Gereksiz bir kırılma mı?

ikizlerinkz var sanirim.ben yengemde ikiz dogurdugunda annem tam 6 ay orda kaldi.cok zorlaniyordu ama onlara kiyamadigi icin kaliyordu ve ustelik annem tansiyon hastasi.bence anneniz kalmali ikiz cocuk cok zor
Bebeklerim ikiz değil ama ihtiyaçları farklı olan iki küçük bebek birisi 20 aylık öbürü 15 günlük ikiz bebek ihtiyaçları aynı olan bebeklerken bizde bir de şu var diğerinin psikolojisi ve ihtiyaçları diğerinin ihtiyaçları var.
 
Öyle olacak tabiki çarem yok başka keşke böyle olmasa böyle hissetmeseydim kendimi. Bu kırgınlığı unutamam gibi geliyor hep üzülürüm gibi
Niye? Anneniz de belki kendi yetistirdi hiç yardım almadı? O kime kırılsın?

Ben çocuk büyüteyim, o çocuğun doğurduklarini da büyüteyim mi demistir sizce? Yani bu kadın yaşlanmış. Senin dayanamadığın düzene senin iki katin yaşındaki kadın nasıl dayansın? Gündüz geliyor yetmiyor gece gelsin diyorsun da belki rahat edemiyor. Kırılacak bişey yok madem o kadar zordu sizin iki kere korunacaktiniz, şu an tek çocugunuz olacaktı. Sorumluluk sizdeydi, annenizde değil.
 
Herkes kendi evinde, kendi düzeninde rahat ediyor bunu anlamak lazım önce. Bir süre en azından toparlanana kadar siz gidip kalın annenizde, kadın kendi evinde olmak istiyordur.
 
Anlıyorum sizi. Bu zor süreçte en yakınınızdan destek bekliyorsunuz. Ama yapmak istemiyorsa elden gelen birşey yok maalesef.. sizde bedenen yorgunsunuz hastasınız ve sürekli uykusuz kalıyorsunuz. Bu olağanüstü bir durum kimseden destek gelmiyorsa birbirinize destek olacaksınız. Yeri gelecek o da sizin gibi uyumayacak.. anneden kvden yardım yoksa yardımcı tutun eve bulamıyorsanız bile eşiniz bir kaç aylığına birini bulabilir belki yanına..
Yazdıklarım konunuza cevap değil belki.. siz annenizin tutumu hakkında bilgi istemişsiniz ama ben annelerin lohusalığını bile atlatamadan bir şeylere üzülüp stres olmasına, neyi nasıl yetiştiririm diye tasalanmasına dayanamıyorum.. o yüzden tutamadım yazdım:)
 
İkinizde kendi açınızdan haklisiniz .hassas bir dönemden geçtiğiniz için daha fazla anlayış bekliyorsunuz ya da normalde takmayacaginiz şeylere takıyorsunuz. Işte maalesef belli bir yaştan sonra insanın kafası torunları olsa bile gürültü patırtı kaldıramıyor. Evini düzenini arıyor. Bir daha gideceğini belirttiğinde birşey söylemeyin bırakın gitsin .Siz de çekirdek aile olarak ne kadar erken yalnız kalırsanız yemi düzeninize o kadar çabuk adapte olursunuz.
 
Ben tek çocuğum. İlk kızımda kimseden yardım beklemedim ilk olmasına rağmen. Amacım birileri bana baksın yardım etsin değildi hala da değil. Fakat sorun şu ben şuan iyi değilim yani nasıl diyim ağrım var mesela bazen ağrılardan ağlıyorum bunu bir anne görünce kendimi düşünmez gibi geliyor bana mesela ağrım var ama ben kızımla oturup oyun oynuyorum karnım ağrıyor ama kızımı kucağımda oynatıyorum yani nasıl insan öyle umuyor işte bu yüzden kırılıyorum bir çaba var bir hastalık var sorumluluk her zaman bende zaten kimsenin üstüne yıkma niyetinde değilim sadece toparlanana kadar yanımda olunmasını istiyorum ama neyse herkesin bakış açısı farklı. Belkide doğru istememek lazım hayat bunu gerektiriyor şuan
 
ama bakmak ya da yardım etmek zorunda değil ki.çocuğu bakmayı göze alarak yaptınız başkasına güvenmediniz.yapsa güzel olur evet ama demek ki kafası kaldırmıyor artık.zaten kendi çocuklarını büyütmüş artık yeniden bu saatten sonra çocuk çekmek istemiyor belki.haklı.kimseyi zorlayamayız bunun için.çocuk sizin.kimsesi olmayanlar ne yapsın? herkesin yardım edeni olmuyor malesef, önceden her şeyi planlayarak bunu düşünerek hareket etmeliyiz.
 
