Merhaba herkese sabah sabah acayip dertlendim,hatta gece uyuyamadım ama şuan işteyim,konu eşimin alınganlığı,eşimle tanıştığımda lise okuyordum,lise bitti evlendim,eşimle evlendikten sonra üniversite okudum,eşim de ortaokul mezunu,ailesi okutmamış ama iş güç sahibi çalışkan bi adamdır..
Eşim genel olarak duygusal ve alıngan biridir zaten ama ben mezun olup atandıktan sonra söylediğim yaptığım her şeyi iş sahibi olmama bağladı..Okul öncesi öğretmeniyim dolayısıyla çocuk eğitimi ile ilgili ona göre bilgim ve tecrübem daha çok ama en ufak uyarımda sen beni eziyorsun beni küçümsüyorsun diyor
asla niyetim o değil,niyetim doğru olanı iletmek..Örneklerle açıklayayım,çocuk bişey için tutturup ağlıyor eşim asla olmaz derken,pes edip çocuğun dediğini yapıyor,yaptığının yanlış olduğunu söyleyince,çıkışıyor,küsüyor,beni ezmeye çalışıyorsun deyip günlerce kinleniyor,dün gece de çocuğa hikaye okusun diye eline verdim,hikayeyi evirdi çevirdi,2 kelime okudu,kapattı,yani ilk sayfayı..ben de okumak istemiyorsan resimlere bakın,çocuğu üzme ya da hiç hadi gel kitap okuyalım deme dedim,vay efendim sen çocuğun önünde bana ayar çekiyorsun deyip 3 e kadar söylendi..Güya ben okuduğum için değişmişim aksine ağzımdan çıkan her lafı ölçen biriyim ki o alınmasın diye,çünkü huyunu biliyorum...Destek alalım dedim,beni anlamıyorsun yanlış anlıyorsun deyince de benim ihtiyacım yok diyor,bunaldım nolcak böyle bilmiyorum
