- Konu Sahibi blueandwhite
-
- #21
Erken kaçış gerçekten önemli yoksa patolojik bir bağ geliştiriyorsun, bu bağ giderek güçleniyor. Doğru çok doğru.
Erken kaçış gerçekten önemli yoksa patolojik bir bağ geliştiriyorsun, bu bağ giderek güçleniyor. Doğru çok doğru.Yalnız kalmaktan korkuyor olabilir. Nişanlım beni aldattı, sonrasında kisa süreli görüştüğüm kişinin psikolojik sıkıntıları ve alkol problemi vardı. Bir dönem bende inanılmaz ümitsizliğe düşüp saçmalamıştım yani. Önemli olan erken uyanmak diye düşünüyorum.
Ya zaten adama dizi izliyorum netflixde diyorum muhabbet olsun diye, üzerine beymene gidip bere aldım başkasını takmam diyor. Cebinde parası yok ettiği muhabbete bak. Bunları duydukça öfke de duymaya başladım zaten.Siz daha cok gencsiniz ileride size uygun biri karsınıza cıkacaktır simdiden umudu kesmeyin. Bu kisiyi en basta aranızda jenerasyon farkı oldugu icin elemeniz gerekirdi zaten. Yaşı gectim ortada buyuk vizyon ve kültürel farklılık var. Ahlaki yonden de temiz biri değil muhtemelen hiv hpv gibi hastalıkları olması mumkun. Şans vermek icin bir neden yok..
Aynen öyle biraz zamana bıraktığımda gördüm ki sevgi ve saygı duymuyorum artık; ama işte yalnız değilim hissi var ya, o cazip geldi; ama yok uyandım. Kendime saygımı tercih ediyorum. Yalnızlıkla başa çıkacağım.
Ya zaten adama dizi izliyorum netflixde diyorum muhabbet olsun diye, üzerine beymene gidip bere aldım başkasını takmam diyor. Cebinde parası yok ettiği muhabbete bak. Bunları duydukça öfke de duymaya başladım zaten.
Ben senin yerine kendimi koyup düşündüm arkama bile bakmadan kacardim .Bunun kendine hayrı yok sana koca mi olacak? Dertsiz başına dert alma sakın okumus işi gücü yerinde bir kadınsın aklınızı başıniza toplayın yahu kadınlar.Merhabalar,
Kimsenin beni anlamadığı bir dünyadan sizlere umarım sesimi duyurabilirim.
Çok uzun yazmamaya çalışacağım. Kariyer, maddiyat konularında kendimi bir noktaya taşısam da ilişkiler anlamında 37 yaşıma gireceğim şu günlerde artık tökezlemekten ve hayal kırıklığına uğramaktan o kadar yoruldum ki yazarak anlatmam mümkün değil.
Şimdi size içinde bulunduğum kısa süredir devam eden ilişkimi anlatayım. Kendisi benim aksime emek harcamadan var olmayı tercih etmiş, orta karar maaşıyla gidip kendine lüks kıyafetler alan, 50 yaşında, evlenmiş boşanmış, ailesinin evinde yaşayan biri. Salonda kanepede 4 yıldır yaşıyor. Eğitimi öylesine bir okul, öylesine bir bölüm. Ailesinin durumu fena değil; hala daha onlardan para alıp cocugunun ihtiyaclarını gideriyor. İşin ilginci bundan da öyle rahatsız da değil; lüks yaşayan görüntüsü altında olanlar bunlar. Emekli olup yatmak da en büyük hayallerinden biri.
Bana gelecek olursak, ben kendi evimi, arabamı vs almış, her şeyi ailesinden tek kuruş maddi manevi destek görmeden yapmış biriyim. İyi okullar da okudum, iyi ortamlarda ailemden uzak büyüdüm; ama hep yalnızdım hayatta. Ailemden manevi desteği hiç alamadım.
