evet canım sen jklm sadecik bana çok iyi moral oldunuz tedavi öncesi yarın inşallah ilk tedavimi olcam sonucu hayırlı olur bende mutluluğu yaşarım canım Allah razı olsun.ay canım ya ben vck yım zaten baharcığımın dediği gibi kullanıcı adımı değiştirdim ama ben yokken bile bana dua etmen beni çok mutlu etti Allah razı olsuncanım benim evet biliyorum sorunlarımız aynı ama görüyorsun bizimde çocuğumuz olabiliyormuş ve ben tek değilim en son sadecikte hamile inş. darısı sana ve vck arkadaşımıza... inşallah dualarla başla tedavine su gibi akıp geçsin sonucu güzel olsun... özellikle dua edecem senin için Rabbim herşeyini kolaylaştırsın yavruna kavuştursun seni... elifim kontrolleri devam ediyor teyzesi çok şükür iyi şimdilik ama emirimin huysuzluğu aynı devam bu gün tekrar doktora götürdük bişeyciği yok diş çıkardığı içindir dedi doktor ama onun öncesindede aynı huysuzdu neyse canı sağolsun düzelecek inş...
gelincik ne güzel yazmışsın ALLAHIM hayırlısıyla biZede böyle ikizler nasip eder İNŞALLAH
ALLAHIM yavrularını sana bagışlasın
rabbim meleklerini korusun analı babalı büyüsünler canım azmin isyan etmemenin başarısı bu hepimize taddırsın rabbim.
sağlıkla büyüt meleklerini
cok umut oldu hikayen bana
gözlerim dolu dolu okudum
bende aralıkta negatfi aldım
2. tedavime mayıs gibi başlıyacağım ama çok korkuyorum
içim içimi yiyor yine olmazsa diye
yaşım 26 bende pko eşimde sperm azlığı var
şimdi genetik test yaptırıcaz
inş bende senin gibi mucizeme kavuşurum
evet canım sen jklm sadecik bana çok iyi moral oldunuz tedavi öncesi yarın inşallah ilk tedavimi olcam sonucu hayırlı olur bende mutluluğu yaşarım canım Allah razı olsun.ay canım ya ben vck yım zaten baharcığımın dediği gibi kullanıcı adımı değiştirdim ama ben yokken bile bana dua etmen beni çok mutlu etti Allah razı olsuninşallah canım sen çok zorlu süreçler geçirdin ve hayırlısıyla bebişlerine kavuştun darısı inşallah benim ve isteyen herkesin başına olsun. Ellifimizin durumu iyi demek inşallah daha iyi olur Rabbim kimseyi hastalıkla sınamasın.Emir varya senelerin acısını çıkarır gibi sana kök söktürüyor demek olsun annesi canları sağolsun senelerdir boş boş durduk zaten .olsunlarda biz onların her türlü eziyetine razıyız bende gördüm yeni resimlerini maşallah büyümüşler eşimede gösterdim bak umut kaynağın olsun sakın umutsuzluğa düşme bunlar bizim mucizelerimiz dedim sonra hikayeni anlattım ama çok zorluk çekmişler Allah yardımcıları olsun diyor şükürler olsun sonucu hayırlı oldu darısı başımıza olsun inşallah bu arada çeyizlerinide gördüm inşallah Rabbim hepsini giymeyi ve güle güle kullanmayı nasip etsin.dikkatimi birşey çekti annen herşeyi düşünmüş birtek oyuncak koymayı unutmuş afacanlara bunlarda benden olsun
bende ağlayarak okudum.çok duygulandım 6 yıllık evliyim 3 yıldır çocuk istiyoruz malesef olmuyor.28.02.2013 perşembe dondurulmuşlarla transferim yapılacak bana da dua edin ne olur.rabbim banada o mutluluğu yaşatır inşallah
Ama sen ağlattın benimücadeleci anne adaylarımza slm olsun...
bu konuyu açmak için geç kaldım ama sırf sizlere umut olsun başlayacağınız tedavileriniz öncesi, negatif alınan sonuçlardan sonra moral olması için yazmak istedim çünkü ben son tedavimde hep başarı hikayeleri okuyarak moral depoladım ve bende anne olacağım inancıyla başladım tedavime..
