- 6 Aralık 2010
- 6.158
- 1.549
- 373
arkadaşlar merhaba,
eski üyeyim bu zamana kadar artık bana ıvır zıvır gelen dertlerim oldu yazdım çizdim buraya. meğer ne kadar sorunsuzmuş aslında hayat.
yalnız bir iki aydır aldığım nefes nefes değil. içim acıyor.
2.5 yaşındaki oğlum hasta. tedavi görüyor, geçebilecek bir hastalık olduğunı söyledi doktor ama...anne yüreği işte kabullenemiyorum.
eşim ve ailesi ile ilgili açtığım konularda ifşa olmamak adına hastalığın adını yazamıyorum. ailemiz dışında akrabalar da dahil olmak üzere kimseye söylemedik. insanın dertleşmek isteyip de kimseye söyleyememesi çok zormuş.
zaten bir derdim vara konu açma sebebim kendi psikolojim. bitik vaziyetteyim.
sorunsuz bir hamilelik geçirdim. sorunsuz bir doğum. gelişimiyle ilgili bir sıkıntı hiç olmadı.
ailemizde genetik olarak olmayan bir hastalık
ancak genetik kökenli olduğu söyleniyor. hiç tv izlemedi, devamlı ilgili bir anne olmaya çalıştım.
bakımı konusunda ailelerimiz yanımızda,sıkıntımız yok.
belki oğlum atlatacak, iyileşecek herkes gibi büyüyüp normal bir hayat sürecek bilemiyorum ama ben,
asla atlatamayacakmışım gibi geliyor.
ona baktıkçta ağlıyorum.
geçmişte sorun ettiğim şeyler yüzünden kendimi suçluyorum.
işe geliyorum araba kullanıyorum ama nasıl yapıyorum bilmiyorum. gün içinde yaptığım şeyleri bile eve gidince hatırlamıyorum.
gece uykularım felaket oğlum soldan sağa dönse yanına koşuyorum.
yemek yapmıyorum, öğrendiğimizden beri yemekleri eşim yapıyor. elim kolum kalkarsa haftada bir temizlik yapıyorum.
ancak böyle gitmez biliyorum güçlü olmak ve oğluma her zamankinden iyi bakmak zorundayım.
dini konuya kaymasın lütfen ama benim açımdan en kötüsü de, eşim daha çok imana gelip namaza başlarken ben kötüyüm.
içimden sürekli dua etsem de bazen kendimi bu yaştaki çocuğu allah niye cezalandırır niye hastalık verir diyorum...
psikoloğa gideceğim, ancak bu süreçte kendime vakit ayıramadım. haftasonu oğlumla geçiriyorum, haftaiçi de ortam malum
iş yerimden izin bile alamıyorum devlet memurları izinleri sıkıntılı.
eğer çocuğu uzun süreli tedavi gerektiren şekilde hasta olan, herhangi bir şekilde atlatan atlatmaya çalışan varsa bana akıl fikir versin.
eski üyeyim bu zamana kadar artık bana ıvır zıvır gelen dertlerim oldu yazdım çizdim buraya. meğer ne kadar sorunsuzmuş aslında hayat.
yalnız bir iki aydır aldığım nefes nefes değil. içim acıyor.
2.5 yaşındaki oğlum hasta. tedavi görüyor, geçebilecek bir hastalık olduğunı söyledi doktor ama...anne yüreği işte kabullenemiyorum.
eşim ve ailesi ile ilgili açtığım konularda ifşa olmamak adına hastalığın adını yazamıyorum. ailemiz dışında akrabalar da dahil olmak üzere kimseye söylemedik. insanın dertleşmek isteyip de kimseye söyleyememesi çok zormuş.
zaten bir derdim vara konu açma sebebim kendi psikolojim. bitik vaziyetteyim.
sorunsuz bir hamilelik geçirdim. sorunsuz bir doğum. gelişimiyle ilgili bir sıkıntı hiç olmadı.
ailemizde genetik olarak olmayan bir hastalık
ancak genetik kökenli olduğu söyleniyor. hiç tv izlemedi, devamlı ilgili bir anne olmaya çalıştım.
bakımı konusunda ailelerimiz yanımızda,sıkıntımız yok.
belki oğlum atlatacak, iyileşecek herkes gibi büyüyüp normal bir hayat sürecek bilemiyorum ama ben,
asla atlatamayacakmışım gibi geliyor.
ona baktıkçta ağlıyorum.
geçmişte sorun ettiğim şeyler yüzünden kendimi suçluyorum.
işe geliyorum araba kullanıyorum ama nasıl yapıyorum bilmiyorum. gün içinde yaptığım şeyleri bile eve gidince hatırlamıyorum.
gece uykularım felaket oğlum soldan sağa dönse yanına koşuyorum.
yemek yapmıyorum, öğrendiğimizden beri yemekleri eşim yapıyor. elim kolum kalkarsa haftada bir temizlik yapıyorum.
ancak böyle gitmez biliyorum güçlü olmak ve oğluma her zamankinden iyi bakmak zorundayım.
dini konuya kaymasın lütfen ama benim açımdan en kötüsü de, eşim daha çok imana gelip namaza başlarken ben kötüyüm.
içimden sürekli dua etsem de bazen kendimi bu yaştaki çocuğu allah niye cezalandırır niye hastalık verir diyorum...
psikoloğa gideceğim, ancak bu süreçte kendime vakit ayıramadım. haftasonu oğlumla geçiriyorum, haftaiçi de ortam malum
iş yerimden izin bile alamıyorum devlet memurları izinleri sıkıntılı.
eğer çocuğu uzun süreli tedavi gerektiren şekilde hasta olan, herhangi bir şekilde atlatan atlatmaya çalışan varsa bana akıl fikir versin.
