- 12 Ocak 2010
- 16.671
- En iyi cevaplar
- 1
- 25.046
- 1.123
@gulden_88 deniyorum ama fazla romantik bir bayanım belki de ama dayanamayıp alttan alıyorum saf gibi
celebrian öyle bir inat var ki adamda ayrılmazda öyle ayrı ayrı yaşar benle bence
F flower world evlenirken ailemi zor ikna etmiştim şimdi geri dönemem sözümden :/
C captain price @myssteriouss eve gidince öyle yapmayı düşünüyorum zaten ben elimden geleni yaptığıma inanıyorum. Artık gururumu ayaklar altına almak istemiyorum umarım uzatmaz da bayramdan önce barışırız
KeediciK galiba hatayı burada yapıyorum beni kaybetme korkusu yok
benimde esim öyleyydi. biizim da aramizda cok büyük Yas farki var. kavga ettigimizde barismak icin ilk adimi hep ben attim. buna ragmen naz bile yapti barismak icin. düsünün yani. yeni evli sayiliriz ve bu aylardir böyleydi. son haftalar ama böyle ömür gecmeyecegini anladim ve kendimi bi silkeledim.
yeni uygulamam:
1. kavga yaratmamaya gayret ediyorum. bizdede kücük seyler hep genelde, ya göz ardi ediyorum, amaaan bunun icin laf mi söyliyecegim diyorum ya da yinede sohbet kavgaya dönüsecek gibi oluyorsa, engellemeyi calisiyorum.
2. kendimi tartiyorum! ben esime her daim tatli dilli, pozitif yanasiyormuyum? bazen farketmeden monoton ve sertmiyim? onun yaptigi güzellikleri göz ardi ediyormuyum yoksa begenip tastikliyormuyum? cevaplar negatifse, hemen degistiriyorum. normal bi insan, karsindaki hep güler yüzlü tatli dilli ise, onunla kavga etmeyi cesaret edemez, istemezde. gercekten agzimdan canim cicim balim laflarini düsürmemeye basladim, ve ses tonu da cok önemli. ve unutmayin, erkekler cocuk gibi pohpohlanmayi bekler. bunu yapin. size yaptigi kücücük bir jesti, cok büyük sey yapmis gibi tesekkür edin.
3. kavga kacinilmaz olursa, ve iki taraf hakliysa bi sekilde, artik ilk adimi yapmiyorum barismak icin. 2-3 soguk duruyoruz birbirimize sonra bisey olmamis gibi düzeliyoruz.
4. eger gercekten ben hatta yaptiysam, özür diliyorum.
5. esim bile hatasini kabul edecek duruma geldi. örnegin basit bir problem. ben hep esimle ayni saatde yatmak isterim, esimin uyku yoktur ama ben erken yatarim. yine sinirlenip yanliz gittim yataga. normalde esim takmaz, gece ye kadar tv izler ve ben üzgün uyurum. gecende yine öyle oldu. kizgin ve üzülerek yanliz gittim yataga. 5-10 sonra esim geldi!!! cok sasirdim. yanimda diz cöktü ve "askim niye böyle yapiyorsun, benim uykum yok ama.. . öpmedende uyuma ama askim" diyip öpe öpe kokladi beni. bu benim icin coook büyük bi gelisme. bende ama naz yapmadim! bu da cok önemli kizlar. tamam askim deyip kapattim mevzuyu.
son günlerin/haftalarin tecrübesine dayanark söyleyebilirim ki, gercekten ise yariyor.
Bak canım sadece sunu söylim.
Bende asla alttan almam.
Üzüntüden ölsem de yazmam mesela.
Ama işte karşı taraf o sürede burnumu sürttürürse aşırı derece üstüne düşer korkarım.
Yani sağlam dur seni kaybediceğini düşünsün bir süre o zaman inan farklılaşır.
Aynı ilk evlendiğimiz zamanlardaki benim eşimin hali. Vallahi hiç o totoyu kaldırmayın derim, ben denedim vakti zamanında ne kadar ilgi gösterir alttan alırsanız o kadar kalkıyor o toto. Ben bir indirdim o totoyu şimdi yerlerde geziyor sizde öyle yapın naçizane tavsiye :)
Tecrübelemiş birinden gelen cevap gerçekten çok değerliydi benim için. teşekkür ederim. yalnız olmadığımı bilmek de güzel bir duygu. bazen benim de hatalrım oluyor elbet biraz da bunu deneyeceğim belki benim eşimde değişir.
