5 yıllık evliliğimizde ben hiç istemedim, eşimde çok istemesine rağmen beni hiç zorlamadı. Ne zaman kendini hazır hissedersen o zaman olsun dedi.
Etrafımdaki herkes, beklersen kendini hiç hazır hissedemeyeceksin dediler. Eskiden beri polikistik over hastalığım olduğu için, kolay kolay hamile kalmayacağımı biliyordum.Belki tedavi bile olmam gerekecekti. Bir süre deneyelim dedim,nasılsa hemen hamile kalamam dedim.
Ama gelin görün ki, korunmasız girdiğimiz 3.ilişikide hamile kalmışım. Reglim gecikti, zaten her ay gecikiyor diye üzerinde durmadım. Reglimin üzerinden 9-10 gün kadar geçmişti, iş için bir başka şehre gitmiştim, uçağa bindiğimde göğsümde bir kelebeğin kanat çırptığını hissettim. Gözlerim karardı. İçime bir kurt düştü.
Eve döndüm ve eşime akşam gelirken test almasını söyledim. Akşam testi yaptım, çift çizgiyi gördüm, test yanlış dedim. Aynı akşam bir test daha aldım, yine çift çizgi çıktı. Bu da yanlış dedim. Hemen yan sokağımızda hastane var.Gecenin bir vakti gidip kan testi yaptırdım. O kadar eminim ve o kadar inanmak istiyorum ki hamile olmadığıma, test sonucu çıkana kadar eve geldim ve rahatça yattım uyudum. Bir saat sonra eşim elinde test sonucunu sallaya sallaya hamilesin aşkım diyerek geldi. Değilim dedim. Yanlıştır dedim. Hiç inanasım gelmedi. Eşim gecenin 2 sinde beni ultrasona girebileceğim bir hastaneye götürdü ve doktor ultrasonda keseyi bana gösterip resmi de elime tutuşturunca, hamile olduğuma inandım.
Bunu söylemek istemiyorum, istemedim demek istemiyorum. Ama şimdi öylesine mutluyum ve hayatta diğer şeyler öylesine değersiz gelmeye başladı ki bana. Kızımın geleceğini öğrenip, ilk şaşkınlığı üzerimden attıktan sonra, bu zamana kadar anlamlı gelen herşey bana anlamsız gelmeye başladı, aklımdaki tek şey kızım, onun için yapacaklarım, onun sağlığı, mutluluğu. Herşeyim olacak o benim.
Madem gelmek istedi kızım, hoşgeldi :)
:ecrin_bebek: