Arkadaşlar benim derdim çok büyük.hiç bir suçum olmamasına rağmen bunları yazmaktan utanıyorum ama birileriyle paylaşmam lazım artık. 25 yaşındayım 2 yıllık evliyim eşimle üniversitede tanıştık birbirimizi çok seviyorduk. Ben doğuluyum o ise karadenizli ailem uzağa kız vermeyiz diye direttiler ama en sonunda ısrarlarıma dayanamayıp kabullendiler. Herşey rüya gibiydi çok mutluyduk. Taki eşim askere gidene kadar. Eşim askerdeyken kayınvalidem evde yalnız kalmamı istemedi onlarda kalmam için ısrar etti eşimde annesinde kalmamı istiyodu.kıramadım kabul ettim. Benim için kabus dolu günler başladı. Eşimin abisi bekar ve anne ile babasıyla yaşıyo. Bana çok iyi davranırdı aramız çok iyiydi abi derdim ona meğer o bana karşı farklı hisler besliyormuş. Başlarda inanmak istemedim kuruntu yaptığımı düşündüm hatta kendime kızdım nasıl böyle bişey düşünebildim diye. Araya mesafe koydum sorduğu sorulara kısa cevaplar verdim diyaloğa girmemeye çalıştım ama olmadı o sürekli sevgilisiymişim gibi davranıyordu.anneme durumu anlattım yanıma geldi eşim dönene kadar yanımda kaldı.eşim döndü herşey düzelir dedim ama seni seviyorum sensiz olamam filan demeye başladı. Sürekli reddettim kardeşine bunu nasil yaparsın dedim eşimi çok seviyorum dedim ama çare olmadı. Kayınvalideme anlattım durumu böyle devam ederse eşime söliycem dedim yemin ettirdi söylememem için. Kardeşler birbirine düşmesin oğlum abi katili olur dedi. Ne yapcağimi bilmiyorum eşimi çok seviyorum onu kaybetmek istemiyorum bu ahlaksızdan nasıl kurtulcam lütfen bana yardımcı olun
( biraz uzun oldu hakkınızı helal edin
Düzeltme: Kayınpederimle konuştum bugün istanbula oğluyla konuşmaya gitti umarım kötü şeyler olmaz. Sizleri dinledim arkadaşlar umarım doğru olanı yapmışımdır. Bu arada dün hamile olduğumu öğrendim o kadar endişeliyimki sevinemedim bile