Merhaba hanımlar,eski konularımdan bilen bilir; eşim iş değişikliğine gitti ve yepyeni bir işe başladı. 3 hafta oldu..Alarm satış işinde tanıdık vasıtasıyla ele geçen fırsatı değerlendirelim dedik kendisini geliştirmesi açısından çok hevesliydi dışardan liseyi de bitirme fikri benim aklıma çok yatmıştı.Gel gelelim bir tane bile satışı yok ,çevresindekiler kuru kalabalık kimseye birkendi ailesi de dail satış yapamadı.Evde beş kuruş kalmadı,faturalar birikti,eşim çok geç saatler de geliyor,koşuşturuyor bu iş için bu işte yapanların ortak görüşü 2 ay sağlam lazım ki çevre edinebilsin.Neyse kaç gündür bende surat asık geldiğinde konuşmak içimden bile gelmiyor.Çocuğun bir sürü ihtiyacı var evin ihtiyacı yüklen kredi kartına sabah artık dayanamadım patladım hiç sormuyorsun dimi evde ne var ne yok tuz bile kalmadı tuzsuz yaptım yemeği,ekmek yok v.s,faturalar gelmiş her şeyi mokoko düşünsün dedim''Bu da sesini yükselterekten hep kendi düşüncelerine inanıyorsun dimi?Ben aylak aylak mı dolaşıyorum diyor. Ben görmüyormuyum v.s gider ayak konuşuyor benim umrumda değil sanıyorsun hep dedi.Al dedi adam gibi iş beni soktun demez mi evet ben destekledim ama sanki bununda suçlusu benmişim gibi üzerime yıktı... Herşey, bütün sorumluluk üzerimdeymiş gibi geliyor kızlar ya evet çalışıyor aylaklık etmiyor çırpınıyor eşim ama o faturalar ödenmesi,çocuğun ihtiyaçları sanki hem karı hem kocayım ne bilim çok mu üzerine geliyorum nasıl bir ders vermeliyim çekim anamın evine mi gitsem otobüs param bile yok bugün çok düşündüm gideyim diye ordada duvarlar geliyor üstüme ne konuşayım ne yapayım bir akıl verin bilmiyorum