- 30 Ocak 2013
- 29.416
- 43.904
- 798
- Konu Sahibi yazarhanim35
-
- #1
Selam. Derdin bu mu demeyin lütfen hanımlar.
orta ölçekli bir firmada bir birimin sorumlusu olarak çalışıyorum kızlar. 2 seneye yaklaştım diyebilirim. Hepi topu 4 kişiyiz iş yerinde patronla 5. Genelde kamu kurumları ile çalışıyoruz ve görev tanımımız herkes kendi işleri ile sorumlu olduğu kadar diğer arkadaşlarına vs. de yardımcı olmak. Diğer arkadaşlar genelde saha elemanı. Bir tek ben sabitim ofiste. Ofisimiz küçük ve açık bir ofis zaten. İşim dışında görev tanımım olmamasına rağmen haftada 1 ya da 2 haftada bir şeklinde ofisi paspaslarım. her hafta sonu çöpleri çıkarırım. Onun dışında ofisin alışverişi vs de bende. Ama geriye kalan çay kahve gibi şeyleri herkes kendisi alır içer eder. Günlük rutin işlerim belirli düzeyde onun dışında ayın belirli dönemleri ya da hafta başı falan değilse çok yoğunluğum olmuyor. Sadece böyle ayda 4-5 gün belirli zamanlarda kafamı kaşıyamayacak kadar yoğunluğum oluyor. Geri kalan zamanlarda serbestim. İşimi günü gününe hatta gününden önce yaparım. Asla son güne bırakmayı sevmem. Benim elimde olmayan sebeplerden son güne kalırsa da çok rahatsız olurum. Masamda evrak yığını asla sevmem her evrağı yerine yerleştiririm. Genelde notlar alarak çalışırım. Hatta o günlük işi tamamlar hafta sonuna girilecek vs. ise yarım kalan işleri belirtirim not alarak İnsanlık hali bir şey olma durumunda kimse benim yarım bıraktığım işleri bulup çözmek zorunda değil.
Hatalarım olmuyor mu oluyor. Tolere eden iş arkadaşlarım var öyle kimse kimsenin hatasından dolayı olay çıkartmaz çözümünü arar buluruz hallederiz. Çok rahat çalışma arkadaşlarına sahibim benim dışımda hepsi erkek olsa da.
Gel gelelim işim bittikten sonra boş kaldığım zamanlarda onların işi varsa mesela kendimi çok rahatsız hissediyorum sanki ben boş boş oturuyormuşum gibi. Ve sadece o an değil kimse olmasa da ve işim yoksa aşırı rahatsız hissediyorum kendimi. Aylaklık yapıyormuşum gibi.
En başlarda da dediğim gibi açık ofis ve birileri varken karnım acıksa da yemek yemeye utanıyorum mesela. Dışarı çıkıp yeme fırsatım yok bölgede yemek yiyebileceğim bir yer yok çünkü.
orta ölçekli bir firmada bir birimin sorumlusu olarak çalışıyorum kızlar. 2 seneye yaklaştım diyebilirim. Hepi topu 4 kişiyiz iş yerinde patronla 5. Genelde kamu kurumları ile çalışıyoruz ve görev tanımımız herkes kendi işleri ile sorumlu olduğu kadar diğer arkadaşlarına vs. de yardımcı olmak. Diğer arkadaşlar genelde saha elemanı. Bir tek ben sabitim ofiste. Ofisimiz küçük ve açık bir ofis zaten. İşim dışında görev tanımım olmamasına rağmen haftada 1 ya da 2 haftada bir şeklinde ofisi paspaslarım. her hafta sonu çöpleri çıkarırım. Onun dışında ofisin alışverişi vs de bende. Ama geriye kalan çay kahve gibi şeyleri herkes kendisi alır içer eder. Günlük rutin işlerim belirli düzeyde onun dışında ayın belirli dönemleri ya da hafta başı falan değilse çok yoğunluğum olmuyor. Sadece böyle ayda 4-5 gün belirli zamanlarda kafamı kaşıyamayacak kadar yoğunluğum oluyor. Geri kalan zamanlarda serbestim. İşimi günü gününe hatta gününden önce yaparım. Asla son güne bırakmayı sevmem. Benim elimde olmayan sebeplerden son güne kalırsa da çok rahatsız olurum. Masamda evrak yığını asla sevmem her evrağı yerine yerleştiririm. Genelde notlar alarak çalışırım. Hatta o günlük işi tamamlar hafta sonuna girilecek vs. ise yarım kalan işleri belirtirim not alarak İnsanlık hali bir şey olma durumunda kimse benim yarım bıraktığım işleri bulup çözmek zorunda değil.
Hatalarım olmuyor mu oluyor. Tolere eden iş arkadaşlarım var öyle kimse kimsenin hatasından dolayı olay çıkartmaz çözümünü arar buluruz hallederiz. Çok rahat çalışma arkadaşlarına sahibim benim dışımda hepsi erkek olsa da.
Gel gelelim işim bittikten sonra boş kaldığım zamanlarda onların işi varsa mesela kendimi çok rahatsız hissediyorum sanki ben boş boş oturuyormuşum gibi. Ve sadece o an değil kimse olmasa da ve işim yoksa aşırı rahatsız hissediyorum kendimi. Aylaklık yapıyormuşum gibi.
En başlarda da dediğim gibi açık ofis ve birileri varken karnım acıksa da yemek yemeye utanıyorum mesela. Dışarı çıkıp yeme fırsatım yok bölgede yemek yiyebileceğim bir yer yok çünkü.