Geçmiş günlere özlem.

Bende babamı kaybettikten sonra başladı bu özlem duygusu. Hafızamdan silindi zannettiğim şeyleri bile hatırlıyorum rüyamda görüyorum. Eski öğrencilik zamanlarımı dert sandığım şeylere üzüldüğümü bile özlüyorum. Havalardan mı evde durdukça mı oluyor bilemedim :) güzel zamanlardı özlemeye değiyor demekki.
Başınız sağolsun, nurlar içinde uyusun babanız.

Iyiki rüyalarımız var, uyandığımda ki o his bile iyi geliyor bana. Evet ne güzel dediniz, demek ki özlemeye değer şeyler yaşamışız böyle olunca özlemekte güzel öyleyse 💐
 
Yalniz değilsiniz, ara ara banada gelir eskilere özlem.. ne kadar rahatmışım sorumluluk yok, benden tek beklenen sey derslerini vermen meslek sahibi olman, ufak flörtler heyecanlar, en yakın arkadaşlarımızla yaptığımız sohbetler, hatta dersleri bile ozluyorum inanin. Özellikle rüyamda gecmisi gördüysem o gün etkisinden çıkamıyorum.
Ha suan mutsuzmuyum, hayır aksine mutluyum keyfim yerinde eşimle severek evlendik ama özgürüm desemde hep bir sorumluluk var evlilikten gelen. Aman daldım yine eskilere keşke okumasaydım konuyu 😁
Ay üzüldüm sizide geçmise daldırmışım kendi daldığım yetmiyomuş gibi 🙊

Benimde babamın dedigi sözler aklıma geldi, derdiki sıcacık evde senden tek istedigimiz dersine çalışman güzel yerlere gelmen başka hiç bisey beklemiyoruz senden. Şimdide ev işleri bekliyor ıste beni :)
 
1 yıl önce üniversiteden mezun oldum. Mezun olduğum günden beri o yıllara özlem duydum. 1 yıl boyunca depresyon modundaydım hatta :) Hâlâ da özlüyorum gerçi arada beni hüzünlendiriyor. Bir şarkı bir koku bir anı beni eski günlere götürüyor. Çok güzeldi çoook.
 
1 yıl önce üniversiteden mezun oldum. Mezun olduğum günden beri o yıllara özlem duydum. 1 yıl boyunca depresyon modundaydım hatta :) Hâlâ da özlüyorum gerçi arada beni hüzünlendiriyor. Bir şarkı bir koku bir anı beni eski günlere götürüyor. Çok güzeldi çoook.
Ben o günlerde severek dinledigim tüm şarkıları indirdim, serviste en çok sevdiğim şeydi müzik dinlemek. Gözümü kapatıp dinlerken hayallere dalıyorum... ah birde dediğiniz gibi bazen bir koku geliyo burnuma taa yıllar öncesine çocukluk arkadaşımla kendimizce gizli dediğimiz çiçek bahçemiz vardi orda buluyorum kendimi.
 
Muhtemelen mutsuzsunuz ama farkında değilsiniz. Şöyle ki eşimle ilk beraber olduğumuz 3 sene ne lise ne üniversite Bi gün bile aklıma gelmedi, aşıktım mutluydum en güzel günleri yaşıyordum. Şuan mutsuzum ve sürekli rüyamda üniversiteye dönmüşüm sürekli aklıma üniversite yıllarım geliuo çok özlüyorum
 
Bende babamı kaybettikten sonra başladı bu özlem duygusu. Hafızamdan silindi zannettiğim şeyleri bile hatırlıyorum rüyamda görüyorum. Eski öğrencilik zamanlarımı dert sandığım şeylere üzüldüğümü bile özlüyorum. Havalardan mı evde durdukça mı oluyor bilemedim :) güzel zamanlardı özlemeye değiyor demekki.
Aynen babami kaybettikten sonra başladı bende de.O şehri bırakıp çıksamda benle gelenler cok...Zaten o şehir o günden sonra aynı olmadı.Sanki babamin gidişiyle her sey cok geride kaldı hatta ruyaydi sanki diyebilirim.
 
Ay üzüldüm sizide geçmise daldırmışım kendi daldığım yetmiyomuş gibi 🙊

Benimde babamın dedigi sözler aklıma geldi, derdiki sıcacık evde senden tek istedigimiz dersine çalışman güzel yerlere gelmen başka hiç bisey beklemiyoruz senden. Şimdide ev işleri bekliyor ıste beni :)
Yok yok uzulmeyin 🤗 guzel günlerdi geri dönmek cok isterdim. Simdi lisede olsam, ders çıkışı eve gelip hemen mutfağa koşsam anne ne yemek yaptın diye. Büyümenin vermiş olduğu sorumlulukları sevemedim, oysaki küçükken hep büyümek isterdim.
Büyümek zor, insanlar kötü, Turkiyede yaşam şartları malum. Haliyle insan geçmişe hep bir özlem duyuyor
 
1 gram bile özlemiyorum.

