Güçlü olmak

derin_elvinnn

Gülümse bitsin karanlık...
Kayıtlı Üye
6 Ekim 2016
660
959
103
Merhabalar. Hepimizin ortak derdi pandemi, yasaklar, kısıtlar derken oturup etraflıca düşünecek zamanım oldu kendi adıma. Başımdan geçenler az buz şey değil. Atlattım, güçlüyüm, iki küçük çocuğumla tek başına hayata karşı savaşan bir anneyim. Şükürler olsun rabbim güç verdi güçlüyüm.
Ancak etrafıma baktığımda insanların ikiyüzlülükleri, çıkarcılıkları, sahtelikleri daha bir batar oldu gözüme.
Bazen böyle insanlar olacağına kimse olmasın etrafımda dediğim çok oluyor. Kendi içimde güçlü olmak kimseye derdimi tasamı anlatmama kararı aldım bakalım uygulayabilirsem. Bugünüm milad olsun benim için.
Sizler ne düşünüyorsunuz. İnsanların sahteliklerine karşı neler yapıyorsunuz. Kendi içinde güçlü ve mutlu olmayı başarmak çok mu zor sizce. Görüşlerinizi bekliyorum.
 
insanların sahteliklerine insanları kafama takmayarak baş ediyorum. sevdiğim güvendiğim insanları yakınımda sevmediğim insanlarıysa uzağımda tutuyorum
 
Ben ne kadar derdim olursa olsun ailem harici kimseye anlatmam en yakın kız arkadaşım olsa bile kafam rahat kimseye derdini yaymaya gerek yok insanlar dert dinlemeyi sevmiyor zaten
 
Çevresine karşı duyarsız, agresif , saldırgan olan kişiler genelde kendi içinde sorunları olan insanlar.

Kişisel algılamamaya çalışıyorum, bu onun sorunu diyorum içinden. Belki sevgisiz yetişti, ilgi görmedi, hep rekabet etmek zorunda kaldı vs. İnsanların böyle olması onların karakter sorunu benim değil.

Siz de ona göre gardınızı alırsınız iletişimi kesersiniz, görüşmeye mecbursanız minimumda tutarsınız vs.
 
Benim için güçlü olmak, derdini paylaşmamak, kimseden yardım almamak değil. Gerektiğinde paylaşmak, yardım istemek bizi güçsüz kılmaz.

İnsan insana ihtiyaç duyuyor.

Kendi başımıza da yapacağımiz şeyler var ve olmalı ama tamamen dışarıya kapali olmak çok doğru gelmiyor bana.

Hayatınıza sıkıntılı insanlar girmiş olabilir ama herkes böyle değil.
 
ben mecburen gucluyum.

bir kiz kardesim yok, annem vardi ama cok sey paylasmazdik simdi o da yok. cok yakin arkadaslarim var ama yine de insanin her seyi anlatamayacagi durumlar oluyor. ozellikle ailevi meseleleri kimseyle paylasmam, belki sevgilimle ama o da hep degil.

bu sekilde kendimi daha guvende hissediyorum. basim agrimiyor en azindan. mesela su an birine anlatmak istedigim cok sey var ama anlattiktan sonra hayatimda ne degisecek hicbir sey, o zaman anlatmayayim diyorum. beni cookk yipratiyor ama aliskanlik. icinden cidden cikamadigim veya objektif seyler duymak istedigim meseleler olursa burada soruyorum en azindan kismen anonimim.
 
Back
X