Sevgilim den ayrılalı 2 ay olcak bütün çabalarımın bosa çıkması sonucu bende yoluma bakmaya karar verdim . İs yerime is dolayısıyla gelip giden bi bey var . Çok sevdiğim bir is arkadaşım abla gibi görürüm ben sizi birbirinize düşündüm çok yakışırsınız tanıştırmak istiyorum evlenmeyi de düşünüyormuş dedi ve numaramızı verdi .
Çocuk bana mesaj atti konusmaya başladık. Daha önce eski sevgilimle birlikteyken mecburen bu kişinin isyerine gitmek zorunda kalmıştık. Ve bu çocuk dün itiraf etti aslında ben yazın is yerindekilere seni sordum konuşmak istedim ama sevgilisi var dediler yazamadım dedi . Bende ama ben işyerine geldim ve bunu gördün sonuçta dedim oda olsun ayrılmışsınızdır belki dedi .
Şimdi bu kişi o kadaryavastan aliyoki bu 2. Haftamız ve sabah günaydın mesajını ben atsam da o arsada 10 gibi atar 1 saatte bir cevap verir mesajda aynı bir embesil gibi dünyanın en akmayan sohbetini yapar . Isyerime gelir gider ama o sırada mesajı görmez ve beni görünce sadece bi merhaba der telefonla aradiginda sohbeti guzel akiyo ama surekli hep cok mesgul olduğunu soyluyo isi yogun tabi ama ben sevmem boyle insanlari tabi gizliyoruz şimdilik herkesten.
Biz ayni köylüymüsüz geçen ortak bi tanıdığın nisanın da karşılaştık çok güzel olmuştum ve bana kibarlik olsun diye insan bi çok şık olmuşsun der demedi . Dun gec yazdığı ve tanışma aşamasında olmamıza rağmen tanışamadıgimizi söyledim ben senin herseyini biliyorum 2 ay önce sevgilinden ayrıldığını çocuğun nerde calsitigini anneni babanı hepsini dedi . Bugün de is yerine gelmiş beni görememiş aslında benim için gelmiş bende hep uzaktan uzağa göreceksin sani rim dedim evet yakından görmek için erken suan dedi ve sosyal medyadan eklemeyi de erken buluyormuş .akşamları yarim saat ariyo evde asla telefonla konuşmazmış ailesinin yanında sevgilsiiyle fln ona göre bu ayıpmış. Ben ilgiye sevgiye önem veririm bana göre kimse söylediği kadar meşgul değildir zaten bu durumu çekemem ama adami n karakterimi bu yavaştan aldığı icin mi böyle bilemedim sizce ne yapmalıyım ?