26 yaşındayım. Flörtöz birisi değilim olacaksa doğru kişi olmalı diye düşündüm bu zamana kadar. Tanışmak isteyenler oldu ben hoşlanamadım. Hoşlandığım kişilerle bakışma aşamasında kaldı filan.Birkaç yıldır kendi başıma da mutluyum olursa olur olmazsa olmaz diye düşünüyorum ama bu aralar insanları tanımak için şans vermem gerektiğini düşündüm. Sosyal medyadan yazan birisine cevap verdim. Mesajlaştık baya. İlginç derecede yaşam tarzı olarak uyumluyuz,eğlenceli,komik,işinde gücünde birisi.Yaşadığımız yerler yakın.Artık evlilik düşündüğünü filan anlattı.Telefondan konuştuk ses tonu,konuşması çok iyi ama sorun şu ki dış görünüş olarak çok hoşlanmadım aslında. Dış görünüme önem veren birisiyim o etkileşimi alamadım yani. Diğer şeyler iyiyken dış görünüme takıldığım için yanlış mı yapıyorum diye düşünüyorum. 2 gündür konuşuyoruz bugün görüşmek istedi ama ilk günden hemen görüşmeye gerek yok biraz tanımak gerekli diye düşündüm. Diyete spora başlamayı düşündüğünü anlattı bu akşam. Ben diyetisyenim bu arada.Boy-kilo oranının yüksek olduğunu anlayınca(mesleki deformasyon 
) tamamen netleşti kafamda, görüşmek isteyecek kadar içime sinmiyor. Ama konuyu nasıl bitirmem gerektiğini bilmiyorum. Ben şu an düşünmüyorum aşk filan mı desem ne desem kırılmaz? Bir umut filan da vermedim gerçi ama kimseyi üzmek istemiyorum
) tamamen netleşti kafamda, görüşmek isteyecek kadar içime sinmiyor. Ama konuyu nasıl bitirmem gerektiğini bilmiyorum. Ben şu an düşünmüyorum aşk filan mı desem ne desem kırılmaz? Bir umut filan da vermedim gerçi ama kimseyi üzmek istemiyorum
ama dürüst olunması en iyisi ,insan kendinin de geliştirir kafasında da kurmaz.
