Ah güzel Piraye, son dönemde ki ekonomik durumlar bazen beni de senin gibi umutsuzluğa düşürüyor ancak çocuk sahibi olmak, onu büyütmek, yetiştirmek başka bir konu. Kendim anne olmayı istemedim ama ailemde ve çevremde anne olan yüzlerce kadın var, eğrisiyle doğrusuyla her zaman dört dörtlük olmasa da bu insan hayatının gerçeği.
Rakamlar bize fakir olduğumuzu söylese de insanlar yaşamaya devam ediyor evet kısıyoruz bazı şeylerden ama devam.
4 Çocuklu 15 bin gelirli komşum yaşıyor, üç çocuğu okula gidiyor, biri bebek. Aç ve açıkta değiller bizim çocuklara layık gördüğümüz standartta yaşamıyor olabilirler ama çocukları yiyor,giyiniyor,okula gidiyor, yaşıyorlar.
Çok yakın bir dostum var, eşiyle birlikte çocuk sahibi olmaya çalışıyorlar, gelirleri 25 bin civarı memurlar, evlerini, arabalarını, herşeylerini bu yolda harcadılar, harcamaya da devam ediyorlar, inançları gereği evlat edinmiyorlar, hayatlarının tek amacı çocuk sahibi olmak. Bu yolda yıkılıp yıkılıp yeniden deniyorlar, devlet-özel toplamda 11 denemeleri var. Borç boylarını aşıyor, biraz toparlanıp tekrar deniyorlar, o kadına vazgeç artık demeye dilim varmıyor, gözünden evlat diye süzülen yaş içimi parçalıyor, mesela o da beni tuhaf buluyor bu konuda insan nasıl istemez aklım almıyor diyor :)))
Hayatlar çeşit çeşit, insanların yaşam şekli çeşit çeşit ; bir kardeşim iki çocuğunu en iyi imkanlarla okuturken diğeri devlet okuluna gönderiyor, somonu kızı için bir parça alıp, kendi yemiyor. Çocuk büyütmek hiç bir zaman kolay değildi, ben dört çocuklu bir ailenin kızıyım, eksik oldu gedik oldu ama aç açıkta çar naçar yaşamadık. İmkanların hep daha iyisi var, daha güzeli var, gönül ister her çocuk bolluk içinde olsun ama olmuyor; olmuyor diye de doğan çocuklar travmalı, yaralı, çaresiz olmuyor, annem bizi dikiş dikerek büyüttü çokta güzel anılarımız var. Bugün 15-20 bin gelirli aileler iki çocuğu kimseye muhtaç etmeden büyütür. Hepimiz endişeliyiz gelecekten ama geleceği kurtaracak çocuklarda doğmalı, hiç bir şeyin garantisi yok hayatta bugün 50 bin geliri olan seneye işsiz kalabilir velhasıl çocuk konusu aslında aileye, duygulara, özlemlere özel. Çocuklara karşı kocaman bir yüreğin olduğunu biliyorum, çok okudum seni burada, o yüzden üzme kendini diyorum, doğacaklar, savaşacaklar, tutunacaklar, ailelerinin değişen şartlarına uyum gösterecekler, tıpkı bizim gibi
bu da kişilerin kendi tercihi,olmazsa olmaz degil
