Merhaba. Ben iki buçuk senedir evliyim tam iki sene boyunca kv kp ile birlikte kaldım iki sene boyunca eşim bana zaman ayırmıyordu ama ben hariç herkese zamanı vardı . Aynı evde kalmıyorduk eşim başka sehir de çalışıyordu. Bu iki sene boyunca ailesinin evinde lokmalarım sayıldı, yaptıgım iş begenilmedi , aileme gitmem kısıtlandı hergün kızları eve geldi eşime söylememe ragmen hep sustu hiç cevap vermedi bazen bosanalım dedin nefret ediyorum senden dedi .neyse sabır dedim bugune geldim şimdi eşimle birlikte bir kaç aydır başka şehirde birlikte yaşıyoruz bugun işten çıksan hangi başka sehire mi gideriz işinin oldugu yere yani dedim sen annemlerim yanına hiç ayrılmamış gibi yani . Ya anlatıyorum ben seninle ayrı kalmak için evlenmedim falan öyle saf saf yüzüme bakıyor. Tam diyorum bu oldu beni artık bırakmaz gene aynı nasıl anlamasını sağlayabilirim evliligin ayrı yaşamak olmadığını onsuz yaşamak istemediğimi anlamıyor çünkü neyi isterse ona inanıyor. Annesinin yanında tekrar yaşarken 5_6 ayda bir hafta görüyordum . Bıktım düşüncesizliğinden 5 yaşındaki hiçbirşey den habersiz çocuklar gibi en ciddi konuda bile yüzüme bakmaktan başka birşey yapmıyor. Özür dilerim ama napım anlatmadan rahatlayamıyorum .lütfen fikir verin çok ihtiyacım var