kızlar ben evleneli daha 1 sene olmadı. benim bir görümcem var. boşanmışş şimdi ailesiyle yaşıyor. biz eşimin ailesinden uzakta yaşıyoruz. geçen gün bize geldiler. tabi görümcemin gidebileceği yer olmadığı için oda onlarla. 15g gündür bizdeler ve kafayı yemek üzereyim.görümcemin biraz akli problemleri var. ilk başta anlam veremiyordum ama şimdi öle olduğuna kesin kanaat getirdim.
kaynanam Allah var. her işi yapar. oturmaz ben çalışan biriyim işten gittiğimde yemeğim hazır olur. yemekten sonra beraber kaldırır yıkarız. ama görümcem kıçını kaldırıpta ben bu evde misafirim bu kız işten geldi yoruldu demez. ( üstüne üstlük birde hamileyim )
hatta geçen gün işten gelmişim üzerimi değiştim. mutfakta kayınvalidemle ymek hazırlıyoruz. neyse buda geldi bende zannediyorum ki oda bi iş yapacak. dolaptan bi tane portakalı aldı. soydu. gitti içerde yedi onu hayvan gibi. tabi sofra hazır biz koyduk önüne sonra yine kaldırırken yine aynı şeyler.
2 haftadır bendeler. misafirliği mi kalır bu işin. daha misafir gibi elindeki şeyi bile bana verir al koy die.
ailesi ona hiçbişey demiyor. en ufak bişey dese ortalığı yıkyor. yani psikolojisi bozuk bi insan.
beni acayip kıskanıyor. evde sürekli beni izler. dik dik baktığını kaç defa yakaladım. o bana baktıkça rahatsız oluyroum. neyse artıko bana baktıkça bende ona bakıyorum sonra suratını çeviriyor. ben çevirince yine bakıyor dik dik yicekmiş gibi. kendisi evde oturan birisi nerdeyse 150 kilo vardır. beni kıskanıyor. ben makyaj yapıyorum die. dün oda gözüne kalem sürmüş. ruj sürmüş. oje falan yapmış görmelisiniz çok komik ya.. şebek gibi olmuş.
neyse dün biraz rahatsızdım. her taarfım ağrıyor. vucüdüm çok kırgın. hamile olunca hiçte dayanılmıyor. benim beklediğim ilgiyi anlatmama gerek yoktur zaten. neyse dün gittiğimde yemek hazırdı. oturduk yedik. ama elim ayağım tutmuyor. zor yedim. sonra babasının yemeğinin içinden ( affedersiniz ama ) kıl çıkmış. ben görmedim tabi. bu kız babasının yanında oturduğu için görmüş. birden öğürmeye başladı sofrada. ilk başta anlamadım. yemek boğazında kaldı zannettim. anneside anlamadı ilk başta. sonra babası anlattı kıl çıktıda ondan yapıyor die. kızım kalk sofradan lavaboya git diyorlar. sofrada öğürmeye devam ediyor. sonra bi daha öğürme bidaha öğürme.. hiç sofradan kalkayım bunların midesi bulanır falan yok. ben zaten hamileyim. midem hassas.
neyse çatalı bıraktım. midem almadı yemeği. ben dahil hiçbriinin. azar azar yemeğe çalıştım yinede.
ben kendimi biraz halsiz hissetiğim için erkenden yattım. bunlar daha oturuyor.
lavaboya kalktım gece. ve o ara şeytana uydum. sesleri geliyordu. dinleyim dedim acaba neler konuşuyrolar die. bayağı bi dinledim. sonra konu buraya geldi. babası diyodu karnım acıktı bişey yiyemedim die. sonra ona demeye başladılar senin yüzünden hamile kız bişey yiyemedi. niye kalkmıyorsun sofradan ayıp senin yaptığın die kızmaya başladılar. sonra bu delirdi. benim hakkımda saydıkça sayıyor yok ben tabağı çarpmışım sofrayada. gelirse benim yüzüme o tabağı çarparmış. annesine diyo sen önce gelinine bak. bidilik boyu var( bodur demek istiyor ).o yemedi tabağı sforaya çarptı. valla gidersem o tabağı suratına çarparım onun falan filan. die. bağırdıkça bağırıyor. neyse bende gittim odaya. duyduklarım yetti. kapıyı açıp hadi kimin yüzüne çarpıyosun çarpta görelim demeyi o kadar çok istedim ki. misafirler dedim. kendime engel olamam ağzıma geleni söylerim dedim. girmedim yanlarına. dinlediği anlarlar die.
akli probelmeleri var biliyorum anlayışlı olmaya çalışıyroum ama nereye kadar bilemiyorum. şuanda bile yazarken sinirlendim bi kaşık suda boğmak istiyorum nerdeyse. kime anlatsam görmemeye çalış, o yokmuş gibi davran diyolar ama yapamıyorum. yemin ederm ağzını yüzünü dağıtasım var okdara nefret ediyorum... ya kızlar daha anlatsam neler neler...
bana bir akıll verin ne olur.. napmamgerekir nasıl davranmam gerekir.çok zor bi durum kimseyi kınamıyorum küçümsemiyorum ama hazmedemiyorum.doğru yolu gösterin bana. ben kimseyi kırmak üzmek istemiyorum...
