• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

güçlü anne olmak

arkadaşlar merhaba,
eski üyeyim bu zamana kadar artık bana ıvır zıvır gelen dertlerim oldu yazdım çizdim buraya. meğer ne kadar sorunsuzmuş aslında hayat.
yalnız bir iki aydır aldığım nefes nefes değil. içim acıyor.
2.5 yaşındaki oğlum hasta. tedavi görüyor, geçebilecek bir hastalık olduğunı söyledi doktor ama...anne yüreği işte kabullenemiyorum.
eşim ve ailesi ile ilgili açtığım konularda ifşa olmamak adına hastalığın adını yazamıyorum. ailemiz dışında akrabalar da dahil olmak üzere kimseye söylemedik. insanın dertleşmek isteyip de kimseye söyleyememesi çok zormuş.
zaten bir derdim vara konu açma sebebim kendi psikolojim. bitik vaziyetteyim.
sorunsuz bir hamilelik geçirdim. sorunsuz bir doğum. gelişimiyle ilgili bir sıkıntı hiç olmadı.
ailemizde genetik olarak olmayan bir hastalık
ancak genetik kökenli olduğu söyleniyor. hiç tv izlemedi, devamlı ilgili bir anne olmaya çalıştım.
bakımı konusunda ailelerimiz yanımızda,sıkıntımız yok.
belki oğlum atlatacak, iyileşecek herkes gibi büyüyüp normal bir hayat sürecek bilemiyorum ama ben,
asla atlatamayacakmışım gibi geliyor.
ona baktıkçta ağlıyorum.
geçmişte sorun ettiğim şeyler yüzünden kendimi suçluyorum.
işe geliyorum araba kullanıyorum ama nasıl yapıyorum bilmiyorum. gün içinde yaptığım şeyleri bile eve gidince hatırlamıyorum.
gece uykularım felaket oğlum soldan sağa dönse yanına koşuyorum.
yemek yapmıyorum, öğrendiğimizden beri yemekleri eşim yapıyor. elim kolum kalkarsa haftada bir temizlik yapıyorum.
ancak böyle gitmez biliyorum güçlü olmak ve oğluma her zamankinden iyi bakmak zorundayım.
dini konuya kaymasın lütfen ama benim açımdan en kötüsü de, eşim daha çok imana gelip namaza başlarken ben kötüyüm.
içimden sürekli dua etsem de bazen kendimi bu yaştaki çocuğu allah niye cezalandırır niye hastalık verir diyorum...
psikoloğa gideceğim, ancak bu süreçte kendime vakit ayıramadım. haftasonu oğlumla geçiriyorum, haftaiçi de ortam malum
iş yerimden izin bile alamıyorum devlet memurları izinleri sıkıntılı.
eğer çocuğu uzun süreli tedavi gerektiren şekilde hasta olan, herhangi bir şekilde atlatan atlatmaya çalışan varsa bana akıl fikir versin.

Oncelikle Allah tez zamanda hayirli sifalar versin tekrarxan hayirlisiyka sagligina kavusur inşallah

Anne degilim ama bugun yegwnlerime bakarken annelerini kaybeden cocuklar icin icim sizladi sonradanda cocuklarini kaybeden anne babalar geldi aklima her ikisise tarifi imksnsiz acı

Ama nolursa olsun lutfen guclu olmaya calisin ki sizin soylediginize gore tedaviside varmis cok sukur Allahin izniyle atlatirsiniz insallah yorum sahibi arkadaslardan birinin dedigi gibi acaba uzun sureli rapor alma sansiniz yok mu tedaviye mani olmayacak bi maddi sıkıntiniz yoksa bi sure ucretsiz izin bi surede raporlarla falan idare etseniz

Belki bu surecte beraber olmak ikinizede iyi gelecek

Ama rapor konusunu arastirmanizi tafsiye ederim normalde bu tarz seylere karaiyim ama ortada evladinizin sagligi soz konusu

