Sorun suki ne zaman yalnız kalsam geçmişi düşünmem ve yasadıgım zorluklar annem babam ayrı babamla görüşmüyoruz annem ikinci evliliği yaptı yıllarca çalıştım bekarken aslında çalışkan olmama ragman ailem okulumu çok etkiledi 8 bitirine kadar 10 sefer okul değiştirdim göçebe gibi ve okuldan soğudum öyle böyle bitti okulda yıllarca tekstilde çalıştım tek kuruşuna dokunmadan anneme verdim mesailer bile alıyordu elimden vermesem bişey almak istesem annem bi ton laf yapar soğuturdu babamın eksikliğini hep hissettim ve daha çok kin duydum babama karşı annem yanına bi komşu bile gelse durmadan babamdan bahseder kötülerdi kötülemesi umrumda degil ama herkezin bana acıyarak bakmasından çok bunalmıştım 15 yaşında kafamı evlilik sokmaya çalıştılar annemde üvey babam aynı evde yaşadığımız için benden kurtulmaya çalışıyordu ergenliğin verdiği o delilikle hap içip bi hafta yogun bakımda yattım ev temizlemediğim zaman beni döver hakaret ederdi hem çalışıyordum hemde akşam gelip ev temizliyodum şimdiki eşinden olan kardeşime aynı davranmıyor davranmasında zaten ama bu yaştayıkıskanıyomuyum bilemiyorum suan evliyim şükür mutluyum da ama geçmişte yaşadıklarım olur olmadık gözümün önüne geliyo bundan kurtulamıyorum anneme sarılmak istesem bile affedemiyorum kalbimde sanki bi sızı sürekli kanıyo şimdi ona sorsam onunda kendine göre açıklaması vardır ama olan bana oldu kötü bi çoçukluk hırçın bi ergenlik üvey baba yanında sığıntı gibi yaşamak 18 yaşımda evde kalmış muamelesi görmek altı yaşında tacize uygramak geçmişte kalsın hatırlamak istemesem bile hatırlıyorum ve suan duygularımı kaybetmiş gibiyim önüme bakamıyorum sanki mutlululugu kendime yakıştıramıyorum gibi bi pisikolojı okuyanlara teşekkürler sana kadar konuşmaya bile cesaret edemediğim üstüne toprak attıgım şeyleri paylastım anlasılmaz yazdıysam k. Bkmyın