çoğu yeni evlenen çift gibi evlenince hemen çocuğumuz olmasın 1 yıl dinlenelim evliliğimizin tadını çıkaralım diye çocuk fikrini erteledik sanki biz isteyince hemen oluverecek bilemeyiz ki Rabbim nasip edecek mi vakti zamanı geldimi!... evlenipte bu fikirde olanlara şimdi çok kızıyorum Allah'ın gücüne gider sakın böyle demeyin düşünmeyin diyorum... normal yollardan çocuğumuzun hemen olmayacağını hatta ilk söyleyen doktora göre hiç çocuğumuzun olamayacağını öğrendiğimde dünya başıma yıkılmıştı o gün dün gibi aklımda yıl 2007 doktorun boşuna uğraşmayın kendinizi yıpratırsınız,evlatlık alın yada çoçuk her şey değil dediğini unutmadım... sorunumuz azospermi genetik kaynaklı 47xxy hatırlıyorumda ilk duyduğumda o ne demiştim şimdi ise azosperminin tüm çeşitlerini öğrendim eşimin küçükken geçirmiş olduğu ameliyat ve doğuştan gelen gen bozukluğu... doktorların bize verdiği şans çoğuna göre %30 ama tedavi olduğum hastanede %50 demişti büyük umutlarla 1 tanecik sperm umuduyla 2008 yılında ilk tüp bebek tedavime başladım..sonucum negatif oldu ama şükürler olsun eşimin microtese ameliyatı sonucu bol miktarda sperm bulundu ve 4 tüp donduruldu ilk denemem ve ilk negatif sonucum olmasına rağmen kendimi kısa sürede toparladım ve 2. Tedavim için gün saydım tam 1 yıl sonra 2009 yılında tekrar başladık tedaviye bu sefer daha umutluydum kendimden daha emindim çünkü kendimi tecrübeli görüyordum tedavim sorunsuz ilerlerken birden benim kan değerlerim yükseldi ve transferimin yapılamayacağını öğrendim çoğunuz bilirsiniz ohss gelişti bende.bunada tamam dedik 2 ay sonra dondurulan embriyolarım transfer edildi kaliteleri güzeldi ama sonuç yine negatif yine hüsran ben bu kez çok daha fazla üzüldüm ama zaman her şeyin ilacı acınız geçince yeni tedavi için tekrar plan yapıyorsunuz bu kez hastaneyi değiştirme kararı aldık binbir sıkıntı çekerek bu kez ist. gitmeyecek kendi bulunduğumuz şehirde yeni açılan tüp bebek merkezinde başlayacaktık tedaviye tabi eşimde tekrar sperm bulunma ihtimali olmamasından dolayı istanbuldaki merkezde dondurulan kalan 3 tüp spermin ikisini buradaki merkeze taşıdık orası da ayrı bi sıkıntı ne zorluklarla geldi 12 saatlik yolu eşim 8 saatte geldi uçağa almadıkları için mecburen arabayla zaman kaybetmeden getirdi şükür spermler sağ sağlim geldi ben 3. Tedavime yeni bir merkezde yeni doktorlarla ve yeni umutlarla başladım. Bu merkez ist. daki hiç benzemiyordu çok güvenemiyordum içim rahat değildi ama bi kere başladık 3. Gün 3. Kalite 3 embriyo transfer ettiler bana hiç ama hiç umudum yoktu ben sonuç için 12 gün sonrayı bekleyemedim ve eşimden habersiz merkeze gidip test yaptırdım negatifi boşu boşuna beklemek istemiyordum . ama o geçmek bilmeyen 2 saat sonucunda pozitif sonucu aldım ben şok içindeyim doktor hamilesin diyor ama ben anlamıyorum gerçekten mi diyorum dünyalar benim olmuştu bende hamileydim anne olacaktım Allahım ne mutluluktu hiç unutamıyorum göz yaşları içinde eşimi aradım oda ağlaya ağlaya merkeze geldi annemi kayınvalidemi aradım herkes mutluluktan ağlıyor evet hamileydim bi tanecik mercimeğim tutunmuştu bana içimde büyüyordu taki kalp atışlarını dinlemeye gittiğimizde minik kalbinin atmadığını öğrendiğim zamana dek zorla bulduğum bebeğim beni bırakmıştı.. bu benim için çok büyük bir yıkım olmuştu o an ölmek istediğimi düşündüm çok ağır gelmişti .rabbim affetsin beni böyle düşündüğüm için bir hafta sonra kürtajla bebeğim alınarak son umudumu da kaybettim üzerinden 1 yıldan fazla bi zaman geçti ben artık tedavi felan düşünmüyordum olacağını da düşünmüyordum çünkü ama eşimin ısrarı ve aileminde isteği üzerine son bir kez denemek istedik yıl 2012 ocak ayı bu kez yine istanbula gelmek istedik çünkü ordaki merkezde negatiflerimde olsa memnundum hemde 1 tüp dondurulmuş spermimiz vardı bu kez tedavi sürecim çok kolay geçti eşimde yanımdaydı takiplere hep birlikte gittik benim için çok moral olmuştu opu günü geldi ogün spermlerimizin durumuna göre eşimi ameliyata alacaklardı çok şükür gerek kalmadı kalitesi iyi olan spermler varmış içlerinde beni opuya aldılar ve 11 tane yumurta toplandı bunun 9 u döllendi 7 sinin kalitesi iyi dendi transfer için 5. Günü bekleyeceklerini söylediler 5. Güne 3 tane embriyom kaldı içlerinden birinin kalitesi 2. Derecede diğer ikisininki ise 3. Kalite bunada şükür dedik ve transferim yapıldı.. bu kez transferimi merkezin sorumlusu prof dr. yaptı sonucum 9 gün sonra belli olacaktı eşim işi gereği sonucu öğrenmeden memlekete döndü ben de kayınvalidemle gittim hastaneye o geçmek bilmeyen 2 saat sonucunda artık ben dayanamadım ve hayırlısı diyerek sekreterliğe doğru sonucum çıktımı diye sormaya gittim evet çıktı bekleyin sizi doktorunuzla görüştürecez dediler aman Allahım yinemi olmadı dedim içimden sonuc negatifmi ki dedim hayır pozitif dediler Allahım ben havalara uçtum gözyaşalarım yağmur gibi akmaya başladı değerimde çok iyiydi 9. Gün olmasına rağmen 157 çıkmıştı ben bi taraftan kayınvalidem bir taraftan hem ağlıyoruz hemde haber bekleyen eşimi ve annemi arıyoruz hastanedekiler şaşkın bir halde sevincimizi paylaşıyor bizimle eşimi aradım mutlu haberi verdim başardık Rabbim bu seferde nasip etti dedim nasıl sevindi sevinçten çıkıp gelecek nerdeyse iki sonra test tekrarı yaptık ve değerim 2 ye katlandı tabi benim korkular bitermi kalp atışlarını duymadan hamile olduğuma inamam dedim ve 3 hafta sonra kalp atışları duymak için gittik onun öncesinde ben kendi kendimi yedim yinemi atmayacak diye ama öyle olmadı Rabbime şükürler olsun pıt pıtları duyduk hemde doktor amcamız aynı sesi iki kez dinletti ikizlerimiz olacakmışşş çok şükür zor geçen bi hamilelik dönemi sonucunda kızım elifi ve oğlum emiri kucağımıza aldık size bu yazıyı beşik sallarken yazmak varmış nasipte.. inşallah benim hikayem sizlere umut olur arkadaşlar yazabildiğimin en kısasını yazdım sizlere okurken sıkılmayın diye inşallah benim yaşadığım mutluluğu Rabbim sizlere de nasip etsin benim gibi 4 kişilik geniş aile olun sizlerde bazı zorluklar yaşanmadan mutlu olunmuyormuş 6 yıllık mücadelem sonucunda öğrenmiş oldum o günleri hiç hatırlamıyorum bile sizlere yazarken anıverdim İnş. Rabbim hepinizin gönlüne göre versin evlat kokusunu tüm evlerimize nasip etsin
inşallah canım, benim yaşadığım mutluluğu dondurulmuşlarınla Rabbim sanada nasip eder...dün transferin yapılmış olmalı hayırlısıyla hamileyim haberini alırız inşallah...moralini yüksek tutmaya çalış bol bol dua et kuran oku bu bekleme sürecinde senin için en önemli şey bu unutma...
