- 3 Şubat 2024
- 14
- 6
- 18
merhaba, bu siteyi anonim olarak uzun zamandır tarayıcı üzerinden sorularımın yanıtları için kullanıyordum. bugün dayanamayıp bende kendim için sizden yardım isteyeceğim
18 yaşındayım ve evdeki küçük çocuğum, bir abim var. annem abim üniversiteye gidene kadar onunla ilgilendi, ben daha çok gölgede kaldım düşünün ki ağda nasıl yapılır bilmezdim ve kıllarım yüzünden zorbalığa uğrardım
ergenliğe girmiş bir kız çocuğu ve vücuduma karşı minimum bilgiyle beraber (çevremde hiç abla yerine koyabileceğim bir insan da olmadı) kendi vücuduma karşı nefret dolu büyüdüm. iştahlı bir insan olduğumdan dolayı virüs zamanında da bayağı kilo aldım memelerim sarktı. bunun getirdiği özgüvensizlik ve yukarıda yazdıklarımdan dolayı annemle konuşarak 17mde meme küçültme ve dikleştirme ameliyatı oldum. mezuna kaldığım için hayatım şuan aktif değil ve 2 sene sonra memelerim yine sarkmaya başladı. 1. düzeyde falan olması gerekiyor. çok göze battığını söyleyemem zaten spor yapmak hedeflerimin arasında uzun zamandır var kendi üzerime çok gitmemeye çalışıyorum ama annemin realistik olmayan güzellik standartları benim psikolojimi bozdu. mutlu değilim her zaman ağlıyorum ve intiharı düşündüğüm çok oluyor. bugün gelip sütyen takmadığım için çok iğrenç duruyor diye kavga bile etti. keşke tek problem onu ilgilendirmeyen memelerim olsaydı ancak annemin beni eleştirme ve bozuk bir parçaymışım gibi davranması beni artık çok yoruyor. kendi anneside çok kötü bir kadındı anlattığına göre, oturup konuşsam dinlemez hatta manipülatif davranır. akıl sağlığımı yitirmeme az kaldı
ne yapabilirim cidden bilmiyorum yardımcı olursanız çok sevinirim
dipnot: üniversiteyi yakın şehirlerde yazmak istiyorum uzağa gidersen seninle yaşarım diyor. burda bile rahat bırakmıyor kadın
18 yaşındayım ve evdeki küçük çocuğum, bir abim var. annem abim üniversiteye gidene kadar onunla ilgilendi, ben daha çok gölgede kaldım düşünün ki ağda nasıl yapılır bilmezdim ve kıllarım yüzünden zorbalığa uğrardım
ergenliğe girmiş bir kız çocuğu ve vücuduma karşı minimum bilgiyle beraber (çevremde hiç abla yerine koyabileceğim bir insan da olmadı) kendi vücuduma karşı nefret dolu büyüdüm. iştahlı bir insan olduğumdan dolayı virüs zamanında da bayağı kilo aldım memelerim sarktı. bunun getirdiği özgüvensizlik ve yukarıda yazdıklarımdan dolayı annemle konuşarak 17mde meme küçültme ve dikleştirme ameliyatı oldum. mezuna kaldığım için hayatım şuan aktif değil ve 2 sene sonra memelerim yine sarkmaya başladı. 1. düzeyde falan olması gerekiyor. çok göze battığını söyleyemem zaten spor yapmak hedeflerimin arasında uzun zamandır var kendi üzerime çok gitmemeye çalışıyorum ama annemin realistik olmayan güzellik standartları benim psikolojimi bozdu. mutlu değilim her zaman ağlıyorum ve intiharı düşündüğüm çok oluyor. bugün gelip sütyen takmadığım için çok iğrenç duruyor diye kavga bile etti. keşke tek problem onu ilgilendirmeyen memelerim olsaydı ancak annemin beni eleştirme ve bozuk bir parçaymışım gibi davranması beni artık çok yoruyor. kendi anneside çok kötü bir kadındı anlattığına göre, oturup konuşsam dinlemez hatta manipülatif davranır. akıl sağlığımı yitirmeme az kaldı ne yapabilirim cidden bilmiyorum yardımcı olursanız çok sevinirim
dipnot: üniversiteyi yakın şehirlerde yazmak istiyorum uzağa gidersen seninle yaşarım diyor. burda bile rahat bırakmıyor kadın
yeni nesil zehir gibi 
özel ders verdiğim 6. Sınıf öğrencisi kolunu , bacağını, yüzünü almıştı derse gelir gelmez fark ettim annesi ben söyleyene kadar hiç fark etmemiş 
bu da vahim bir durum.