- Konu Sahibi JessicaRabbit
-
- #1
önce bir silkelen kendine bir program yap. bir kere başlasan bırakamazsın. önemli olan ilk adımı atabilmek. inan, çalış, başaramazsın diye birşey yok :) bence ilk önce bir kursa yazıl. tabi bi mesleğin yoksa. sonra bu isteklerini yapmadığın zaman sıkılıcaksın. başarılar diliyorum..
Kendimi hiçbir işin altından kalkamayan, beceriksiz, istikrarsız biri olarak görüyorum.Bu konuya yıllardır takıntılıyım.Artık aşmak istiyorum!
canım sorunlarını gözünde büyütürsen bir yere varamazsın. sakın yapamıyorum diye düşünme. düşündükçe yapacağın şeylere cesaret edemezsin. geleceği düşün. başlayacağın işin sonunu düşün emin ol heyecandan başlayamaya can atarsın.takıntıların seni rahatsız edecek, hayattan soğutacak derecede ise psikolojik yardım al. ama ben sanmıyorum. sadece biraz cesarete ihtiyacın var. hep iyiyi düşün pozitif ol. düşünce gücünü bir araştır. güzel bir kitap vardı hatta burda konu açılmıştı kişisel gelişimde. gir oku. asla hayatın peşinden koşma bırak hayat senin peşinden koşsun
okula gitmen kursa engel olmaz canım. nerde okuyosun? küçük bi ilçe olsa dahi okulda belirli kurslar oluyor. çok zevkli oluyor. ben dgs kursuna giderken bile çok eğleniyordum hocalarım çok iyidi. ders sonunda giderdik odasına çay kahve ne bulursak içer sohbet ederdik bizi görmek istediği yerlerde göreceğini falan söyleyerek gaza getirirdi. şimdi inanıyorum ki kazanırım. ama bi yandanda matematik bilgim yeterli değil yapamam. böyle olunca bütün şevk gidiyor. hocamı hatırlıyorum sırf kendim için değil annem babam hocam herkes için yapıcam. takdir edilmek güzel bir duygu :) sende çabala. tıp hukuk okumakta falan değil marifet insan sevdiği işi yapıyorsa tamamdır
Klinik bir durumum yok zaten canım.Ama bu benim içinde bir ukte.En güzel yıllarımı saçma sapan geçiriyorum diye hüzünleniyorum.Sürekliliği sağlayamıyorum.Burda sizlerden öğüt almak istedim.Başarı olmak, istikrarlı olmak, tuttuğunu koparmak için ne yapmak gerek diye.
Haklısın canım.Benim her sene böyle depresif, melankolik dönemlerim oluyor.Hayallerimi gerçekleştirememiş olmak bana takıntı oldu.Marmara üniversitesinde okuyorum.Varlık içinde bukadar pasifim.Anlamıyorum!Moronmuyum neyim ya!
:84:
bana takıl hayatını yasa
hersey senin içinde..sen kendine yürü demedikce kimse seni kosturamaz..
kendini geliştirmeye basladıgın zaman daha cok mutlu olacagını düşün..bu sekilde kendini iyi hissetmedigini düşün..hatta birlikte baslayalım sana eslik ederim bnde ne zamndır böyle birsey yapmak istiyordum..kitaplardan baslayalım..
Klinik bir durumum yok zaten canım.Ama bu benim içinde bir ukte.En güzel yıllarımı saçma sapan geçiriyorum diye hüzünleniyorum.Sürekliliği sağlayamıyorum.Burda sizlerden öğüt almak istedim.Başarı olmak, istikrarlı olmak, tuttuğunu koparmak için ne yapmak gerek diye.
Olabilir aslında.Bir heves diyete başladım birde.Yavaş yavaş bişeyler yapsam mı diyorum.Sonra önceki denemelerim geliyor aklıma.Çok salak hissediyorum kendimi ya.Utanç verici bişey bukadar istikrarsız, azimsiz olmak.
marmarada okuyorsun kendini nasıl geliiştiremeyen biri görüyorsun..cevre dersler bunlarda bi gelişimdir..
kaç yasındasın canım
küçük küçük başlamayı dene. hepsini birden yapmaya çalışmak başlamadan bile enerjini bitirebilir. ufak birşeyi hallet, onun mutluluğunu yaşa, kendine daha bi güvenin gelsin sonra diğerine geç.öneri
Aslında okuyorum şuan üniversite öğrencisiyim.Üniversitedeki ilk yılımıda lisedeki gibi bişeyler yapmayı isteyerek, planlayarak ama yapmayarak geçirdim.Ölü tuzu var sanki üstümde uyuz oluyorum kızlar.
Ölü tuzu ne be, ölülerin tuzlanıp da gömüldüğü bi yer mi varÖlü toprağı olmasın o ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?