inşallah canım, benim yaşadığım mutluluğu dondurulmuşlarınla Rabbim sanada nasip eder...dün transferin yapılmış olmalı hayırlısıyla hamileyim haberini alırız inşallah...moralini yüksek tutmaya çalış bol bol dua et kuran oku bu bekleme sürecinde senin için en önemli şey bu unutma...
gelincik siz spermi nerden istanbula taşımıştınız gözümden kaçmışta ayrıca spermi neyin içinde taşıdınız ??
bu taşıma işlemi çok sağlıklı gelmişmiydi size? bunları soruyorum çünki biz de sperm taşıma işlemi yapıcakdık ama bize çok sağlıklı gelmediği için bu fikirden vazgeçmiştik.şimdi senin yazını görünce o kadar pişman oldumki spermi taşımadığıma dr umuz bizim spermi kendimizin bir çelik termus alarak onunla taşımamızı söylemişti hastaneye kocaelinden istanbula taşıcakdık ama benim gözüm yemedi zaten teseyle bulundu birde yollarda bozulucak sperm oda yetmemiş gibi yumurtam çatlar falan korkusu sarmıştı beni( ve kocaelinde denemiştim denememi yine olmadı (şuan dondurulmuş sperm var ama tekrar denemeyi düşünmüyoruz artık maddi anlamda yordu bizi... evlat edinicez nasipse... ayrıca bendede erken menepoz sorunu olduğu için yumurta sayım 2-3 te kalıyor hep toplamada, oda döllenmiyor
ben senin spermi taşıdğını ilk defa duydum açıkcası bilseydim bende taşırdım(
kuzu benim transfere kadar herşeyim çok iyiydi ta ki transfer için masa ya yatırıldığımda doktorumun bana gelip 7 embriyo içinde transfer edilecek 8 e bölünmüş bir tane embriyon bile yok diyene kadaryıkıldım o masada dedim ki rabbim bana bu acıyı yaşatanları daha beter et.çünkü bundan önce ki transferimi yapan şerefsiz doktorum bana 7 embriyon var hepside 8 e bölünmüş durumda demişti ki paramızı alsın nitekimde aldı.ama rabbim yanına bırakmadı şimdi hapiste daha beter olur umarım.transferim yapıldı ama tutma olasılığı %20 yani çok düşük ama umudum tekrar para biriktirip temmuz gibi sıfırdan denemek her namazda rabbimden diliyorum bizi bizden iyi insanlarla karşılaştırsın. bu defa doğu fertil de deneyeceğim şimdiki doktorlarım iyi görünüyor pek güvenim kalmadı ama ne yapalım elimiz mahkum güvenmek istiyoruz
canım benim çok ama çok üzüldüm böylesi insanlara ne denebilir bilmiyorum gerçekten,,, bizler nice umutlarla maddi zorluklarla tedavi oluyoruz ve sonucu böyle oluyor ne acı... aman bir dahaki tedavinde dikkat et doktorunuda merkezinide iyi seç... tavsiyem büyük merkezleri tercih edin labaratuar şartları çok iyi olsun tedavinin seyrini çok etkiliyor çünkü...çok şükür yumurtada var spermde umudunuz var yani bu sizin en büyük şansınız o yüzden yeni tedavini düşün ve yine aynı umutla başla inş...
canım biz spermleri istanbuldan kayseriye taşımıştık çokta sağlıklı bi şekilde geldi eşim 2 tane büyük termos aldı birine spermleri konuldu diğerinede azot doldurdular spermler bozulmasın diye içindeki azot miktarı azaldıkça ilave edildi...kocaeli istanbul arası neki çok kolay bi şekilde gider tek termos yeter size... eğerki dondurulmuş sperminiz varsa .rabbim de imkan nasip ederse inş. tekrar deneyin derim... iyi bir merkez ve laboratuar şartlarıda iyi olursa belki döllenme olur... çünkü kayseride denediğimde benimde yumurtalarım çok iyi döllenmemişti fakat istanbuldaki merkez çok iyiydi laboratuarıda mükemmeldi. hakkınızda hayırlısı olsun canım...
mücadeleci anne adaylarımza slm olsun...
bu konuyu açmak için geç kaldım ama sırf sizlere umut olsun başlayacağınız tedavileriniz öncesi, negatif alınan sonuçlardan sonra moral olması için yazmak istedim çünkü ben son tedavimde hep başarı hikayeleri okuyarak moral depoladım ve bende anne olacağım inancıyla başladım tedavime..