Insanlar baska gereksiz seylerden bile tanidiklar vasitasiyla sylarca raporla gotururken bence sizin ve sizin gibilerin hakki diye düşünüyorum
 
Allah evladına şifa sizede güç ve sabır versin.Bir anne olarak içinizdeki yangını tahmin edebiliyorum.evlat bu başka hiçbirşey benzemez.
Lütfen pozitif olun.elinizden geleni yapabilirsiniz ancak gerisi allaha kalmış biliyorsunuz.bu yüzden çok yüklenmeyin kendinize.artık tıp çok ilerledi birçok hastalığın tedavisi mümkün zaten doktorda iyelesecegini ama uzun bir süreç olacağını söylemiş. Sİz bu süreçte kendinizi çok yıpratmayin ki evladınız faydanız olsun.
Dualarım evladınız ve sizin için olacak..
 
Seni anlıyorum demek sana buyuk hakaret olur şu durumda. Ancak seni anlamaya calışabilirim.

Hastalık her ne ise bu hastalık başından gecmiş ya da başından gecen insanları bulup kontak kurmak size bir nebze de olsa iyi gelecektir. Bu sayede yalnız kalmamış olursunuz ki tavsiyem yalnızlaşmayın asla. Sizi anlayabilen insanlarla paylaşmak iyi olur dusuncesindeyim.

Bu süreçte eşinize sığının cunku sizinle benzer acıyı tek yaşayan kişi o. Aynı acıya sahipsiniz.

Yeryuzundeki en buyuk imtihandır evlat ve evet buyuk imtihanlardan biriyle karşı karşıyasınız. İmtihanı veren de allah alacak olan da allah. Namaz demiyorum ibadet demiyorum tum samimiyetinizle kapanın secdeye içinizi dökün ağlayın. Cok güzel bir terapidir bu. Allah şah damarımızdan daha yakındır bize.

Bi psikiyatra gidip sıkıntınızı anlatıp bir ilaç vermesini isteyebilirsiniz. Her antidepresan uyutur kısmı koca bir şehir efsanesidir. Ben de psikyatra gitmiştim. Hafif bi antidepresan vermişti. Kızım 2 yasındaydı. Gecede kac kez uyanırdı. Hiç gece uyanmama onun sesını duymama gibi bir şeyim olmazdı. Aldığım antıdepresan bana mutluluk sakinlik veriyordu uyku hali yaratmıyordu. Böyle antidepresanlarda var.

Umuyorum kötu bir ruyadan kalkmışcasına ohh ruyaymış sadece gecti gitti diyip hiç yaşamamışa dönersiniz bu günleri. Allah yardımcınız olsun
 
Ah sizi nasil iyi anliyorum bir bilseniz... bizim de esimle bütün yazimiz aglayarak gecti. Evde sokaktan kurtardigimiz iki kedimiz var. Birisi bir gece de aniden hastalandi. Goturmedigimiz, gostermedigimiz veteriner kalmadi. O kadar aci cekiyor ki... icimiz gidiyor, yuregimiz sizliyor o halini gordukce. Bir bana bir esime gidiyor bir medet acisina care olacagiz diye. Olmuyor, bir türlü iyiye gitmiyor. Evlat daha zordur eminim ama kedimiz de bizim icin bizim sorumlulugumuzda bir can neticede. Esimle hayatimizda hic aglamadigimiz kadar hüngür hüngür ağladık o kucagimizda agladikca. Klinikte birakmak zorunda kaldik tedavi icin, eve geldik ama halimizi gorseniz cenaze var sanirsiniz. Onu orda aci icinde birakip evde rahat nasil uyunur... o gece dedim bu evladi hasta ebeveynler nasil büyük insanlar... simdi yavrumuz her zamankinden hasta malesef. Benim de hiç içimden birsey yapmak gelmiyor ama bagisikligi daha cok dustugu icin evi her zamankinden fazla temiz tutmaliyiz, gayret ediyorum yine onun sagligi icin. Bide elimden geldigince oturup aglayacagima onunla geçireceğim vakti degerlendiriyorum.
 