Sonuç olarak neden bu adamlayım, çünkü iyi biri gibi geliyor; yanımda olan tek kişi hayatta; ama onu da yaparken hep eksik birşeyler. Mesela moralim bozuk diyorum, dinlemek akıllı bir yorum yapmak yerine. Sen ağır depresyondasın, doktora gitmen lazım, yalnız sana iyi ilaç dayayacak diyor. Ya da evinde prozac vardı içsene diyor. Ben bunlara çıldırıyorum işte. Ben mi abartıyorum bilmiyorum; ama ilaç dayayacak, prozac iç kendi kendine, bana bunlar çok cahilce ve sığ yorumlar geliyor. Deliriyorum ve kavga ediyoruz.
Zaten adamın geçmişi de böyle kadınlarla dolu, ruslarla güzellik için sevgili olup, ailesinin evinden kaçmak için kadınların evine yerleşmiş. Kendince evcilik oynamış. Annesi bile diyor bu geçmişindeki kadınlarla bu kızı (beni) kıyaslayamazsın diye; ama adam durup durum o kadınlarla beni kıyaslıyor. Sürekli o kadınlarla anılarından bahsediyor.
Ya daha anlatacak çok şey ama yazacak gücüm yok. Ben neden bu adamlayım? Ayrılmalı mıyım? Zeki olanları da gördüm, dolandırıcı tipler çıktı karşıma. Yoksa her şeyi bırakıp yapayalnız hayatıma devam mı etmeliyim bilmiyorum. Gerçekten bilmiyorum.
Aynen ben de okurken bunaldim... gerisini siz dusunun...Merhabalar,
Kimsenin beni anlamadığı bir dünyadan sizlere umarım sesimi duyurabilirim.
Çok uzun yazmamaya çalışacağım. Kariyer, maddiyat konularında kendimi bir noktaya taşısam da ilişkiler anlamında 37 yaşıma gireceğim şu günlerde artık tökezlemekten ve hayal kırıklığına uğramaktan o kadar yoruldum ki yazarak anlatmam mümkün değil.
Şimdi size içinde bulunduğum kısa süredir devam eden ilişkimi anlatayım. Kendisi benim aksime emek harcamadan var olmayı tercih etmiş, orta karar maaşıyla gidip kendine lüks kıyafetler alan, 50 yaşında, evlenmiş boşanmış, ailesinin evinde yaşayan biri. Salonda kanepede 4 yıldır yaşıyor. Eğitimi öylesine bir okul, öylesine bir bölüm. Ailesinin durumu fena değil; hala daha onlardan para alıp cocugunun ihtiyaclarını gideriyor. İşin ilginci bundan da öyle rahatsız da değil; lüks yaşayan görüntüsü altında olanlar bunlar. Emekli olup yatmak da en büyük hayallerinden biri.
Bana gelecek olursak, ben kendi evimi, arabamı vs almış, her şeyi ailesinden tek kuruş maddi manevi destek görmeden yapmış biriyim. İyi okullar da okudum, iyi ortamlarda ailemden uzak büyüdüm; ama hep yalnızdım hayatta. Ailemden manevi desteği hiç alamadım.
Sonuç olarak neden bu adamlayım, çünkü iyi biri gibi geliyor; yanımda olan tek kişi hayatta; ama onu da yaparken hep eksik birşeyler. Mesela moralim bozuk diyorum, dinlemek akıllı bir yorum yapmak yerine. Sen ağır depresyondasın, doktora gitmen lazım, yalnız sana iyi ilaç dayayacak diyor. Ya da evinde prozac vardı içsene diyor. Ben bunlara çıldırıyorum işte. Ben mi abartıyorum bilmiyorum; ama ilaç dayayacak, prozac iç kendi kendine, bana bunlar çok cahilce ve sığ yorumlar geliyor. Deliriyorum ve kavga ediyoruz.
Zaten adamın geçmişi de böyle kadınlarla dolu, ruslarla güzellik için sevgili olup, ailesinin evinden kaçmak için kadınların evine yerleşmiş. Kendince evcilik oynamış. Annesi bile diyor bu geçmişindeki kadınlarla bu kızı (beni) kıyaslayamazsın diye; ama adam durup durum o kadınlarla beni kıyaslıyor. Sürekli o kadınlarla anılarından bahsediyor.
Ya daha anlatacak çok şey ama yazacak gücüm yok. Ben neden bu adamlayım? Ayrılmalı mıyım? Zeki olanları da gördüm, dolandırıcı tipler çıktı karşıma. Yoksa her şeyi bırakıp yapayalnız hayatıma devam mı etmeliyim bilmiyorum. Gerçekten bilmiyorum.