çoğu yeni evlenen çift gibi evlenince hemen çocuğumuz olmasın 1 yıl dinlenelim evliliğimizin tadını çıkaralım diye çocuk fikrini erteledik sanki biz isteyince hemen oluverecek bilemeyiz ki Rabbim nasip edecek mi vakti zamanı geldimi!... evlenipte bu fikirde olanlara şimdi çok kızıyorum Allah'ın gücüne gider sakın böyle demeyin düşünmeyin diyorum... normal yollardan çocuğumuzun hemen olmayacağını hatta ilk söyleyen doktora göre hiç çocuğumuzun olamayacağını öğrendiğimde dünya başıma yıkılmıştı o gün dün gibi aklımda yıl 2007 doktorun boşuna uğraşmayın kendinizi yıpratırsınız,evlatlık alın yada çoçuk her şey değil dediğini unutmadım... sorunumuz azospermi genetik kaynaklı 47xxy hatırlıyorumda ilk duyduğumda o ne demiştim şimdi ise azosperminin tüm çeşitlerini öğrendim eşimin küçükken geçirmiş olduğu ameliyat ve doğuştan gelen gen bozukluğu... doktorların bize verdiği şans çoğuna göre %30 ama tedavi olduğum hastanede %50 demişti büyük umutlarla 1 tanecik sperm umuduyla 2008 yılında ilk tüp bebek tedavime başladım..sonucum negatif oldu ama şükürler olsun eşimin microtese ameliyatı sonucu bol miktarda sperm bulundu ve 4 tüp donduruldu ilk denemem ve ilk negatif sonucum olmasına rağmen kendimi kısa sürede toparladım ve 2. Tedavim için gün saydım tam 1 yıl sonra 2009 yılında tekrar başladık tedaviye bu sefer daha umutluydum kendimden daha emindim çünkü kendimi tecrübeli görüyordum tedavim sorunsuz ilerlerken birden benim kan değerlerim yükseldi ve transferimin yapılamayacağını öğrendim çoğunuz bilirsiniz ohss gelişti bende.bunada tamam dedik 2 ay sonra dondurulan embriyolarım transfer edildi kaliteleri güzeldi ama sonuç yine negatif yine hüsran ben bu kez çok daha fazla üzüldüm ama zaman her şeyin ilacı acınız geçince yeni tedavi için tekrar plan yapıyorsunuz… bu kez hastaneyi değiştirme kararı aldık binbir sıkıntı çekerek bu kez ist. gitmeyecek kendi bulunduğumuz şehirde yeni açılan tüp bebek merkezinde başlayacaktık tedaviye… tabi eşimde tekrar sperm bulunma ihtimali olmamasından dolayı istanbuldaki merkezde dondurulan kalan 3 tüp spermin ikisini buradaki merkeze taşıdık… orası da ayrı bi sıkıntı ne zorluklarla geldi 12 saatlik yolu eşim 8 saatte geldi uçağa almadıkları için mecburen arabayla zaman kaybetmeden getirdi şükür spermler sağ sağlim geldi ben 3. Tedavime yeni bir merkezde yeni doktorlarla ve yeni umutlarla başladım. Bu merkez ist. daki hiç benzemiyordu çok güvenemiyordum içim rahat değildi ama bi kere başladık 3. Gün 3. Kalite 3 embriyo transfer ettiler bana hiç ama hiç umudum yoktu ben sonuç için 12 gün sonrayı bekleyemedim ve eşimden habersiz merkeze gidip test yaptırdım negatifi boşu boşuna beklemek istemiyordum . ama o geçmek bilmeyen 2 saat sonucunda pozitif sonucu aldım ben şok içindeyim doktor hamilesin diyor ama ben anlamıyorum gerçekten mi diyorum dünyalar benim olmuştu bende hamileydim anne olacaktım Allahım ne mutluluktu hiç unutamıyorum göz yaşları içinde eşimi aradım oda ağlaya ağlaya merkeze geldi annemi kayınvalidemi aradım herkes mutluluktan ağlıyor… evet hamileydim bi tanecik mercimeğim tutunmuştu bana içimde büyüyordu taki kalp atışlarını dinlemeye gittiğimizde minik kalbinin atmadığını öğrendiğim zamana dek… zorla bulduğum bebeğim beni bırakmıştı.. bu benim için çok büyük bir yıkım olmuştu… o an ölmek istediğimi düşündüm çok ağır gelmişti… .rabbim affetsin beni böyle düşündüğüm için… bir hafta sonra kürtajla bebeğim alınarak son umudumu da kaybettim… üzerinden 1 yıldan fazla bi zaman geçti ben artık tedavi felan düşünmüyordum olacağını da düşünmüyordum çünkü ama eşimin ısrarı ve aileminde isteği üzerine son bir kez denemek istedik yıl 2012 ocak ayı… bu kez yine istanbula gelmek istedik çünkü ordaki merkezde negatiflerimde olsa memnundum hemde 1 tüp dondurulmuş spermimiz vardı… bu kez tedavi sürecim çok kolay geçti eşimde yanımdaydı takiplere hep birlikte gittik benim için çok moral olmuştu… opu günü geldi ogün spermlerimizin durumuna göre eşimi ameliyata alacaklardı çok şükür gerek kalmadı kalitesi iyi olan spermler varmış içlerinde beni opuya aldılar ve 11 tane yumurta toplandı… bunun 9 u döllendi 7 sinin kalitesi iyi dendi… transfer için 5. Günü bekleyeceklerini söylediler 5. Güne 3 tane embriyom kaldı içlerinden birinin kalitesi 2. Derecede diğer ikisininki ise 3. Kalite… bunada şükür dedik ve