(etrafımdaki insanlar hamilesin bak çok zıt gitme çocuğun ona benzer diyorlar. aman Allah korusun yarabbim. )
kaynanam Allah var. her işi yapar. oturmaz ben çalışan biriyim işten gittiğimde yemeğim hazır olur. yemekten sonra beraber kaldırır yıkarız. ama görümcem kıçını kaldırıpta ben bu evde misafirim bu kız işten geldi yoruldu demez. ( üstüne üstlük birde hamileyim )
hatta geçen gün işten gelmişim üzerimi değiştim. mutfakta kayınvalidemle ymek hazırlıyoruz. neyse buda geldi bende zannediyorum ki oda bi iş yapacak. dolaptan bi tane portakalı aldı. soydu. gitti içerde yedi onu hayvan gibi. tabi sofra hazır biz koyduk önüne sonra yine kaldırırken yine aynı şeyler.
2 haftadır bendeler. misafirliği mi kalır bu işin. daha misafir gibi elindeki şeyi bile bana verir al koy die.
ailesi ona hiçbişey demiyor. en ufak bişey dese ortalığı yıkyor. yani psikolojisi bozuk bi insan.
beni acayip kıskanıyor. evde sürekli beni izler. dik dik baktığını kaç defa yakaladım. o bana baktıkça rahatsız oluyroum. neyse artıko bana baktıkça bende ona bakıyorum sonra suratını çeviriyor. ben çevirince yine bakıyor dik dik yicekmiş gibi. kendisi evde oturan birisi nerdeyse 150 kilo vardır. beni kıskanıyor. ben makyaj yapıyorum die. dün oda gözüne kalem sürmüş. ruj sürmüş. oje falan yapmış görmelisiniz çok komik ya.. şebek gibi olmuş.
neyse dün biraz rahatsızdım. her taarfım ağrıyor. vucüdüm çok kırgın. hamile olunca hiçte dayanılmıyor. benim beklediğim ilgiyi anlatmama gerek yoktur zaten. neyse dün gittiğimde yemek hazırdı. oturduk yedik. ama elim ayağım tutmuyor. zor yedim. sonra babasının yemeğinin içinden ( affedersiniz ama ) kıl çıkmış. ben görmedim tabi. bu kız babasının yanında oturduğu için görmüş. birden öğürmeye başladı sofrada. ilk başta anlamadım. yemek boğazında kaldı zannettim. anneside anlamadı ilk başta. sonra babası anlattı kıl çıktıda ondan yapıyor die. kızım kalk sofradan lavaboya git diyorlar. sofrada öğürmeye devam ediyor. sonra bi daha öğürme bidaha öğürme.. hiç sofradan kalkayım bunların midesi bulanır falan yok. ben zaten hamileyim. midem hassas.
neyse çatalı bıraktım. midem almadı yemeği. ben dahil hiçbriinin. azar azar yemeğe çalıştım yinede.
ben kendimi biraz halsiz hissetiğim için erkenden yattım. bunlar daha oturuyor.
lavaboya kalktım gece. ve o ara şeytana uydum. sesleri geliyordu. dinleyim dedim acaba neler konuşuyrolar die. bayağı bi dinledim. sonra konu buraya geldi. babası diyodu karnım acıktı bişey yiyemedim die. sonra ona demeye başladılar senin yüzünden hamile kız bişey yiyemedi. niye kalkmıyorsun sofradan ayıp senin yaptığın die kızmaya başladılar. sonra bu delirdi. benim hakkımda saydıkça sayıyor yok ben tabağı çarpmışım sofrayada. gelirse benim yüzüme o tabağı çarparmış. annesine diyo sen önce gelinine bak. bidilik boyu var( bodur demek istiyor ).o yemedi tabağı sforaya çarptı. valla gidersem o tabağı suratına çarparım onun falan filan. die. bağırdıkça bağırıyor. neyse bende gittim odaya. duyduklarım yetti. kapıyı açıp hadi kimin yüzüne çarpıyosun çarpta görelim demeyi o kadar çok istedim ki. misafirler dedim. kendime engel olamam ağzıma geleni söylerim dedim. girmedim yanlarına. dinlediği anlarlar die.
akli probelmeleri var biliyorum anlayışlı olmaya çalışıyroum ama nereye kadar bilemiyorum. şuanda bile yazarken sinirlendim bi kaşık suda boğmak istiyorum nerdeyse. kime anlatsam görmemeye çalış, o yokmuş gibi davran diyolar ama yapamıyorum. yemin ederm ağzını yüzünü dağıtasım var okdara nefret ediyorum... ya kızlar daha anlatsam neler neler...
bana bir akıll verin ne olur.. napmamgerekir nasıl davranmam gerekir.çok zor bi durum kimseyi kınamıyorum küçümsemiyorum ama hazmedemiyorum.doğru yolu gösterin bana. ben kimseyi kırmak üzmek istemiyorum...
(etrafımdaki insanlar hamilesin bak çok zıt gitme çocuğun ona benzer diyorlar. aman Allah korusun yarabbim. )