aslında bunu düşünmemin nedeni az önce facebook'da 87li arkadaşımın avukatlık stajını yaparken nişanlanmasını görmemin verdiği garip duygu oldu...ve sınıf arkadaşımın mezuniyetini görmem başka bir arkadaşımın da avukatlık ruhsatını görmem
derken derken birikti içim sıkıldı ruhum daraldı
ben 88liyim ve yıl tekrarlarımdan ötürü 2. sınıftayım kendimi geç kalmış gibi hissediyorum hayata... sizlerde de böyle şeyler oldu mu siz de benim gibi hiç geç kaldığınızı hissettiniz mi hayata?? ve en önemlisi bundan sonra ne yapmalıyım ??