transferim yapıldı.. bu kez transferimi merkezin sorumlusu prof dr. yaptı… sonucum 9 gün sonra belli olacaktı eşim işi gereği sonucu öğrenmeden memlekete döndü ben de kayınvalidemle gittim hastaneye… o geçmek bilmeyen 2 saat sonucunda artık ben dayanamadım ve hayırlısı diyerek sekreterliğe doğru sonucum çıktımı diye sormaya gittim… evet çıktı bekleyin sizi doktorunuzla görüştürecez dediler aman Allahım yinemi olmadı dedim içimden sonuc negatifmi ki dedim hayır pozitif dediler Allahım ben havalara uçtum gözyaşalarım yağmur gibi akmaya başladı değerimde çok iyiydi 9. Gün olmasına rağmen 157 çıkmıştı…ben bi taraftan kayınvalidem bir taraftan hem ağlıyoruz hemde haber bekleyen eşimi ve annemi arıyoruz hastanedekiler şaşkın bir halde sevincimizi paylaşıyor bizimle… eşimi aradım mutlu haberi verdim başardık Rabbim bu seferde nasip etti dedim nasıl sevindi sevinçten çıkıp gelecek nerdeyse… iki sonra test tekrarı yaptık ve değerim 2 ye katlandı tabi benim korkular bitermi kalp atışlarını duymadan hamile olduğuma inamam dedim ve 3 hafta sonra kalp atışları duymak için gittik onun öncesinde ben kendi kendimi yedim yinemi atmayacak diye ama öyle olmadı Rabbime şükürler olsun pıt pıtları duyduk hemde doktor amcamız aynı sesi iki kez dinletti ikizlerimiz olacakmışşş çok şükür zor geçen bi hamilelik dönemi sonucunda kızım elifi ve oğlum emiri kucağımıza aldık size bu yazıyı beşik sallarken yazmak varmış nasipte.. inşallah benim hikayem sizlere umut olur arkadaşlar yazabildiğimin en kısasını yazdım sizlere okurken sıkılmayın diye… inşallah benim yaşadığım mutluluğu Rabbim sizlere de nasip etsin… benim gibi 4 kişilik geniş aile olun sizlerde… bazı zorluklar yaşanmadan mutlu olunmuyormuş 6 yıllık mücadelem sonucunda öğrenmiş oldum o günleri hiç hatırlamıyorum bile sizlere yazarken anıverdim… İnş. Rabbim hepinizin gönlüne göre versin evlat kokusunu tüm evlerimize nasip etsin…
bende kendimi toparlamak istiyorum biraz haziran gibi para toparlarsak tekrar tedaviye başlarım artıksenin durumun nasıl gebeliğin nasıl gidiyor belirtileri nezaman başladı nasıl anladın yani gebe kaldığını
sağol cnm ne yalan söyliyim senin spermi taşıma işleminin başarılı geçmesi, taşıdığınız an gördüğünüz tedavide bebeğin kalp atışlarının duyulmamasına rahmen gebelik yaşaman ve vck lerinde amelitalarında spermin çıkması bana umut oldu birazcık..yarın dr a gidip bi görüşicem bakalım yardımcı olurlarsa tekrar tedavi olmak gibi bi niyetim var şimdilik caymazsam...bize tek termuz almamız söylenmişti azotuda içine koyucaklar embriyologla konuşduğumda çok sağlıklı olmaz sperm taşıman sperm en fazla 6 saat yaşar dışarda demişti zor işini zorlaştırıp taşıma demişti bende vazgeçmiştim taşımaktan tekrar aynı merkezimde denemiştim ama olmamaıştı yine döllenme
azotu sizmi ilave ediodunuz azaldıkca kolay bi işlemmiydi?
ne çokk ağladımm ya...taa yüreciğimde hissettim...RABBİMİN en sevdiği kulusun sen gelincik...EN SEVDİĞİ...DİLERİM RABBİM bizlerede nasip eder bu mutluluğu...ne çok kızdım kendime...2 yıl uğraşdan sonra...14şubatta ilk aşılamamı oldum...28 şubatta sonucumu aldım...hamileydim...2 gün sonra değerim düştü...bebeğim beni bıraktı...başlarda çok ümitliydim bastırdım bastırdım duygularımı...sonradan canımı acıttı bu durum...1 hafta sonra da bunalımlarda gezinip duruyorummm evde...ne kadar şükürsüzüm...ALLAHIM ne kadar ümitsiz...ama yazdıklarını okudum...içim bi garip oldu...RABBİM güzel gönlündeki herşeyi nasip etsin sana ve meleklerine...DUAYLA...
Dünyanın neresinde olursa olsun bir anne adayı eğer mücadele ediyorsa her duygu aynı her dudak büküş her hayal kırıklığı ve işte mucizeleri okuyarak ağlayan kelimeleri boğazına takılan bir sürü anne adayı bende onlardan biriyim gelincik benimde hissettiklerimden bir parça var yazdıklarında umut ta var umutsuzlukta Allah analı babalı büyütsün minoşlarını acılarını hiç göstermesin çok mutlu oldum sonu çok güzel biten bir rüya görmüşsün işallah bizimde rüyamızın sonu senin gibi mutlulukla biter sevgilerimle
mücadeleci anne adaylarımza slm olsun...
bu konuyu açmak için geç kaldım ama sırf sizlere umut olsun başlayacağınız tedavileriniz öncesi, negatif alınan sonuçlardan sonra moral olması için yazmak istedim çünkü ben son tedavimde hep başarı hikayeleri okuyarak moral depoladım ve bende anne olacağım inancıyla başladım tedavime..
