• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Gerçekten pisboğaz mıyım?

Sorunumu anlatmadan önce durumumuz hakkında kısaca bilgi vereyim. Yaklaşık 5 yıllık evliyiz. 2 evimiz, 2 arabamız var (Mal varlığını saymak için değil konuyla alakalı olduğu için yazdım). İkimizde çalışıyoruz, orta halli bir şehirde yaşıyoruz ve çok şükür durumumuz iyi. Doktora tezimin son kısımlarını yazıyorum. Ve gerçekten zihnen çok yoruluyorum. Aynı zamanda bebek için de tedavi sürecindeyim. Maddi imkanlarımız iyi olmasına rağmen dışarıda yemek yemeğe 2-3 ayda bir zorla gidiyoruz. Her gidişimiz de benim zorumla oluyor. Bu durumun beni yıprattığını defalarca anlatmaya çalışmama rağmen eşim beni pis boğazlıkla itham ediyor. Ben de onu cimrilikle suçluyorum. Yılda 2 ya da 3 kez yine benim zorumla sinemaya gidiyoruz. Tatile gitmek istememi çok abartılı buluyor, onu da oteli ben buluyorum, ödemeyi ben yapıyorum o şekilde zorla götürüyorum. Ve ben gerçekten yoruldum. Benim çok talepkar olduğumu söylüyor. Bilhassa çalışan bayanlardan öneri bekliyorum, bu isteklerim anormal ve abartılı istekler mi? Akademisyenim ve benim çevremdeki bir çok arkadaşım sosyal bir yaşantıya sahip. Kendisi de mühendis. Çalıştığı kurum çok rahat. Onu bırakıp tek eğleneyim, arkadaşlarımla takılayım desem de bunları yapınca da bildiğiniz bozuluyor. Artık ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilemiyorum.
Bor bozulur iki bozulup 3.de kendi de gelmek istiyor. Benim eşimde gitmek istemez biyere ben solerim ben buraya gidiyorum geliyor musun hayir derse cikip giderim. Bikac kez onsuz gitmeyecegimi dusundu israr etcegimi düşündü sonra o bana teklif etmeye basladi ki durumumuz sizin kadar iyi degil. Ayda bir sinemaya gideriz hafta sonu hicbisi yapamazsak sahile yuruyuse ineriz ayda 1kez disarda raki balik yapariz.
 
Eşiniz ya cimri yada tembel.
Bana siz normal geldiniz zira sosyalleşmek hele imkan varken lüks değil, ihtiyaç.
Ayrıca çocuk olunca lüks haline geliyor en basitinden sinemaya gitmek bile,şu an tadını çıkarmanız gereken zamanlar bence.
2 çocuğum var,biri bebek ve biz sırayla içsek bile o kahveyi,çıkıp içeriz dışarda zira minik çocuğum yeni yürümeye başladi ve iki dakika oturmuyor. Yoruluyoruz evet,kahve içmeye gidince bile yoruluyoruz ama vazgeçmiyoruz.
Sinema desen,en son oğlum doğmadan önce kızımla çocuk filmine gitmiştim,düşünün 1 seneden fazla olmuş.
Yerinizde olsam gelmiyorsa dahi çıkardım ,bozulursa bozulsun yapacak birşey yok.
 
Bor bozulur iki bozulup 3.de kendi de gelmek istiyor. Benim eşimde gitmek istemez biyere ben solerim ben buraya gidiyorum geliyor musun hayir derse cikip giderim. Bikac kez onsuz gitmeyecegimi dusundu israr etcegimi düşündü sonra o bana teklif etmeye basladi ki durumumuz sizin kadar iyi degil. Ayda bir sinemaya gideriz hafta sonu hicbisi yapamazsak sahile yuruyuse ineriz ayda 1kez disarda raki balik yapariz.
Yürüyüşe dahi çıkaramıyorum. 1 sene düzenli yürüdüm 2 kez zorla çıkardım. Kanepeden ayrılamıyor.
 
Ben de öyle düşünüyorum. Tatilde gayet keyfini çıkarıyor. Sinemaya gidelim diyorum eline alıp da vizyonda ne var ne yok bakma gereği bile duymuyor. İstediklerim aşırı şeyler değil :-(
O zaman sizin eşiniz cimrilikten level atlamış ve uyaniklasmis. Bu daha zor bence. Baya bildiğin siz harcamaları karşılayın diye yapıyor.
 
Çok teşekkür ederim haklısınız. Ama bu üreçte dışarıda da yemeyince doğal olarak yemek yapmak zorunda kalıyorum. Kendi de ara sıra yemek yapıyor. Ama onu da sinirlerimi bozarak. Örneğin kendisi nöbetli çalıştığı için evde oluyor. Eve gidiyorum saat 5-6 hiçbir şey yapmamış. Sana ne pişireyim diyor.
en kötü şimdilik yemeksepeti gibi siteleri kullanın:KK43: valla ne önersem bilemedim anlayışsız insanla gerçekten hayat zor
özellikle insan zor zamanlarında anlayış istiyor değil mi...
 