Adam annesi ve babasının, hatta onlar yetmez teyze amcalarının miraslarını bekliyor. Aileden öyle görmüşmüş. Ya yazdıkça midem bulandı. Yazmak düşünmekten kesinlikle daha etkiliymiş. Teyzenin yurtdışında (şuanda olmayan) dükkanından bile bizim dükkan vardı diye bahsediyor. Ya ben sanırım böyleleri filmlerde olur sanıyordum, ondan da idrak edemedim galiba.Adam tam bir asalak. Senden bir kaç yaş küçüğüm. Üstelik evlenip ayrılmış iki çocuklu bi kadınım büyük konuşmayım ama böyle biri olacağıma yalnız ölürüm daha iyi. Kendine layık gördüğün insan bu mu gerçekten. Adam tam bir manipilasyoncu. Önce kendi değerinin farkına var bence.
Adam annesi ve babasının, hatta onlar yetmez teyze amcalarının miraslarını bekliyor. Aileden öyle görmüşmüş. Ya yazdıkça midem bulandı. Yazmak düşünmekten kesinlikle daha etkiliymiş. Teyzenin yurtdışında (şuanda olmayan) dükkanından bile bizim dükkan vardı diye bahsediyor. Ya ben sanırım böyleleri filmlerde olur sanıyordum, ondan da idrak edemedim galiba.
Tam yiyici. Ay benim midem bulanır böyle insanlardan. Hayatı boyunca bi baltaya sap olamamış milletin malına göz koymuş. Allah aşkına yapmayın bunu kendinize. Gencecik eğitimli maddi durumu iyi bi kadınsın. Kendine layık gördüğün adam bu mu gerçekten.Adam annesi ve babasının, hatta onlar yetmez teyze amcalarının miraslarını bekliyor. Aileden öyle görmüşmüş. Ya yazdıkça midem bulandı. Yazmak düşünmekten kesinlikle daha etkiliymiş. Teyzenin yurtdışında (şuanda olmayan) dükkanından bile bizim dükkan vardı diye bahsediyor. Ya ben sanırım böyleleri filmlerde olur sanıyordum, ondan da idrak edemedim galiba.
Ayrıl ya çok iticiMerhabalar,
Kimsenin beni anlamadığı bir dünyadan sizlere umarım sesimi duyurabilirim.
Çok uzun yazmamaya çalışacağım. Kariyer, maddiyat konularında kendimi bir noktaya taşısam da ilişkiler anlamında 37 yaşıma gireceğim şu günlerde artık tökezlemekten ve hayal kırıklığına uğramaktan o kadar yoruldum ki yazarak anlatmam mümkün değil.
Şimdi size içinde bulunduğum kısa süredir devam eden ilişkimi anlatayım. Kendisi benim aksime emek harcamadan var olmayı tercih etmiş, orta karar maaşıyla gidip kendine lüks kıyafetler alan, 50 yaşında, evlenmiş boşanmış, ailesinin evinde yaşayan biri. Salonda kanepede 4 yıldır yaşıyor. Eğitimi öylesine bir okul, öylesine bir bölüm. Ailesinin durumu fena değil; hala daha onlardan para alıp cocugunun ihtiyaclarını gideriyor. İşin ilginci bundan da öyle rahatsız da değil; lüks yaşayan görüntüsü altında olanlar bunlar. Emekli olup yatmak da en büyük hayallerinden biri.
Bana gelecek olursak, ben kendi evimi, arabamı vs almış, her şeyi ailesinden tek kuruş maddi manevi destek görmeden yapmış biriyim. İyi okullar da okudum, iyi ortamlarda ailemden uzak büyüdüm; ama hep yalnızdım hayatta. Ailemden manevi desteği hiç alamadım.
