kızlar selam. son zamanlarda kendimi yalnız hissetmeye başladım. yaş oldu 26, bugüne dek elle tutulur bir şeyler olmadı gönül işlerimde. ben de pek ısrarcı olmadım bu konularda, yalnız olmak, dertsiz olmak daha çok işime geldi. zaten okuldu işti oturtana kadar, kendi maddi özgürlüğümü kazanana kadar gözüm pek başka şey görmedi. pek kolay kolay da etkilenmiyorum insanlardan. çok kolay bir karakter değilim. kendimden bu kadar bahsettim, şimdi gelelim benim sıkıntıma.
yaklaşık bir buçuk ay önce falan internetten biriyle tanıştım ve bir ay önce falan buluştuk. ilk buluşmada ben de bişey hissetmedim, o da. 1 hafta hiç konuşmadık sonra ben başka bir bahane ile konuşmaya başladım o da hiç geri çevirmedi. biz 2 kere daha buluştuk, bu buluşmalar normal kahve içme şeklinde oldu. fakat birlikte bayağı güzel zaman geçirdik. en son buluşmamızda da yarın da görüşelim şeklinde ayrıldık. fakat hava aşırı yağmurlu olduğu için buluşmadık, ertesi güne kaldı. sabahtan plan yaptık fakat akşam iş çıkışı görüşür müyüz diye tekrar sorduğumda bana, evde iş yaptım bir yere çıkacak halim kalmadı şeklinde yanıt verdi ve beni ekti.
bozulsam da pek belli etmedim, aradan bir hafta geçince bir pazar akşamı mesajlaşırken napıyosun ne diyorsun muhabbeti sırasında otobüste olduğumu söyledim. o da bana, kahve ısmarlayayım diyeceğim ama uzak kalabilir dedi. ben de zaten müsait değildim. ertesi gün ben buluşmayı teklif ettim ve tek satır yanıt vermedi. bu esnada whatsappta çevrimiçiydi ve tanıştığımız arkadaşlık sitesinde de online olduğunu gördüm. saatlerce yanıt vermemesi üzerine dayanamayıp patladım. dedim ki ya sadece tek satır yanıt yazacaksın, buluşmayacaksan da buluşmayacağını söyle sorun değil dedim. derdin ne akşam akşam diyerek tersledi ve beni engelledi. ben de bayağı sinirlendim ve başka bir yerden mesajla bayağı saydırdım. senden hiç etkilenmedim zaten, bravo karakterine işine gelmedi engeli bastın falan dedim. hiç yanıt vermedi.
buluşma sırasında çok sıcak davranan insan ne oldu da böyle yaptı anlam veremedim. bu iş bitti beni engelledi zaten, haksız bir şekilde. sık sık o arkadaşlık sitesinde online oluyor görüyorum. aradığını bulur mu bilmiyorum ama sizce verdiğim tepki yanlış mıydı? ben olması gerekeni yaptığımı düşünüyorum. bir yandan da acaba böyle olmasaydı bu arkadaşlık ilişkiye döner miydi diye sormadan edemiyorum kendime. çok uzun zaman sonra bununla olabilir dediğim insanla böyle olduk. ama beni insan yerine bile koymayan birine ne denebilirdi ki? böyle bir durumda acı çekmektense yalnız olmak daha iyi dedim. ama kendimi de bayağı yalnız hissetmeye başladım. tek başıma da ayakta dururum çok şükür ama insan kafasının uyduğu birini de istiyor hayatında sanırım...
yaklaşık bir buçuk ay önce falan internetten biriyle tanıştım ve bir ay önce falan buluştuk. ilk buluşmada ben de bişey hissetmedim, o da. 1 hafta hiç konuşmadık sonra ben başka bir bahane ile konuşmaya başladım o da hiç geri çevirmedi. biz 2 kere daha buluştuk, bu buluşmalar normal kahve içme şeklinde oldu. fakat birlikte bayağı güzel zaman geçirdik. en son buluşmamızda da yarın da görüşelim şeklinde ayrıldık. fakat hava aşırı yağmurlu olduğu için buluşmadık, ertesi güne kaldı. sabahtan plan yaptık fakat akşam iş çıkışı görüşür müyüz diye tekrar sorduğumda bana, evde iş yaptım bir yere çıkacak halim kalmadı şeklinde yanıt verdi ve beni ekti.
bozulsam da pek belli etmedim, aradan bir hafta geçince bir pazar akşamı mesajlaşırken napıyosun ne diyorsun muhabbeti sırasında otobüste olduğumu söyledim. o da bana, kahve ısmarlayayım diyeceğim ama uzak kalabilir dedi. ben de zaten müsait değildim. ertesi gün ben buluşmayı teklif ettim ve tek satır yanıt vermedi. bu esnada whatsappta çevrimiçiydi ve tanıştığımız arkadaşlık sitesinde de online olduğunu gördüm. saatlerce yanıt vermemesi üzerine dayanamayıp patladım. dedim ki ya sadece tek satır yanıt yazacaksın, buluşmayacaksan da buluşmayacağını söyle sorun değil dedim. derdin ne akşam akşam diyerek tersledi ve beni engelledi. ben de bayağı sinirlendim ve başka bir yerden mesajla bayağı saydırdım. senden hiç etkilenmedim zaten, bravo karakterine işine gelmedi engeli bastın falan dedim. hiç yanıt vermedi.
buluşma sırasında çok sıcak davranan insan ne oldu da böyle yaptı anlam veremedim. bu iş bitti beni engelledi zaten, haksız bir şekilde. sık sık o arkadaşlık sitesinde online oluyor görüyorum. aradığını bulur mu bilmiyorum ama sizce verdiğim tepki yanlış mıydı? ben olması gerekeni yaptığımı düşünüyorum. bir yandan da acaba böyle olmasaydı bu arkadaşlık ilişkiye döner miydi diye sormadan edemiyorum kendime. çok uzun zaman sonra bununla olabilir dediğim insanla böyle olduk. ama beni insan yerine bile koymayan birine ne denebilirdi ki? böyle bir durumda acı çekmektense yalnız olmak daha iyi dedim. ama kendimi de bayağı yalnız hissetmeye başladım. tek başıma da ayakta dururum çok şükür ama insan kafasının uyduğu birini de istiyor hayatında sanırım...
