Bunu demek istiyordum. Teşekkürler.
bir örnek vermem gerekirse, biz eşimle artık bu konuda korkuyoruz. Ne kadarda kurallarla büyütsek cocukları, onlar takıldığı yanlış arkadaşlarda dolayı, yanlışlara düşecektirler, ana aile olarak ne yapa biliriz? Mesela ben oğlum bile olsa küçük yaşda diskoya girmezsini istemiyordum, eşim gide bilir diyor, ama kız cocuğu için aynı şeyi düşünmüyor, ben ise eşit davranmasını istiyorum, o giderse, oda gider yani. Ama bunları gördükçe tutumun yanlış olduğunu gördüm. Hemen hemen nasıl yetiştireceğimiz, cocuk daha dünyaya gelmeden tartışıyoruz, ama arkadaş cevresinde korumamız zor. Benim ailem 16 yaşıma kadar, yok onunla arkadaşlık yapamazsın, şununla yapamazsın derdi, ben kırız gecirirdim, şimdi daha iyi anlıyorum, onlarla neden yapamadığımı. Ama okul cevresinde kesinlikle ne tiplere takıldığımi bilemezlerdi, okul çıkışındada. Allahdan icimde hiç yokdu, yoksa cokdan düşerdim.
o dediğin eline telefon alma vs, benim ailemde yapardı. Kesinlikle 18 yaşıma kadar elime telefon vermediler, ama beni cok uzun listelerim vardı. Ablam gil herşeyimi arar, karişdirirlardi. Bir gün listemi bulmuşlar, hepsini tek tek arayıp demediğini burakmamişlar, oysa hiç biri ile hiç bir zaman konuşmadım..
Hatirlamiyordum bile öyle bir listeyi:)
o yaşlarda insan anlamıyor, ama belirli bir yaştan sonra ancak, bunu kavraya biliriz.
19,20 yaşlarında zaten artık bir şeyleri anlıyorlar. Ama ne oluyorsa o dediğin, arkadaş cevresi nedeninden oluyor.