Yürüyüşe dahi çıkaramıyorum. 1 sene düzenli yürüdüm 2 kez zorla çıkardım. Kanepeden ayrılamıyor.
Kendiniz gidin bikac kez sorun sonra nadilsa sen gelmicen ben çıkıyorum deyin geliyor en azindan benim esim geldi koltugu cokerticekken kurtardim onu
 
Eşiniz ya cimri yada tembel.
Bana siz normal geldiniz zira sosyalleşmek hele imkan varken lüks değil, ihtiyaç.
Ayrıca çocuk olunca lüks haline geliyor en basitinden sinemaya gitmek bile,şu an tadını çıkarmanız gereken zamanlar bence.
2 çocuğum var,biri bebek ve biz sırayla içsek bile o kahveyi,çıkıp içeriz dışarda zira minik çocuğum yeni yürümeye başladi ve iki dakika oturmuyor. Yoruluyoruz evet,kahve içmeye gidince bile yoruluyoruz ama vazgeçmiyoruz.
Sinema desen,en son oğlum doğmadan önce kızımla çocuk filmine gitmiştim,düşünün 1 seneden fazla olmuş.
Yerinizde olsam gelmiyorsa dahi çıkardım ,bozulursa bozulsun yapacak birşey yok.
Bunu ben de söylüyorum. İnanın sağlıklı bir düşünce değil belki ama diyorum çocuğumuz olmazsa zaten para tamamen başkalarına kalmış olacak. En rahat zamanımız gezip tozmak için. Haklısın diyor, sonrası aynı hayata devam.
 
Size tavsiyem sakin kendinizi ona uydurmayın ona gore hareket edip asimile olmayın bir sonraki nefesin garantisi yok varsın siz karşılayın ama gidin gezin yiyin için hayatınızı yaşayın eminim şuan ki konumunuza ulaşmak için bedeller odemissinizdir gençlik ve öğrencilik yollarınızda hiç olmazsa o dönemlerin acısını çıkartın ben önceden çok birikim odaklı biriydim hep hep her zaman sonra baktım sürekli kıtlık psikolojisi yaratıyorum insanlara asla güvenmiyorum (maddi acıdan) sonra bi şey oldu ve kim açlıktan ölmüş ülkemizde dedim ve paşa gönlüm ne isterse imkânlarım doğrultusunda yaşamaya başladım. Size de önerim bu olur hayat bir gün o da bugün
 
Sorunumu anlatmadan önce durumumuz hakkında kısaca bilgi vereyim. Yaklaşık 5 yıllık evliyiz. 2 evimiz, 2 arabamız var (Mal varlığını saymak için değil konuyla alakalı olduğu için yazdım). İkimizde çalışıyoruz, orta halli bir şehirde yaşıyoruz ve çok şükür durumumuz iyi. Doktora tezimin son kısımlarını yazıyorum. Ve gerçekten zihnen çok yoruluyorum. Aynı zamanda bebek için de tedavi sürecindeyim. Maddi imkanlarımız iyi olmasına rağmen dışarıda yemek yemeğe 2-3 ayda bir zorla gidiyoruz. Her gidişimiz de benim zorumla oluyor. Bu durumun beni yıprattığını defalarca anlatmaya çalışmama rağmen eşim beni pis boğazlıkla itham ediyor. Ben de onu cimrilikle suçluyorum. Yılda 2 ya da 3 kez yine benim zorumla sinemaya gidiyoruz. Tatile gitmek istememi çok abartılı buluyor, onu da oteli ben buluyorum, ödemeyi ben yapıyorum o şekilde zorla götürüyorum. Ve ben gerçekten yoruldum. Benim çok talepkar olduğumu söylüyor. Bilhassa çalışan bayanlardan öneri bekliyorum, bu isteklerim anormal ve abartılı istekler mi? Akademisyenim ve benim çevremdeki bir çok arkadaşım sosyal bir yaşantıya sahip. Kendisi
de mühendis. Çalıştığı kurum çok rahat. Onu bırakıp tek eğleneyim, arkadaşlarımla takılayım desem de bunları yapınca da bildiğiniz bozuluyor. Artık ne yapacağımı, nasıl davranacağımı bilemiyorum.

Eşiniz bariz cimri sanırım. Her hafta en az iki kez dışarı çıkarız ki şuan ücretsiz izindeyim,çalışırken eve dönerken dışarda yiyip kafamıza göre takıldığımız çok olurdu,hergün yemek yapmak istemiyor insanın canı.
 
Burayı uzun zamandır takip ediyorum, konunuzu görünce üzüldüm açıkçası. Siz pisboğaz değilsiniz, eşiniz de cimri değil. Resmen varyemez amca.
Dünyaya bir kez geliyoruz yatırımınızı yapmışsınız, bundan 5 saniye sonrası belli değilken hayatı böyle kısıtlayarak yaşamak haksızlık.
 
çalışıyorum durumumuz sızın kı kadar değil ayda 4-5 defa dışarda yerız eşimle kendim yedıklerım dışında ... bence az bıle eşiniz paranızı bırıktırmek ıstıyorsa normal...
 
Eşiniz bariz cimri sanırım. Her hafta en az iki kez dışarı çıkarız ki şuan ücretsiz izindeyim,çalışırken eve dönerken dışarda yiyip kafamıza göre takıldığımız çok olurdu,hergün yemek yapmak istemiyor insanın canı.
evet ben ders çalışırken bir yandan da akşama ne yapacağım, ne yiyeceğiz diye düşünüyorum. Ben sadece çorba da yerim yemek seçmiyorum diyor. Evet yemek seçmiyor ama sadece ekmek de yesem olur modunda nerdeyse.
 
Back
X