kızlar ben aranıza yeni katıldım. kendimi çok köşeye sıkışmış hissediyorum. 2 buçuk yıllık evliyim. 1.5 yıl görümceyle yaşamak zorunda kaldım. benim yaşımda. şimdi evim ayrı ama evlerimiz yan yana. çok tartıştık. bi huzur vermedi. kaç kere boşanma noktasına geldik eşimle. artık tiksiniyorum ondan. ne kıskançlığı, ne asabiliği, ne küfürbazlığı, ne fesatlığı kaldı. bir işe girerse ya da evlenirse gider belki ama bu 5 sene de sürebilir sonuçta. şimdi evime gelemiyor. çünkü onun daha sesini duyduğumda ellerim titremeye başlıyor. çocuk yapmak istiyorum ama o zaman da yeğenimi görücem diye gelir gider, beni hamileliğimde de strese sokar diye şimdiden stres olmaya başladım. ailem izin vermemişti eşimle evlenmeme. onlara dert yanıp üzmeye hakkım da yok. eminim bunları yaşayanlar vardır. akıl verebilirlerse sevinirim çünkü ben artık ne düüneceğimi bilemiyorum. bunun en önemli sebebi de eşim tarafından hep ortada bırakılmamdır. arada sırada bile bana sahip çıksaydı olaylar bu kadar büyümezdi. neyse, yardım bekliyorum kısacası :)