Ama üniversite zamanlarını, hayattaki tek görevimin ve benden beklentinin ders çalışmak olduğu günleri, 1+1 küçük ama bana ait evimi özlüyorum
 
Liseden mezun olalı 20 sene oldu. Çok tuhaf asla geçmeyecek dediğim kötü günler geçti, insanoğlu kör topal bir şekilde yürüyor ilerliyor.
 
Bende de arada olusan bir duygu durumu. Ozellikle lise son ve universite yillarimi cok ozluyorum bazen. Lisede annem babam kardesimle ev hayatimiz, yasantimiz, anne babamin genç halleri bazen burnumun diregini sizlatiyor o derece. Universite zaten baska. Insan icindeyken biseylerin farkinda tam olamiyor. Muhtemelen 10 sene gecince de simdiyi ozleyecegiz.
 
Bir şeylere özlem duymanız, rüyanızda görmeniz çok normal,kendinizi kötü hissetmeyin. Bende hep görürüm rüyamda eski günlerimi. Aradan yıllar geçse o zamanda bu günlerimizi özleyeceğiz kesin.
 
Çok büyük bir dert olmasa da bu aralar geçmişe çok özlem duyuyorum. Özellikle lise zamanlarıma, kurduğum dostluklar, geçirdiğim eğlenceli vakitler, özgürce gezip tozduğum günler..

Rüyalarımda lisedeyim, dersteyim yada arkadaşlarımla vakit geçiriyorum aynı gerçek gibi ve uyandığımda o hissi yaşıyorum ve garip bi duyguya kapılıyorum.
Artık görüşmedigim ama lise zamanlarımda çok yakın olduğum arkadaşımı gördüm bugün de ve içimde acayip bir özlem var ama araya seneler girdi telefonumdan numarası bile silinmiş.

Evimde mutluyum, eşimle genelde mutluyum ama içimde bir boşluk var, niye bu kadar özlüyorum eskileri ? Var mı benim gibi olan? Sadece liseyide değil tüm eski günlerimi özlüyorum anne ve babam yakın zamanda ayrıldılar ama medenî şekilde boşandılar hâlâ konuşurlar birbirlerine zor zamanlarında destek olurlar ama ben eski ev ortamımızı özlüyorum sürekli rüya görmek istiyorum güzel günlerde olan rüyalar...

Merak ettim ben gibi olan varmı, bu yüzden yazıp içimi rahatlatmak istedim . Okuyan herkese teşekkür ederim.
Ben de bu aralar sık sık lisede görüyorum rüyalarımda kendimi. Halbuki gün içinde hiç aklıma gelmez. O zamanlar okulda bana kötü davranan insanlar vardı hatta sırf rüyalarımda liseyi gördüm diye birkaç gün o insanları düşünüp durdum, moralim bozuldu yıllar sonra. En iyisi rüyalar üzerinde düşünmemek bence.
 
Ben de eskiyi özlüyorum. Lise zamanlarımda kuzenlerimle olan günleri birlikte muhabbet vs yapardık güzel olurdu. Sonra esimle evlenmeden önceki günleri özlüyorum. Eşimle farklı ilçelerdeydik ben hafta sonlarını cuma günlerini iple çekerdim onunla görüsecegim diye. Yine corona önceki günleri de özlüyorum. Maskesiz rahat dolaşabilmek ne güzelmiş. Yakınlarım corona oldular her yerden hastalık haberleri geliyor. Aylardır evdeyiz doğru düzgün dışarı bile çıkamıyoruz. Bu şartlarda eskiye özlem herkeste var sanırım
 
Aynen babami kaybettikten sonra başladı bende de.O şehri bırakıp çıksamda benle gelenler cok...Zaten o şehir o günden sonra aynı olmadı.Sanki babamin gidişiyle her sey cok geride kaldı hatta ruyaydi sanki diyebilirim.
İnsan inanamıyor inanmak istemiyor artık olmadığına ve onun olduğu zamanlar geçmiş daha bir kıymetleniyor. Zamanla düzelir diye düşünüyorum hayat hiçbir duyguyu sürekli yaşamaya izin vermiyor çünkü
 
Back
X