Günden güne artan gerilimim

Bu durumla ilgili konu açmıştım bende. Aylarca normal doğuma hazırlanıp çok istediğim halde çevremdekiler hatta ailem doğur artık sezeryan ol diye bunaltmıştı.

40+2 ye kadar bekledik ama hem kordon dolanması hem suyumun azalması hemde bebeğin kakasını yapması sebebiyle sezeryan oldum. Nasip böyleymiş. Çok da kolay oldu. İlk doğumum normaldi ondan daha kolay toparlandım.

Endişe etmeyin nasıl olursa olsun Allah kolaylığını verir. Duygu-durum değişiklikleri normaldir kolay bi süreç değil. İçinizi ferah tutun. Hayırlı doğumlar dilerim. Bebeğinizi sağlıcakla kucağınıza alın inşallah..
 
Bebek içeride ne kadar fazla kalırsa o kadar iyi demektir. Sadece nazlı bir bebiş demek :) Kafanızı takmayın hiç, şimdiden hayırlı olsun..
 
Daha bismillah yarın 40 haftalık olacakmissiniz, ne cevrenizin tepkisini nede sizin buna kafa takmanizi anlayamadim:) o en dogru zamanda zaten gelecek kendinizi lutfen strese sokmayin. Benim sancilarim dogum tarihinden üc gün önce başladı hiç beklenmedik sekilde. Ben ama 10 gün gec dogumusum mesela
 
Pukikoo .!.:
Bebek içeride ne kadar fazla kalırsa o kadar iyi demektir. Sadece nazlı bir bebiş demek :) Kafanızı takmayın hiç, şimdiden hayırlı olsun..
Genişletmek için tıkla...
Bunu neye dayanarak söylüyorsunuz ? Sanırım kendi fikriniz. İçerde uzun kalması da risk taşıyor (mekonyum yutmasi,şu azalması vb.) Lütfen bilmeden böyle bi konu hakkında bu tarz yorumlar yapmayın
 
Birgaripinsan .!.:
Naptiniz ya 44 hafta imkansiz sizin gununuz yanlis hesaplanmis olmasin. 42 sondur
Genişletmek için tıkla...
Yok yok imkansız degil :) ben degil ama bir arkadaşım 43. Haftayı bitirmişti. Saglıklı bir normal doğumla bebeğini kucağına aldı.

Hafta konusunda eğer gebelik baştan beri takip edildiyse yani 5.-6. Haftadan itibaren, genelde yanılma olmaz cunku o haftalarda gün be gün bebeğin şekli değişir ve güne uyumlu bir halde ilerler. Yani doktor ultrasonla baktığında eğer gebelik başındaysanız genelde hangi haftada olduğunuzu anlar. Yanılma payı 3 gün falan sanırım...
 
Sezaryen sonrası göbek olayı bence kişinin fiziki yapısıyla ilgili. Üstelik artık estetik dikiş diye bi şey var malum. Ablamın iki sezaryenle doğan çocuğu var ve göbekten eser yok. Bildiğiniz Çağla Şikel modunda yaşayıp gidiyor valla.
 