En iyisi en baştan büyük bir mevzu değilse kavgadan kaçınmaya çalışmak sanırım kavga edildi mi kalpler daha çok kırılıyor. umarım bunlar benim eşimde de işe yarar...
yanliz degilsiniz kesinlikle. hic üzülmeyin, ama kendinizi de üzdürmeyin. bazi konularda siz kendinizi cekin, uzatmayin.. yeri gelince de esiniz aynisini yapar, emin olun.
ona hep mutlu es olarak görünün. güler yüzlü, tatli, sirin. ilk tanisma dönemlerinizde ki gibi. kisa sürede degisimi fark edeceksiniz.
ama en önemlisi, kendinizi de sevdiginizi unutmayin.
Aynı benim eşim evde asla sorumsuz değil temizlik dahi yapar yemek yapar ama anam bir ufak tartışmada beni öyle süründürür ki kendimi öldüresim gelir aynı evde düşman gibi yaşarız bir kaç gün daha bir yıldır evliyim güzel bir bayanım da ama mutsuz olmak zor be aynı şeyleri yaşamak korkusu bile yüzümde meymenet birakmadi@belmiyum o zaman beni en iyi sen anlarsın, o kadar yoruldum ki konuşacak kimsem de yok. Adamda ki inadı da kıramıyorum. Belki de ben hep alttan aldığım için böyle oldu bilmiyorum ki
@Samsonn 30u yarıladı eşim... yaşına da yakışmıyor ki... benden olgun olur sanmıştım ama... bayramda ailemin yanına gidecez ondan hemen kapandın konu diye uğraşıyorum. Yoksa aileme ne derim...
Bir bilsen normalde öyle romantiktir ki yeri gelir ayakkabılarımı bağlar yemeği yapar temizliği yapar ama bir tartışma oldu mu öyle bir surat yapar ki konuştuğuma konuşacağıma pişman eder....
Vallahi canım inanır mısın bende buraya eşimle yaşadığım aynı sorunu yazmak için girdim benim gibi biri daha varmış inanamadım. Extra konu açmayayim buraya yazayim bende yeni evli sayılırım geçen sene evlendik 8 sen gibi uzun bir beraberlikten sonra evlendik aramızda bi tutku ve aşırı bağlılık var tartışmalar dışında çok mutluyuz ama eşim ufacık şeylere öfkeleniyor ve incir çekirdeğini doldurmayacak meselelerde bile yatağını ayırıyor günlerce gelmiyor yanıma böylece kopuyor iki yabancı haline geliyoruz. Her defasındA ben çağırıyorum nazlanmalarını sineye çekip. Aynı evin içinde bu şekilde olmaya katlanamadığım ve eşimi çok sevdiğim için. Ama bu sonuncu en beteriydi yaklaşık 1 aydır salonda yatıyor ilk zamanlar hiç tınlamadım çağırmadım kelime dahi konuşmadım 1 hafta 10 gün. Böyle yaptıkça aramız daha da kötüye gitti sadece aynı evde yaşayan iki birey olduk aileler girdi araya kavgalara yenileri eklendi çıkmaza girdik. 1 ay oldu napacağımı bilmiyorum çok kötü bir haldeyim. Dışardan da çok sevilen imrenilen bir çifttik belki de nazar değdi. Gerçekten bu tip insanlar çok zor Allahım yardımcımız olsun..Merhaba kızlar.
Birilerine hayatımdan bahsetmek hep zor gelmiştir bana.
En yakın arkadaşıma bile anlatamıyorum şu an. Ağlamaktan şişmiş gözlerle geldim işe bugün.
2yıldır evliyim. Eşim iyi olduğunda ondan iyisi yoktur ama küçücük bir şey bile ılsa tartıştık mı kendimi onun düşmanıymışım gibi hissettiriyor.
Haksız olsa dahi geri adım atmıyor. Atmadı. Başlarda umursamayıp gururumu bırakıp ben barışıyordum. Öyle hemen de barışmaz zaten konuşmamasına ve ya iyi konuşmamasına rağmen uğraşıyordum.
Yine tartıştık bu sefer başka odada uyudu. Ben yine denedim konuşmasakta gel beraber uyuyalım dedim. Kaç yaşında insanlarız konuşarak hallededim dedim. Sorunun ne olduğunu bilmiyorsan zaten bilmene gerek yok dedi çekti gitti diğer odaya.
Ben de ağlaya ağlaya uyudum. O kadar küçük mevzular ki...
