Hiç kimse mükemmel değildir..
Kendimiz de dahil.
Yeri geliyor kardeşinle sorun yaşıyorsun.
Annen seni üzüyor.
Baban hayal kırıklığı yaşatabiliyor.
Eşin bile senin için el kızı diyebiliyor.
Hangi ilişki dört dörtlük, hangi ilişki kusursuz?
Dört dörtlük değil, dört üçlük insanı arkadaş olarak bulabildiysek, eee ben de dört dörtlük değilim
sonuçta diyerek ufak tefek hataları görmezden gelmeliyiz.
Önemli olan kırıldığında kırıldım diyebilmek, kendini doğru ifade edebilmek ve nasıl bir arkadaş istiyorsan
o yönde model olabilmek..
Mesela her gideceğin yere sana eşlik edebilecek bir dost istersin, ama seni yanına eşlik etmen için çağıranlara hep bir işin, bir bahanen olur.. Sonra da vay efendim öyle arkadaşlık mı olur? Sen yaparken oluyor ama..
Dünya senin etrafında dönmüyor herkesin davranışı için bir sebebi olabilir kendince bunu unutmamak lazım..
Mesela bir arkadaşım var benim hep ilgisizliğimizden yakınır, sevgili bulunca unutulduğunu ifade eder durur.
Oysa biz bu davranışı ilk onda gördük

Etkiye tepki yaptık, vefasız olduk.. :)
Dönüp aynaya bakmak lazım değil mi ama?
Gerçek dostluklar var aslında yani.. Sen ne kadar gerçek dostsun buna bağlı olarak var..