
Siz acıyla nasıl başa çıkabiliyorsunuz? Büyük ameliyatlar geçirmiş insanlar, ameliyatlı halde yemek yapan insanlar , ağrısı olunca hiçbir şey yokmuş gibi hayatına kaldığı yerden devam edenler vb.. benim dünyayla bağım koptu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?