Baskı altında büyümüşsün, bu durum hala devam ediyor. Böyle yaşamak insanda hasar bırakmaz mı, elbette bırakır. Neden böyle oluyor bilmiyorum diyorsun ya, kolay değil ki şu anlattığın koşullarda yaşamak. Kardeşin olmadan bakkala bile gidememek nedir ya... Çok üzüldüm gerçekten. O iç sesin bu şartlar neticesinde oluşmuş bir tepki sesi, bir savunma mekanizması belli ki. Ben de böyle bir baskı ortamında büyüdüm, şükür ki yıllar oldu geride kalalı, ama içimde bıraktığı huzursuzluk, tedirginlik tamamen geçti diyemem hala.
Psikologa gitme imkanın var mı? Bu saatten sonra aileni değiştirebilme, o evden biran önce uzaklaşma imkanın yoktur herhalde. Bu durumda en azından bir psikologla görüşsen, duygularını anlamlandırmanda, dışa vurmanda, bazı olaylara dışarıdan bakıp, kendini nasıl koruyacağını öğrenmende sana çok yardımı olur inan.