çoğu yeni evlenen çift gibi evlenince hemen çocuğumuz olmasın 1 yıl dinlenelim evliliğimizin tadını çıkaralım diye çocuk fikrini erteledik sanki biz isteyince hemen oluverecek bilemeyiz ki Rabbim nasip edecek mi vakti zamanı geldimi!... evlenipte bu fikirde olanlara şimdi çok kızıyorum Allah'ın gücüne gider sakın böyle demeyin düşünmeyin diyorum... normal yollardan çocuğumuzun hemen olmayacağını hatta ilk söyleyen doktora göre hiç çocuğumuzun olamayacağını öğrendiğimde dünya başıma yıkılmıştı o gün dün gibi aklımda yıl 2007 doktorun boşuna uğraşmayın kendinizi yıpratırsınız,evlatlık alın yada çoçuk her şey değil dediğini unutmadım... sorunumuz azospermi genetik kaynaklı 47xxy hatırlıyorumda ilk duyduğumda o ne demiştim şimdi ise azosperminin tüm çeşitlerini öğrendim eşimin küçükken geçirmiş olduğu ameliyat ve doğuştan gelen gen bozukluğu... doktorların bize verdiği şans çoğuna göre %30 ama tedavi olduğum hastanede %50 demişti büyük umutlarla 1 tanecik sperm umuduyla 2008 yılında ilk tüp bebek tedavime başladım..sonucum negatif oldu ama şükürler olsun eşimin microtese ameliyatı sonucu bol miktarda sperm bulundu ve 4 tüp donduruldu ilk denemem ve ilk negatif sonucum olmasına rağmen kendimi kısa sürede toparladım ve 2. Tedavim için gün saydım tam 1 yıl sonra 2009 yılında tekrar başladık tedaviye bu sefer daha umutluydum kendimden daha emindim çünkü kendimi tecrübeli görüyordum tedavim sorunsuz ilerlerken birden benim kan değerlerim yükseldi ve transferimin yapılamayacağını öğrendim çoğunuz bilirsiniz ohss gelişti bende.bunada tamam dedik 2 ay sonra dondurulan embriyolarım transfer edildi kaliteleri güzeldi ama sonuç yine negatif yine hüsran ben bu kez çok daha fazla üzüldüm ama zaman her şeyin ilacı acınız geçince yeni tedavi için tekrar plan yapıyorsunuz… bu kez hastaneyi değiştirme kararı aldık binbir sıkıntı çekerek bu kez ist. gitmeyecek kendi bulunduğumuz şehirde yeni açılan tüp bebek merkezinde başlayacaktık tedaviye… tabi eşimde tekrar sperm bulunma ihtimali olmamasından dolayı istanbuldaki merkezde dondurulan kalan 3 tüp spermin ikisini buradaki merkeze taşıdık… orası da ayrı bi sıkıntı ne zorluklarla geldi 12 saatlik yolu eşim 8 saatte geldi uçağa almadıkları için mecburen arabayla zaman kaybetmeden getirdi şükür spermler sağ sağlim geldi ben 3. Tedavime yeni bir merkezde yeni doktorlarla ve yeni umutlarla başladım. Bu merkez ist. daki hiç benzemiyordu çok güvenemiyordum içim rahat değildi ama bi kere başladık 3. Gün 3. Kalite 3 embriyo transfer ettiler bana hiç ama hiç umudum yoktu ben sonuç için 12 gün sonrayı bekleyemedim ve eşimden habersiz merkeze gidip test yaptırdım negatifi boşu boşuna beklemek istemiyordum . ama o geçmek bilmeyen 2 saat sonucunda pozitif sonucu aldım ben şok içindeyim doktor hamilesin diyor ama ben anlamıyorum gerçekten mi diyorum dünyalar benim olmuştu bende hamileydim anne olacaktım Allahım ne mutluluktu hiç unutamıyorum göz yaşları içinde eşimi aradım oda ağlaya ağlaya merkeze geldi annemi kayınvalidemi aradım herkes mutluluktan ağlıyor… evet hamileydim bi tanecik mercimeğim tutunmuştu bana içimde büyüyordu taki kalp atışlarını dinlemeye gittiğimizde minik kalbinin atmadığını öğrendiğim zamana dek… zorla bulduğum bebeğim beni bırakmıştı.. bu benim için çok büyük bir yıkım olmuştu… o an ölmek istediğimi düşündüm çok ağır gelmişti… .rabbim affetsin beni böyle düşündüğüm için… bir hafta sonra kürtajla bebeğim alınarak son umudumu da kaybettim… üzerinden 1 yıldan fazla bi zaman geçti ben artık tedavi felan düşünmüyordum olacağını da düşünmüyordum çünkü ama eşimin ısrarı ve aileminde isteği üzerine son bir kez denemek istedik yıl 2012 ocak ayı… bu kez yine istanbula gelmek istedik çünkü ordaki merkezde negatiflerimde olsa memnundum hemde 1 tüp dondurulmuş spermimiz vardı… bu kez tedavi sürecim çok kolay geçti eşimde yanımdaydı takiplere hep birlikte gittik benim için çok moral olmuştu… opu günü geldi ogün spermlerimizin durumuna göre eşimi ameliyata alacaklardı çok şükür gerek kalmadı kalitesi iyi olan spermler varmış içlerinde beni opuya aldılar ve 11 tane yumurta toplandı… bunun 9 u döllendi 7 sinin kalitesi iyi dendi… transfer için 5. Günü bekleyeceklerini söylediler 5. Güne 3 tane embriyom kaldı içlerinden birinin kalitesi 