Allah acil şifalar versin. konu evlat olunca içim cız etti gerçekten. Allah kimseyi evladıyla imtihan etmesin. inşallah bu günleri atlatırsınız ve kötü bir anı olarak geçmişte kalır.
 
Allah şifa versin evladınıza... Annelik hem çok güzel hem de ateşten bir gömlek...
 
Allah kimseyi evladiyla sinamasin. Acil şifa diliyorum. Ve umuyorum ki tez zamanda şoku atlatıp daha çok ona odaklanabilirsin. Daha verimli olabilirsin tedavi sürecinde. Ayni yaşta kizim var. Neye dikkat etmemiz gerekli? En azından bunu yazarsan bizler de atlamamis oluruz senin gibi.
 
Hastalığı ne bilmiyorum ...ancak söylediğinize göre hemen farkedip götürmüşsünuz.yaşı da küçük erken teşhis mutlaka fayda sağlar dr geçmez dememiş zaten. Aklınıza getirmeyin lütfen çocuklar hisseder enerjiniz yansır. Sizi okadar iyi anlıyorum ki Rabbim Şafi ismiyle şifa versin hepnimızn evlatlarina sağlık sıhhat versin inşallah. İyi düşünüp iyiyi çekin ,kötü düşünmek kötüyü getirir geçicek Allahin izniyle annesi. Lütfen güçlü olup çocuğunuzâ iyi enerji verin dualardasiniz ...
 
Geçmiş olsun Rabbim şifa versin inşallah. Rahatsızlığı ne bilmiyorum ama, eğer bakım ilgi gerektiren bir durum varsa memurken refakatçi izni alabiliyorsunuz , bayağı uzun süre olabiliyor . Bir araştırın isterseniz
 
Allah yardımcınız olsun , evlatla imtihan en zoru , Allah sabrınızı gücünüzü arttırsın
1 yıl kadar çocuk Hematoloji servisinde çalıştım, psikolojik açıdan çok etkilenmiştim, o çocukların ailelerinin nasıl dayandığına şaşırıyorum hep. Allah sabrını veriyor herhalde.
İnşallah yavrunuz da bir an önce iyileşir, yaşadıklarınız zor, tek başınıza kaldıramayabilirsinz destek alın mutlaka, hem psikolojik olarak hemde bu tarz hastalığı olan çocukların ailelerine ulaşarak. Aileler çok bilinçli artık ve birbirlerine çok destek oluyorlar
Allah şifa versin , yardımcınız olsun inşallah
 
Heyet raporu almak zor olabilir ama refakatçi raporu alabilirsiniz. Doktorunuzla görüşün bu süreçte yavrunurun yanında olmaniz çok önemli. Allah şifa versin. Benim de oğlum var çarşamba ameliyatı var. Çok üzülüyorum. Rabbim tüm hastalara şifa yakınlarına da sabır ve afiyet versin. İmtihan dünyası...
 
Kimi sınavdır demiş kimi her an herkes ölebilir demiş hepsini okuyamadım

ama size tavsiyem boşverin sınavı cezayı

mevcut durumu kabul edin olmuş

üzücü mü hem de çok ama zaman geri gelmez

bu aşamada çocuğa tıbbi tedavi size de bir süre psikolojik yardım

hastalığı söylemiyorsunuz ama belki de olumlu örnekler anlatılacak moraliniz düzelecek

20 yıl sonra ya iş bulamazsa boyutunda düşünmeyin şimdiden

geçmiş olsun ve maddi durumunuz elveriyor ise yardımcı bulun yani ev işi vs için

zira sizin de enerjinizi çocuğa ve kendinize ayırmanız lazım
 
Belirtileriniz neydi acaba? Yani ailenizin yoktur bir şey dediği ama sizin suphelendiginiz.

hani uykunuz gelir de başınız düşer ya, dalar gibi olursunuz. onu yapıyordu. durduk yere. üst üste görünce hemen şüphelendim.