Tek çocukla yetisemiyorsaniz 2.yi yapmayacaktiniz ? Anneye güvenilip neden çocuk yapılır ki ?
Size tavsiyem en azından ev işlerinde bir yardımcı tutmanız sizde sadece bebeklerle ilgilenirsiniz.
 
Öyle yapılmak istenmiyor ve yapacak bir şey yok başımın çaresine bakmak zorundayım. Maddi olarak bir yardımcı alamayız şuanda yani bizi biraz sıkıntıya sokabilir. Aslında ben en başından beri düşünüyprum bu endişelerimle birisi yardım eder sanmıştım ama o da olmadı napalım gerekeni yapacağız sonuçta onlar benim kızlarım kimsenin değil,
 
Kırılma gibi bir hakkınız yok, anneniz dahil kimse bakmak zorunda değil. Gelip baktığı yardımcı olduğu günler için de elini öpün yeter. Annenizin Görevi sizi büyütmekti büyüttü oldu bitti. Bir yardımcı tutun bakamıyorsanız. Kusura bakmayın ama yok annem yardım etmiyor yok kayınvalidem yardım etmiyor vs gibi konuları görünce çok kızıyorum. Kırmak da istemiyorum da anneniz sanki yanlış yapıyormus gibi konuşmanız hiç hoş değil.
 
Yardım etmeye bilir. Artık gerçekten bıkmış yorulmuş olabilir. Artık size destek olmak istemiyor olabilir. Çocukların ikisi sizin ve sorumluluk Siz de. Sizi gerçekten çok iyi anlıyorum. Ama hiç birşey anneye kırılmayı gerektirmez benim gözümde. Sadece bizler (kendimi de katıyorum) annelerimizher şeye tampon olsunistiyoruz. Çünkü bu işimize geliyor. Onun için bri süredir annemi bu kaosun içinden çıkardım kendi adima. Bir daha bu yasina gekmeyecek. Bir hayati daha yok. Nasıl yasamak istiyrosa öyle yaşasın istiyorum. Sorunları çözerken annemi katmıyorum . Destek olmak istersede reddetmiyorum:)
 
İkinci kızım beklenen bir durum değildi. Evet herkesin yardım edeni olmuyor ama varsa bu imkan değerlendirmek lazım varsa bakılmalı yoksa zaten bir şey denemez. Durumum ortada ay bilmiyprum ya içim kırılıyor ister istemez beklentim oluyor halimi gördüğünü düşünüp işte.
 
Tek çocukla yetisemiyorsaniz 2.yi yapmayacaktiniz ? Anneye güvenilip neden çocuk yapılır ki ?
Size tavsiyem en azından ev işlerinde bir yardımcı tutmanız sizde sadece bebeklerle ilgilenirsiniz.
Kızımla her anı beraber geçirdiğim için hamilelik sırasında hiçbir şeye yetişemedim normalde böyle bir durum yoktu yani hamile olmadığımda her şeyi yapan birisiydim. Annene güvenip çocuk yapmadım ayrıca bu düşünce neden diğer yorumlardan bakarsanız ikinci bebeğin sürpriz bir bebek.
 
Ya bende şunu anlamıyorum anneme gel hep bizimle kal diyen yok ben şuan gerçekten iyi değilim bunu görüote gitmesi sizce normal mi yanlış değil mi? Hastayım 1 saat doğumda durdum bazı olmaması gereken şeyler yaşandı. Doktorum dikkat etmeli dedi her şekilde bakıma ihtiyacım var. Bu durumda bırakılmak yanlış değil benim düşüncem yanlış. Ben zaten iyi olsam kimseden yardım istemem ki. Beklemedim daha önce de zaten.
 
Teşekkür ederim. Kimsenin bir ikinci hayatı yok. Ben sağlığına henüz kavuşamamış bir anneyim. Desteğe ihtiyacım var. Evet beklemem doğru değil belki zorunda değil ama durumumu görüp sıkıldım deyip gitmek istemek bunun için ara bozmaya kadar gitmek kızıma bile hadi ben gidicem annene kalacaksın gibi sözler söylemek çok yatmıyor içime. Gün sayılıyor ve kendimi şuan hiçbir yere konduramıyorken sığıntı gibi hissediyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…