2. Derecede diğer ikisininki ise 3. Kalite… bunada şükür dedik ve transferim yapıldı.. bu kez transferimi merkezin sorumlusu prof dr. yaptı… sonucum 9 gün sonra belli olacaktı eşim işi gereği sonucu öğrenmeden memlekete döndü ben de kayınvalidemle gittim hastaneye… o geçmek bilmeyen 2 saat sonucunda artık ben dayanamadım ve hayırlısı diyerek sekreterliğe doğru sonucum çıktımı diye sormaya gittim… evet çıktı bekleyin sizi doktorunuzla görüştürecez dediler aman Allahım yinemi olmadı dedim içimden sonuc negatifmi ki dedim hayır pozitif dediler Allahım ben havalara uçtum gözyaşalarım yağmur gibi akmaya başladı değerimde çok iyiydi 9. Gün olmasına rağmen 157 çıkmıştı…ben bi taraftan kayınvalidem bir taraftan hem ağlıyoruz hemde haber bekleyen eşimi ve annemi arıyoruz hastanedekiler şaşkın bir halde sevincimizi paylaşıyor bizimle… eşimi aradım mutlu haberi verdim başardık Rabbim bu seferde nasip etti dedim nasıl sevindi sevinçten çıkıp gelecek nerdeyse… iki sonra test tekrarı yaptık ve değerim 2 ye katlandı tabi benim korkular bitermi kalp atışlarını duymadan hamile olduğuma inamam dedim ve 3 hafta sonra kalp atışları duymak için gittik onun öncesinde ben kendi kendimi yedim yinemi atmayacak diye ama öyle olmadı Rabbime şükürler olsun pıt pıtları duyduk hemde doktor amcamız aynı sesi iki kez dinletti ikizlerimiz olacakmışşş çok şükür zor geçen bi hamilelik dönemi sonucunda kızım elifi ve oğlum emiri kucağımıza aldık size bu yazıyı beşik sallarken yazmak varmış nasipte.. inşallah benim hikayem sizlere umut olur arkadaşlar yazabildiğimin en kısasını yazdım sizlere okurken sıkılmayın diye… inşallah benim yaşadığım mutluluğu Rabbim sizlere de nasip etsin… benim gibi 4 kişilik geniş aile olun sizlerde… bazı zorluklar yaşanmadan mutlu olunmuyormuş 6 yıllık mücadelem sonucunda öğrenmiş oldum o günleri hiç hatırlamıyorum bile sizlere yazarken anıverdim… İnş. Rabbim hepinizin gönlüne göre versin evlat kokusunu tüm evlerimize nasip etsin…
mücadeleci anne adaylarımza slm olsun...
bu konuyu açmak için geç kaldım ama sırf sizlere umut olsun başlayacağınız tedavileriniz öncesi, negatif alınan sonuçlardan sonra moral olması için yazmak istedim çünkü ben son tedavimde hep başarı hikayeleri okuyarak moral depoladım ve bende anne olacağım inancıyla başladım tedavime..
çoğu yeni evlenen çift gibi evlenince hemen çocuğumuz olmasın 1 yıl dinlenelim evliliğimizin tadını çıkaralım diye çocuk fikrini erteledik sanki biz isteyince hemen oluverecek bilemeyiz ki Rabbim nasip edecek mi vakti zamanı geldimi!... evlenipte bu fikirde olanlara şimdi çok kızıyorum Allah'ın gücüne gider sakın böyle demeyin düşünmeyin diyorum... normal yollardan çocuğumuzun hemen olmayacağını hatta ilk söyleyen doktora göre hiç çocuğumuzun olamayacağını öğrendiğimde dünya başıma yıkılmıştı o gün dün gibi aklımda yıl 2007 doktorun boşuna uğraşmayın kendinizi yıpratırsınız,evlatlık alın yada çoçuk her şey değil dediğini unutmadım... sorunumuz azospermi genetik kaynaklı 47xxy hatırlıyorumda ilk duyduğumda o ne demiştim şimdi ise azosperminin tüm çeşitlerini öğrendim eşimin küçükken geçirmiş olduğu ameliyat ve doğuştan gelen gen bozukluğu... doktorların bize verdiği şans çoğuna göre %30 ama tedavi olduğum hastanede %50 demişti büyük umutlarla 1 tanecik sperm umuduyla 2008 yılında ilk tüp bebek tedavime başladım..sonucum negatif oldu ama şükürler olsun eşimin microtese ameliyatı sonucu bol miktarda sperm bulundu ve 4 tüp donduruldu ilk denemem ve ilk negatif sonucum olmasına rağmen kendimi kısa sürede toparladım ve 2. Tedavim için gün saydım tam 1 yıl sonra 2009 yılında tekrar başladık tedaviye bu sefer daha umutluydum kendimden daha emindim çünkü kendimi tecrübeli görüyordum tedavim sorunsuz ilerlerken birden benim kan değerlerim yükseldi ve transferimin yapılamayacağını öğrendim çoğunuz bilirsiniz ohss gelişti bende.bunada tamam dedik 2 ay sonra dondurulan embriyolarım transfer edildi kaliteleri güzeldi ama sonuç yine negatif yine hüsran ben bu kez çok daha fazla üzüldüm ama zaman her şeyin ilacı acınız geçince yeni tedavi için tekrar plan yapıyorsunuz… bu kez hastaneyi değiştirme kararı aldık binbir sıkıntı çekerek bu kez ist. gitmeyecek kendi bulunduğumuz şehirde yeni açılan tüp bebek merkezinde başlayacaktık tedaviye… tabi