ben acıların yaşanması taraftarıyım eğer acı hissediyorsanız ağlayın üzülün
güçlü olmak demek kendini güçlü olmak için zorlamak demek değil

sabır dilerim ihtiyacın olacak
insanlardan saklamak nedir yani üstün bir yeteneği olsa insanlardan saklayacakmıydınız evladınızı olduğu gibi sevin hastalığınıda sevin çünki o onun bir parçası

doktor bunun çocuğun özeli olduğunu, ileride kendisinin söyleyip söylememe kararını vermesi gerektiğini, aksi halde tüm akrabaların ona kötü muamele edebileceğini söyledi. sadece bakımını yapan kişiler bilsin dedi.

Belirtileri neydi? Nasıl fark ettiniz? Ne gibi testler yapıldı? Bütün bunları bilinlenmek adına soruyorum. Teşekkürler.

uykusu gelmiş gibi yapıyordu. sendeleyip düşecek gibi olmaya başlayınca dedim noluyor bayılacak mı bu çocuk. ailemiz bilerek gözlerini deviriyor falan sanmış. teşhiş için öncelikle yaptığı tik hareketini doktorun da görmesi. onun önünde de oldu. sonra eeg çekildi.
 
hepinize çok teşekkür ederim.
geçen hafta yıllık izin kullandım. ama bütün izinlerimi de bitirmek istemedim ne olur ne olmaz ağırlaşırsa diye.
şu anda 15 dk için bile en üst makamdan izin almak zorunda olduğumuz bir dönemden geçiyoruz. kendimiz hasta olsak rapor alamıyoruz. allah korusun hastanede yatmamız falan gerekirse oğlumla o zaman refakatçi raporu veriliyor sadece.

ev işleri için yardımcı iyi fikir. bu haldeyken cam silmeye kalktım bayram öncesi, ev yüksek kat. yemin ederim korktum çünkü elimi kolumu nereye koyduğumu bilmiyorum.

bir arkadaş yazmış psikiyatra mutlaka gideceğim. çünkü sabah akşam trafikteyim oğlumu babannesine bırakıyorum. dikkatimi toplarlayamaktan korkuyorum.

eşim daha güçlü. onu ağlarken görmedim. nasıl dayanıyor bilmiyorum ama bir ayda birden çok fazla kilo aldı yemediği halde. sanırım derdini içine atıyor.
 
otizm değil arkadaşlar, hastalıkla ilgili bilgi için her türlü kanalı kullanıyoruz zaten. doktor dışında hastalığı paylaşmak daha zorlaştırıyor açıkcası. birkaç prof a birden gidiyoruz. ben kendimi nasıl toparlarım neler yapabilirim diye açtım konuyu. yoksa hastalıklarla ilgili bir bölüm var oraya yazardım. yardımcı olanlara teşekkür ediyorum.
bende otizm diye düşünmüştüm hiç televizyon izlemedi filan demişsin ya o nedenle.eğer nörolojik bi hastalıksa eğitim ile çok şeyler başarabilir inan eğer fiziksel bi hastalıksada Rabbim bi an önce şifasını versin sizlere bağışlasın İnşallah
 
Ah sizi nasil iyi anliyorum bir bilseniz... bizim de esimle bütün yazimiz aglayarak gecti. Evde sokaktan kurtardigimiz iki kedimiz var. Birisi bir gece de aniden hastalandi. Goturmedigimiz, gostermedigimiz veteriner kalmadi. O kadar aci cekiyor ki... icimiz gidiyor, yuregimiz sizliyor o halini gordukce. Bir bana bir esime gidiyor bir medet acisina care olacagiz diye. Olmuyor, bir türlü iyiye gitmiyor. Evlat daha zordur eminim ama kedimiz de bizim icin bizim sorumlulugumuzda bir can neticede. Esimle hayatimizda hic aglamadigimiz kadar hüngür hüngür ağladık o kucagimizda agladikca. Klinikte birakmak zorunda kaldik tedavi icin, eve geldik ama halimizi gorseniz cenaze var sanirsiniz. Onu orda aci icinde birakip evde rahat nasil uyunur... o gece dedim bu evladi hasta ebeveynler nasil büyük insanlar... simdi yavrumuz her zamankinden hasta malesef. Benim de hiç içimden birsey yapmak gelmiyor ama bagisikligi daha cok dustugu icin evi her zamankinden fazla temiz tutmaliyiz, gayret ediyorum yine onun sagligi icin. Bide elimden geldigince oturup aglayacagima onunla geçireceğim vakti degerlendiriyorum.