Sonuç olarak neden bu adamlayım, çünkü iyi biri gibi geliyor; yanımda olan tek kişi hayatta; ama onu da yaparken hep eksik birşeyler. Mesela moralim bozuk diyorum, dinlemek akıllı bir yorum yapmak yerine. Sen ağır depresyondasın, doktora gitmen lazım, yalnız sana iyi ilaç dayayacak diyor. Ya da evinde prozac vardı içsene diyor. Ben bunlara çıldırıyorum işte. Ben mi abartıyorum bilmiyorum; ama ilaç dayayacak, prozac iç kendi kendine, bana bunlar çok cahilce ve sığ yorumlar geliyor. Deliriyorum ve kavga ediyoruz.
Zaten adamın geçmişi de böyle kadınlarla dolu, ruslarla güzellik için sevgili olup, ailesinin evinden kaçmak için kadınların evine yerleşmiş. Kendince evcilik oynamış. Annesi bile diyor bu geçmişindeki kadınlarla bu kızı (beni) kıyaslayamazsın diye; ama adam durup durum o kadınlarla beni kıyaslıyor. Sürekli o kadınlarla anılarından bahsediyor.
Ya daha anlatacak çok şey ama yazacak gücüm yok. Ben neden bu adamlayım? Ayrılmalı mıyım? Zeki olanları da gördüm, dolandırıcı tipler çıktı karşıma. Yoksa her şeyi bırakıp yapayalnız hayatıma devam mı etmeliyim bilmiyorum. Gerçekten bilmiyorum.
Yaşım geçiyor iyi kötü birini bulup evlenmeliyim diyorsunMerhabalar,
Kimsenin beni anlamadığı bir dünyadan sizlere umarım sesimi duyurabilirim.
Çok uzun yazmamaya çalışacağım. Kariyer, maddiyat konularında kendimi bir noktaya taşısam da ilişkiler anlamında 37 yaşıma gireceğim şu günlerde artık tökezlemekten ve hayal kırıklığına uğramaktan o kadar yoruldum ki yazarak anlatmam mümkün değil.
Şimdi size içinde bulunduğum kısa süredir devam eden ilişkimi anlatayım. Kendisi benim aksime emek harcamadan var olmayı tercih etmiş, orta karar maaşıyla gidip kendine lüks kıyafetler alan, 50 yaşında, evlenmiş boşanmış, ailesinin evinde yaşayan biri. Salonda kanepede 4 yıldır yaşıyor. Eğitimi öylesine bir okul, öylesine bir bölüm. Ailesinin durumu fena değil; hala daha onlardan para alıp cocugunun ihtiyaclarını gideriyor. İşin ilginci bundan da öyle rahatsız da değil; lüks yaşayan görüntüsü altında olanlar bunlar. Emekli olup yatmak da en büyük hayallerinden biri.
Bana gelecek olursak, ben kendi evimi, arabamı vs almış, her şeyi ailesinden tek kuruş maddi manevi destek görmeden yapmış biriyim. İyi okullar da okudum, iyi ortamlarda ailemden uzak büyüdüm; ama hep yalnızdım hayatta. Ailemden manevi desteği hiç alamadım.
Sonuç olarak neden bu adamlayım, çünkü iyi biri gibi geliyor; yanımda olan tek kişi hayatta; ama onu da yaparken hep eksik birşeyler. Mesela moralim bozuk diyorum, dinlemek akıllı bir yorum yapmak yerine. Sen ağır depresyondasın, doktora gitmen lazım, yalnız sana iyi ilaç dayayacak diyor. Ya da evinde prozac vardı içsene diyor. Ben bunlara çıldırıyorum işte. Ben mi abartıyorum bilmiyorum; ama ilaç dayayacak, prozac iç kendi kendine, bana bunlar çok cahilce ve sığ yorumlar geliyor. Deliriyorum ve kavga ediyoruz.
Zaten adamın geçmişi de böyle kadınlarla dolu, ruslarla güzellik için sevgili olup, ailesinin evinden kaçmak için kadınların evine yerleşmiş. Kendince evcilik oynamış. Annesi bile diyor bu geçmişindeki kadınlarla bu kızı (beni) kıyaslayamazsın diye; ama adam durup durum o kadınlarla beni kıyaslıyor. Sürekli o kadınlarla anılarından bahsediyor.