Argenta .!.:
Her geçen gün biraz daha gerilimle doluyorum, hamileliğin sonuna geldim.
Artık beklemekten mi, hormonlardan mı bilmiyorum aşırı bir tahammülsüzlük ve gerilim var üstümde.
Bunda milletin doğumdan sonra gelmeyip de doğum öncesi toplanıp, ayy gecikti, ayy ne zaman gelcek diyip diyip durmasının da payı var.
Doğum öncesi strese sokup, doğumdan sonra kimsenin yanımda olmayacak olması da cabası.
Hepsinin üstüne bir de şu var.
40. Haftam yarın doluyor.
Ama hala ne bir sancı, ne bir lekelenme kısacası tek bir belirtim bile hala yok.
Sabırla normal doğum bekledim. Aylarca egzersizler, yürüyüşler yaparak ve yüzerek sanki bir spor turnuvasına hazırlanır gibi hazırlandım.
Kilomu kontrolde tutmaya çalıştım, masajı ihmal etmedim.
Doktor çatın tam uygun dediğinde, bebeğin duruşu harika dediğinde aşırı mutlu oldım.
Ama yok yok yok gelen giden yok.
Kendiliğinden gelmez de sezaryen olmak zorunda kalırım diye ödüm kopuyor.
Senelerdir emek verdiğim karın kaslarımın, rahmimin karnıyarık gibi oyulması fikri beni aşırı mutsuz ediyor.
Bazen de diyorum o kadar kötü olsa, millet keyfi tercih etmezdi ama bu sıra herşey bende ekstra endişe ekstra mutsuzluk yaratıyor.
Konuyu bilerek buraya açtım çünkü derdim hamilelikten ziyade mutsuzluk ve aşırı huzursuzluk.
Elbette gün içinde aşırı mutlu olduğum, kendimi toparladığıö anlar oluyor ama gelgitler beni mahvediyor.
Hamilelik beni fiziksel olarak pek yıpratmadı ama psikolojik olarak son dönem artık bekleyemez duruma geldim.
Şu yaşadığım normal mi diye sormak için de içimi döktüm biraz.
Genişletmek için tıkla...
Hiç stres olma ben 42 de doğurdum bi cm açığım bile yoktu, devlette rahmin içine incecik bi ilaç koyuyolar açılman başlıyo sancın başlıyo doğum yapıyosun sonrada oh rahat
 
Bebeğinizı sağlıkla alın kucağınıza son zamanlar strese girmek de doğumu etkiliyor diye biliyorum. Benim oğlum doğacağı zaman eşimin Yurt dışı işi çıkmıştı mecbur gitmek zorunda olduğu, 3 yasinda kızım vardı o zaman ona çok üzülmüştüm ben yokum babasi yok nasıl olacak diye . Tabi bir de korku var bişey olursa ne yaparız kendi kendimize korkusu memlekette yaşamıyorum. Annem var ama acil bir durumda araba lazım falan filan .... bebeğim doğmayı unuttu resmen benim streslerimden :mad:sonra cidden günü geçmiş diye beni ile yolladılar ( ilçede yasiyirum) komşularım sağolsunlar cümbür cemaat doğuma gittik. Şuan çok komik geliyor o an stresten ölecektim. 42 haftam bittipi gün akşam çok kolay bir doğumla geldi şükür. Benim diyeceğim o ki kendi kendimize ediyoruz stres sıkıntıyı ben içerde tutacağım az okul yaşına gelsin hele belki dogururum de gül geç güzel anlarimızı bozmaya değmez. Ha bu arada ilk çocuktan tecrübeyle ikinciyi 7 ayım bittiğinde söyledim herkese çok rahat ettim tekrar düşünürsen sende bir dene
 