Bugünse bir şey için onu aramam gerekti aramaya çalıştım meşgyle düştü. Sonra anladım ki numaramı bloklamış. Şok oldum. Ama bilmemezliğe gelip msj attım onu arayamadığımı beni müsait olduğunda aramasını söyledim. Mesajını gördüğü halde ne yazdı ne aradı.
O kadar yoruldum ki.. Diyecek söz bulamıyorum. Nerdeyse işyerinde oturup ağlıyacam.
Bir insan nasıl her kavgada nefret derecesine gelir. Ben çözemiyorum zaten eşim yaşça büyük benden. Beni anlıyor diye sevinirken bu huyunu öğrendiğimden beri üzülüyorum.
Ayda rahat 2 kere bu tartışma oluyor. Yani ayda 2 kere gururumu ayaklar altına alıyorum. Ama ayrı yatması ve beni telefonda bloklaması resmen yıktı beni. Ne yapmalıyım yardım edin...
Vallahi canım inanır mısın bende buraya eşimle yaşadığım aynı sorunu yazmak için girdim benim gibi biri daha varmış inanamadım. Extra konu açmayayim buraya yazayim bende yeni evli sayılırım geçen sene evlendik 8 sen gibi uzun bir beraberlikten sonra evlendik aramızda bi tutku ve aşırı bağlılık var tartışmalar dışında çok mutluyuz ama eşim ufacık şeylere öfkeleniyor ve incir çekirdeğini doldurmayacak meselelerde bile yatağını ayırıyor günlerce gelmiyor yanıma böylece kopuyor iki yabancı haline geliyoruz. Her defasındA ben çağırıyorum nazlanmalarını sineye çekip. Aynı evin içinde bu şekilde olmaya katlanamadığım ve eşimi çok sevdiğim için. Ama bu sonuncu en beteriydi yaklaşık 1 aydır salonda yatıyor ilk zamanlar hiç tınlamadım çağırmadım kelime dahi konuşmadım 1 hafta 10 gün. Böyle yaptıkça aramız daha da kötüye gitti sadece aynı evde yaşayan iki birey olduk aileler girdi araya kavgalara yenileri eklendi çıkmaza girdik. 1 ay oldu napacağımı bilmiyorum çok kötü bir haldeyim. Dışardan da çok sevilen imrenilen bir çifttik belki de nazar değdi. Gerçekten bu tip insanlar çok zor Allahım yardımcımız olsun..
Merhaba kızlar.
Birilerine hayatımdan bahsetmek hep zor gelmiştir bana.
En yakın arkadaşıma bile anlatamıyorum şu an. Ağlamaktan şişmiş gözlerle geldim işe bugün.
2yıldır evliyim. Eşim iyi olduğunda ondan iyisi yoktur ama küçücük bir şey bile ılsa tartıştık mı kendimi onun düşmanıymışım gibi hissettiriyor.
Haksız olsa dahi geri adım atmıyor. Atmadı. Başlarda umursamayıp gururumu bırakıp ben barışıyordum. Öyle hemen de barışmaz zaten konuşmamasına ve ya iyi konuşmamasına rağmen uğraşıyordum.
Yine tartıştık bu sefer başka odada uyudu. Ben yine denedim konuşmasakta gel beraber uyuyalım dedim. Kaç yaşında insanlarız konuşarak hallededim dedim. Sorunun ne olduğunu bilmiyorsan zaten bilmene gerek yok dedi çekti gitti diğer odaya.
Ben de ağlaya ağlaya uyudum. O kadar küçük mevzular ki...
Bugünse bir şey için onu aramam gerekti aramaya çalıştım meşgyle düştü. Sonra anladım ki numaramı bloklamış. Şok oldum. Ama bilmemezliğe gelip msj attım onu arayamadığımı beni müsait olduğunda aramasını söyledim. Mesajını gördüğü halde ne yazdı ne aradı.
O kadar yoruldum ki.. Diyecek söz bulamıyorum. Nerdeyse işyerinde oturup ağlıyacam.
Bir insan nasıl her kavgada nefret derecesine gelir. Ben çözemiyorum zaten eşim yaşça büyük benden. Beni anlıyor diye sevinirken bu huyunu öğrendiğimden beri üzülüyorum.
Ayda rahat 2 kere bu tartışma oluyor. Yani ayda 2 kere gururumu ayaklar altına alıyorum. Ama ayrı yatması ve beni telefonda bloklaması resmen yıktı beni. Ne yapmalıyım yardım edin...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?