bize emanet çaresiz küçücük bir can olunca insanın eli ayağı bağlanıyor. güçlü ol diyorlar ama duygular ele geçiriyor bazen.
geçmiş olsun size de, allah yardımcınız olsun.
 
kendimi mantıklı falan zannederdim ama değilmişim anladım.
psikoloğa gitsem ilaç için psikiyatra yönlendirir sanırım. ilaç da hiç kullanmadım,uyku yaparsa uyuyamam da.
uyanık olmam lazım benim. benden başka kimse oğlumu duymaz gece uyanınca.

ama işte kendinizi çok yıpratmayın zira anladığım kadarı ile bir haftalık iki haftalık süreç değil bu

iki hafta olsa uyuma der geçersin ama belki de bir ömür böyle olmaz

gerekirse eşinle nöbetleşe bakar saati kurar kalkarsınız vs vs

ama ben şöyle olmalıyım benden başkası yok duygusu yıpratır sizi
 
Tıp çok gelişti,hem doktorunuzda iyileşecek demiş, çok şükür ki dermansız dert değil.Siz de kendinizi toparlamak zorundasınız yavrunuz olumlu olumsuz duygularınızı hissediyor bunu biliyorsunuz.Yavrunuz için bol bol dua edeceğim.
 
hani uykunuz gelir de başınız düşer ya, dalar gibi olursunuz. onu yapıyordu. durduk yere. üst üste görünce hemen şüphelendim.



doktor bunun çocuğun özeli olduğunu, ileride kendisinin söyleyip söylememe kararını vermesi gerektiğini, aksi halde tüm akrabaların ona kötü muamele edebileceğini söyledi. sadece bakımını yapan kişiler bilsin dedi.



uykusu gelmiş gibi yapıyordu. sendeleyip düşecek gibi olmaya başlayınca dedim noluyor bayılacak mı bu çocuk. ailemiz bilerek gözlerini deviriyor falan sanmış. teşhiş için öncelikle yaptığı tik hareketini doktorun da görmesi. onun önünde de oldu. sonra eeg çekildi.
anladım canım ben hastalığı teyze oğlumdada olmuştu 6 yaşındaydı o zamnlar bende 14-15 yaşlarındayım kahvaltı sofrasında gözleri gitti masaya düştü hiç unutmma teyzem kızdı kalk içerde uyu diye.sonrası doktorlar haa şimdi 30 yaşında uzun süre tedavi oldu şimdi evli ve çok tatlı bi kızı var.yalnız bu hastalığından eser yok uzun süre tedavi oldu.keza oğlumun arkadaşıda öleydi oda geçti gitti.sizinkide misafir olsun gitsin inşallah hastalığı.
 
anladım canım ben hastalığı teyze oğlumdada olmuştu 6 yaşındaydı o zamnlar bende 14-15 yaşlarındayım kahvaltı sofrasında gözleri gitti masaya düştü hiç unutmma teyzem kızdı kalk içerde uyu diye.sonrası doktorlar haa şimdi 30 yaşında uzun süre tedavi oldu şimdi evli ve çok tatlı bi kızı var.yalnız bu hastalığından eser yok uzun süre tedavi oldu.keza oğlumun arkadaşıda öleydi oda geçti gitti.sizinkide misafir olsun gitsin inşallah hastalığı.

inşallah atlatırız. umarım evlenip çoluk çocuğa karıştığı günleri görmeyi nasip eder rabbim.
 
Back
X