Argenta .!.:
Her geçen gün biraz daha gerilimle doluyorum, hamileliğin sonuna geldim.
Artık beklemekten mi, hormonlardan mı bilmiyorum aşırı bir tahammülsüzlük ve gerilim var üstümde.
Bunda milletin doğumdan sonra gelmeyip de doğum öncesi toplanıp, ayy gecikti, ayy ne zaman gelcek diyip diyip durmasının da payı var.
Doğum öncesi strese sokup, doğumdan sonra kimsenin yanımda olmayacak olması da cabası.
Hepsinin üstüne bir de şu var.
40. Haftam yarın doluyor.
Ama hala ne bir sancı, ne bir lekelenme kısacası tek bir belirtim bile hala yok.
Sabırla normal doğum bekledim. Aylarca egzersizler, yürüyüşler yaparak ve yüzerek sanki bir spor turnuvasına hazırlanır gibi hazırlandım.
Kilomu kontrolde tutmaya çalıştım, masajı ihmal etmedim.
Doktor çatın tam uygun dediğinde, bebeğin duruşu harika dediğinde aşırı mutlu oldım.
Ama yok yok yok gelen giden yok.
Kendiliğinden gelmez de sezaryen olmak zorunda kalırım diye ödüm kopuyor.
Senelerdir emek verdiğim karın kaslarımın, rahmimin karnıyarık gibi oyulması fikri beni aşırı mutsuz ediyor.
Bazen de diyorum o kadar kötü olsa, millet keyfi tercih etmezdi ama bu sıra herşey bende ekstra endişe ekstra mutsuzluk yaratıyor.
Konuyu bilerek buraya açtım çünkü derdim hamilelikten ziyade mutsuzluk ve aşırı huzursuzluk.
Elbette gün içinde aşırı mutlu olduğum, kendimi toparladığıö anlar oluyor ama gelgitler beni mahvediyor.
Hamilelik beni fiziksel olarak pek yıpratmadı ama psikolojik olarak son dönem artık bekleyemez duruma geldim.
Şu yaşadığım normal mi diye sormak için de içimi döktüm biraz.
Genişletmek için tıkla...
Ben de 41. Haftaya kadar inatla bekledim normal doğum için. En son kontrole gittiğimde doktor zorla yatırdı hastaneye ve sezeryan oldum. Hava çok sıcak olduğu ve günü geçtiği için çok az suyu kalmıştı. Suyu azaldığı için de doğum kanalına hareket edemiyordu. Hastaneden kaçmayı bile düşündüm normal doğum inadım yüzünden. İyi ki kaçmamışım, iyi ki oğlumu riske atmamışım. Benim kaynana yanımda kalıyordu son bir ay. Sinir stres tavan yapmıştı, her şeye geriliyor, tartışma çıkarıyordum. O yüzden pek sağlıklı düşünemedim. Doğumdan sonra geçti herşey. Oğluşu kokladıkça gerilimim azaldı. Sezeryan olmama rağmen karnım dümdüz. Dikiş izleri çok hafif ve bikini bölgesinde kalıyor ki brn her tatilde cep mendili kadar bikini giyerim;) Bir gram fazlalık yok karnımda. Diyeceğim o ki; artık zamanı geldi, bekleme, doktor sezeryan diyorsa dinle. Karnını da düşünme. Anladığım kadarıyla sporu seven birisin. 6 ayda toparlarsın.
 
Argenta .!.:
Her geçen gün biraz daha gerilimle doluyorum, hamileliğin sonuna geldim.
Artık beklemekten mi, hormonlardan mı bilmiyorum aşırı bir tahammülsüzlük ve gerilim var üstümde.
Bunda milletin doğumdan sonra gelmeyip de doğum öncesi toplanıp, ayy gecikti, ayy ne zaman gelcek diyip diyip durmasının da payı var.
Doğum öncesi strese sokup, doğumdan sonra kimsenin yanımda olmayacak olması da cabası.
Hepsinin üstüne bir de şu var.
40. Haftam yarın doluyor.
Ama hala ne bir sancı, ne bir lekelenme kısacası tek bir belirtim bile hala yok.
Sabırla normal doğum bekledim. Aylarca egzersizler, yürüyüşler yaparak ve yüzerek sanki bir spor turnuvasına hazırlanır gibi hazırlandım.
Kilomu kontrolde tutmaya çalıştım, masajı ihmal etmedim.
Doktor çatın tam uygun dediğinde, bebeğin duruşu harika dediğinde aşırı mutlu oldım.
Ama yok yok yok gelen giden yok.
Kendiliğinden gelmez de sezaryen olmak zorunda kalırım diye ödüm kopuyor.
Senelerdir emek verdiğim karın kaslarımın, rahmimin karnıyarık gibi oyulması fikri beni aşırı mutsuz ediyor.
Bazen de diyorum o kadar kötü olsa, millet keyfi tercih etmezdi ama bu sıra herşey bende ekstra endişe ekstra mutsuzluk yaratıyor.
Konuyu bilerek buraya açtım çünkü derdim hamilelikten ziyade mutsuzluk ve aşırı huzursuzluk.
Elbette gün içinde aşırı mutlu olduğum, kendimi toparladığıö anlar oluyor ama gelgitler beni mahvediyor.
Hamilelik beni fiziksel olarak pek yıpratmadı ama psikolojik olarak son dönem artık bekleyemez duruma geldim.
Şu yaşadığım normal mi diye sormak için de içimi döktüm biraz.
Genişletmek için tıkla...
Öncelikle İnşallah sağlıkla alırsın bebeğini kucağına
Benim iki hamileliğimde de dediğin gibi ne ağrı ne şancı vardı
Oğlum 41. Hafta
Kıızım 42+2 de doğdu
Evet sabır tükeniyor stress artıyor ister istemez ama yapacak birşey yok beklemekten başka
Aklına geldikçe başka şeyler düşün bi oyalamaya çalış kendini yada bol bol dinlen zamanı gelince zaten istesende artık içinde tutamayacaksın :) kıymetini bil bu son tekmelerin inan doğunca karnındaki o kıpırdamaları özleyeceksin :)
 