eşimde tekrar sperm bulunma ihtimali olmamasından dolayı istanbuldaki merkezde dondurulan kalan 3 tüp spermin ikisini buradaki merkeze taşıdık… orası da ayrı bi sıkıntı ne zorluklarla geldi 12 saatlik yolu eşim 8 saatte geldi uçağa almadıkları için mecburen arabayla zaman kaybetmeden getirdi şükür spermler sağ sağlim geldi ben 3. Tedavime yeni bir merkezde yeni doktorlarla ve yeni umutlarla başladım. Bu merkez ist. daki hiç benzemiyordu çok güvenemiyordum içim rahat değildi ama bi kere başladık 3. Gün 3. Kalite 3 embriyo transfer ettiler bana hiç ama hiç umudum yoktu ben sonuç için 12 gün sonrayı bekleyemedim ve eşimden habersiz merkeze gidip test yaptırdım negatifi boşu boşuna beklemek istemiyordum . ama o geçmek bilmeyen 2 saat sonucunda pozitif sonucu aldım ben şok içindeyim doktor hamilesin diyor ama ben anlamıyorum gerçekten mi diyorum dünyalar benim olmuştu bende hamileydim anne olacaktım Allahım ne mutluluktu hiç unutamıyorum göz yaşları içinde eşimi aradım oda ağlaya ağlaya merkeze geldi annemi kayınvalidemi aradım herkes mutluluktan ağlıyor… evet hamileydim bi tanecik mercimeğim tutunmuştu bana içimde büyüyordu taki kalp atışlarını dinlemeye gittiğimizde minik kalbinin atmadığını öğrendiğim zamana dek… zorla bulduğum bebeğim beni bırakmıştı.. bu benim için çok büyük bir yıkım olmuştu… o an ölmek istediğimi düşündüm çok ağır gelmişti… .rabbim affetsin beni böyle düşündüğüm için… bir hafta sonra kürtajla bebeğim alınarak son umudumu da kaybettim… üzerinden 1 yıldan fazla bi zaman geçti ben artık tedavi felan düşünmüyordum olacağını da düşünmüyordum çünkü ama eşimin ısrarı ve aileminde isteği üzerine son bir kez denemek istedik yıl 2012 ocak ayı… bu kez yine istanbula gelmek istedik çünkü ordaki merkezde negatiflerimde olsa memnundum hemde 1 tüp dondurulmuş spermimiz vardı… bu kez tedavi sürecim çok kolay geçti eşimde yanımdaydı takiplere hep birlikte gittik benim için çok moral olmuştu… opu günü geldi ogün spermlerimizin durumuna göre eşimi ameliyata alacaklardı çok şükür gerek kalmadı kalitesi iyi olan spermler varmış içlerinde beni opuya aldılar ve 11 tane yumurta toplandı… bunun 9 u döllendi 7 sinin kalitesi iyi dendi… transfer için 5. Günü bekleyeceklerini söylediler 5. Güne 3 tane embriyom kaldı içlerinden birinin kalitesi 2. Derecede diğer ikisininki ise 3. Kalite… bunada şükür dedik ve transferim yapıldı.. bu kez transferimi merkezin sorumlusu prof dr. yaptı… sonucum 9 gün sonra belli olacaktı eşim işi gereği sonucu öğrenmeden memlekete döndü ben de kayınvalidemle gittim hastaneye… o geçmek bilmeyen 2 saat sonucunda artık ben dayanamadım ve hayırlısı diyerek sekreterliğe doğru sonucum çıktımı diye sormaya gittim… evet çıktı bekleyin sizi doktorunuzla görüştürecez dediler aman Allahım yinemi olmadı dedim içimden sonuc negatifmi ki dedim hayır pozitif dediler Allahım ben havalara uçtum gözyaşalarım yağmur gibi akmaya başladı değerimde çok iyiydi 9. Gün olmasına rağmen 157 çıkmıştı…ben bi taraftan kayınvalidem bir taraftan hem ağlıyoruz hemde haber bekleyen eşimi ve annemi arıyoruz hastanedekiler şaşkın bir halde sevincimizi paylaşıyor bizimle… eşimi aradım mutlu haberi verdim başardık Rabbim bu seferde nasip etti dedim nasıl sevindi sevinçten çıkıp gelecek nerdeyse… iki sonra test tekrarı yaptık ve değerim 2 ye katlandı tabi benim korkular bitermi kalp atışlarını duymadan hamile olduğuma inamam dedim ve 3 hafta sonra kalp atışları duymak için gittik onun öncesinde ben kendi kendimi yedim yinemi atmayacak diye ama öyle olmadı Rabbime şükürler olsun pıt pıtları duyduk hemde doktor amcamız aynı sesi iki kez dinletti ikizlerimiz olacakmışşş çok şükür zor geçen bi hamilelik dönemi sonucunda kızım elifi ve oğlum emiri kucağımıza aldık size bu yazıyı beşik sallarken yazmak varmış nasipte.. inşallah benim hikayem sizlere umut olur arkadaşlar yazabildiğimin en kısasını yazdım sizlere okurken sıkılmayın diye… inşallah benim yaşadığım mutluluğu Rabbim sizlere de nasip etsin… benim gibi 4 kişilik geniş aile olun sizlerde… bazı zorluklar yaşanmadan mutlu olunmuyormuş 6 yıllık mücadelem sonucunda öğrenmiş oldum o günleri hiç hatırlamıyorum bile sizlere yazarken anıverdim… İnş. Rabbim hepinizin gönlüne göre versin evlat kokusunu tüm evlerimize nasip etsin…