Görme engelli komşu

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Benim olse bi bardak su vermem dedigim insanlar var ama sokakta gördüğüm insana sorun yasiyorsa engelli veya degil el uzatir yardim ederim, insan olmak bunu gerektiriyor bence.

Zaten bu kendi kendine icten ice bilenen insanlardan her zaman korkmusumdur ve hazzetmemisimdir ben, konu sahibide onlardan biri.
Ya benim de nefret ettiklerim var. Bu ayrı bir konu.
Ama konudaki kız nefret edilecek bir şey yapmamış. Farkında bile değildir yüksek ihtimalle.
 
Ya benim de bir flörtüm vardı, kavga ettik anlaşamadık bitti. Aynı kursa gidiyorduk, tuttu elini kırdı bu da. O gün çıkışta para vs çekecekti, yanında gittim yardım ettim tüm gün. Ne sanki babamı mı öldürdü?
Flörttü zaten, altı üstü egolarımız çarpıştı anlaşamadık.
Diyorum ya, işitme engelliler için olan alfabeyi öğrendim. Süreçte turp gibiydim. Geçen yıl sabah bir kalktım sesler derinden geliyor, şok oldum. Doktora gittim falan ama şıp diye geçmiyor. Sağır mı olacağım diyorum, ağlıyorum, krizler geçiriyorum. Gerçekten bir uzvunun zarar görmesi o kadar kötü ki. Ben o yüzden görme engelli kalan kızla empati yapabildim. Şükür benim hastalığım aşırı bir hasar bırakmadı. Ama ya bıraksaydı?
Kesinlikle öyle benimle diz kireçlenmesi diye dalga geçildi ama aynı şey işte siz düzelecek kulağınız için ne kadar ağlamışsınız. Diz eskiye de dönmüyor.
 
Madem enerjiyi görüyo nişanlısının şerefsiz enerjili olduğunu niye görmemiş
O zaman galp gozu kapaliymis, bunun acilmasi icinde 1.5 milyon gerekiyormus, zoraki olarak actilar kizin gozunu, onunda ogrenmesi gereken buymus ♥️😌
Annem de bu konulara ilgilidir ve bana da bir yere kadar mantıklı geliyor ama bir yerden sonrasını kabul edemiyorum, çünkü kendi içimde çıkmaza giriyorum.

Burada görme engelli bir kıza yardım etmeme olayı var. Kızın ilahi planı budur, konu sahibi kızın budur. Eyvallah. Konu sahibi yardım etmeyerek kendi öğrenmesi gerekeni öğrenir, kız da kendi öğrenmesi gerekeni. Bu senaryo üzerinden bu düşünceyi kabul edebilirim.

Ama bunun devamının vardığı yer kötü. Bunu tecavüz için, cinayet için, ne bileyim felaketler, kitlesel saldırılar için de düşünebiliriz. Falanca tecavüze mi uğradı, öğrenmesi gereken buymuş üzülemem. Bilmemkim adam mı öldürdü, ilahi planı buymuş sorun değil. Depremde insanlar mı öldü, yazık üzüldüm ama yardım edemem çünkü zorunda değilim, belki de öğrenmem gereken budur. O zaman küçücük çocukların kanserden ölmesini de umursamamamız gerekiyor, çünkü bunu kabul ederek gelmiş, biz napalım.

Yani gittikçe dozu artıp duyarsızlaşmaya, "öyleymiş napayım" demeye geliyor iş, benim mantığımın tıkandığı nokta bu.

İlahi düzeyde, ruh boyutunda evet umursamıyor olabilirim. Benim de ilahi anlaşmalarım vardır, biliyorum ki bu iş böyledir, tamam. Ama ilahi düzlemde, ruh boyutunda yaşamıyorum. Şu an insanım. Dolayısıyla ilahi boyutta kabul edebildiğim şeyleri insan bilincimle kabul edemiyor olabilirim ve bence zaten insan olmamızın amacı da bu.

Konu sahibinin amacı yardım etmemek olabilir, öğrenmesi gereken budur.
Peki ya tam tersiyse? Ya bilakis istemediği halde yardım etmeyi öğrenmesi gerekiyorsa ve şu an "aman boşver ya" diyerek öğrenmesi gerekene engel oluyorsak?
Bende benzer seyler yazdim ama kalp gozu cerraaahimiz ok diye yanitlayip kustu.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X