Ya daha anlatacak çok şey ama yazacak gücüm yok. Ben neden bu adamlayım? Ayrılmalı mıyım? Zeki olanları da gördüm, dolandırıcı tipler çıktı karşıma. Yoksa her şeyi bırakıp yapayalnız hayatıma devam mı etmeliyim bilmiyorum. Gerçekten bilmiyorum.
Adam yanında eski sevgililerini anlatacak kadar ezik görmüş seni iyi egitim aldığına emin misin kendine ver 37 yaş şahanedir at şunu lütfen başından tanımadan igrendim böyle adamlar senin gibiler sayesinde varlarMerhabalar,
Kimsenin beni anlamadığı bir dünyadan sizlere umarım sesimi duyurabilirim.
Çok uzun yazmamaya çalışacağım. Kariyer, maddiyat konularında kendimi bir noktaya taşısam da ilişkiler anlamında 37 yaşıma gireceğim şu günlerde artık tökezlemekten ve hayal kırıklığına uğramaktan o kadar yoruldum ki yazarak anlatmam mümkün değil.
Şimdi size içinde bulunduğum kısa süredir devam eden ilişkimi anlatayım. Kendisi benim aksime emek harcamadan var olmayı tercih etmiş, orta karar maaşıyla gidip kendine lüks kıyafetler alan, 50 yaşında, evlenmiş boşanmış, ailesinin evinde yaşayan biri. Salonda kanepede 4 yıldır yaşıyor. Eğitimi öylesine bir okul, öylesine bir bölüm. Ailesinin durumu fena değil; hala daha onlardan para alıp cocugunun ihtiyaclarını gideriyor. İşin ilginci bundan da öyle rahatsız da değil; lüks yaşayan görüntüsü altında olanlar bunlar. Emekli olup yatmak da en büyük hayallerinden biri.
Bana gelecek olursak, ben kendi evimi, arabamı vs almış, her şeyi ailesinden tek kuruş maddi manevi destek görmeden yapmış biriyim. İyi okullar da okudum, iyi ortamlarda ailemden uzak büyüdüm; ama hep yalnızdım hayatta. Ailemden manevi desteği hiç alamadım.
Sonuç olarak neden bu adamlayım, çünkü iyi biri gibi geliyor; yanımda olan tek kişi hayatta; ama onu da yaparken hep eksik birşeyler. Mesela moralim bozuk diyorum, dinlemek akıllı bir yorum yapmak yerine. Sen ağır depresyondasın, doktora gitmen lazım, yalnız sana iyi ilaç dayayacak diyor. Ya da evinde prozac vardı içsene diyor. Ben bunlara çıldırıyorum işte. Ben mi abartıyorum bilmiyorum; ama ilaç dayayacak, prozac iç kendi kendine, bana bunlar çok cahilce ve sığ yorumlar geliyor. Deliriyorum ve kavga ediyoruz.
Zaten adamın geçmişi de böyle kadınlarla dolu, ruslarla güzellik için sevgili olup, ailesinin evinden kaçmak için kadınların evine yerleşmiş. Kendince evcilik oynamış. Annesi bile diyor bu geçmişindeki kadınlarla bu kızı (beni) kıyaslayamazsın diye; ama adam durup durum o kadınlarla beni kıyaslıyor. Sürekli o kadınlarla anılarından bahsediyor.
Ya daha anlatacak çok şey ama yazacak gücüm yok. Ben neden bu adamlayım? Ayrılmalı mıyım? Zeki olanları da gördüm, dolandırıcı tipler çıktı karşıma. Yoksa her şeyi bırakıp yapayalnız hayatıma devam mı etmeliyim bilmiyorum. Gerçekten bilmiyorum.
Adamın marka giyimine mi tav oldunuz acaba en başta? Kılık kıyafeti düzgün marka janjanlı olunca adam mı sandınız?!Adam annesi ve babasının, hatta onlar yetmez teyze amcalarının miraslarını bekliyor. Aileden öyle görmüşmüş. Ya yazdıkça midem bulandı. Yazmak düşünmekten kesinlikle daha etkiliymiş. Teyzenin yurtdışında (şuanda olmayan) dükkanından bile bizim dükkan vardı diye bahsediyor. Ya ben sanırım böyleleri filmlerde olur sanıyordum, ondan da idrak edemedim galiba.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?