nergisyasemin .!.:
bu arada bir arkadaşım kendisi çok ufak tefekti. bebeğin kilosunuda çok bulup doktoru riske atmamak için sezaryene almak istedi. oda reddedip gidip devlet hastanesinde normal doğurdu. bebeği 4.5 kilo doğdu doğumu çok zor oldu. bebeği kan yutmuştu ve neredeyse 1 ay yoğun bakımda kaldı. hergün süt sağıp götürdü hastaneye ve o kadar yıprandı ki anlatamam. şu an bin pişman doktorunu dinlemeyip normal doğurduğu için.
Genişletmek için tıkla...
Devlet hastanesindeki doktorlar buna nasıl izin verirler bende bunu anlamıyorum...
Anneye ayrı zulüm, bebeğe ayrı...
ALLAH hayırlı insanlarla karsilastirsin...
 
Argenta .!.:
Geçen artık beklemekten illallah edip, son muaynede alalım mı bugün dedim. Doktorum o kadar emeğin vardı, isteğin vardı pes mi edeceksin hadi eve beklemeye devam dedi. Doktorum sorun olmadan sezaryene yanaşmıyor. Benim sorunum beklemek ve içeride beklettikçe riske atıyosun diye canımı sıkanlar
Genişletmek için tıkla...
Doktordan daha iyi bilecek değiller ya..
Zaten bir değişiklik hissederseniz illede kontrolü bekleyecek değilsin.
Ve bence harika bir anne olacaksın.
 
Argenta .!.:
42'ye kadar yolu var deniyor ama çevremdekiler gecikti gecikti , gelmiyo mu bekletme bunu git alsınlar dedikçe stresim artıyor.
Genişletmek için tıkla...
Payla onları sen payla çok bilyolar
Doğumdan sonra yanında olmayacaklarsa da defet gitsinler
Sinirini içinde tutma beebeğin de sana da yazık
Durumuna gelince sabret başka şeylerle meşgul ol bi hediye hazırla miniğe sağlıkla gelir inşallah
Normal doğum için çabalamanı da takdir ettim böyle anne adayları azaldı neyazıkki
 
Elif Dua .!.:
Bunu neye dayanarak söylüyorsunuz ? Sanırım kendi fikriniz. İçerde uzun kalması da risk taşıyor (mekonyum yutmasi,şu azalması vb.) Lütfen bilmeden böyle bi konu hakkında bu tarz yorumlar yapmayın
Genişletmek için tıkla...


Ben sağlıkçı olarak söylüyorum peki siz? Daha 40. Haftasında ve telaşlanacak birşeyi yok diye söylüyorum. 41. Haftaya kadar bebek gelişimi için içeride kalması büyütülecek sorun değil. Söylediğimin arkasındayım.
 
Selamlar bugün doktora gittim.
40+6'ya kadar bekleme olmazsa suni sancı kararı aldık.
Herşey yolundaymış şükür. Biraz geliş açısı bozulmuş ona canım sıkıldı az ama olmayacak bişey yok dedi.
Dua edin bizim için umarım güzel şekilde atlatırız ikimizde
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

mlzdmr
  • Kilitli
Kendime yediremiyorum artık neden böyleler (eşimin ailesi)
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
3K
mlzdmr
mlzdmr
Y
  • Kilitli
Eşim ve abisiyle ortak işi
Yorumlar
15
Görüntüleme
1K
Dreamies
Dreamies
G
Evliliğim konusunda dertleşmek istiyorum
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
8K
mineokur
M
Nhessa
14 - 20 Temmuz 2025 Haftalık Burç Yorumları
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
1K
Nhessa
Nhessa
A
  • Kilitli
Hamileyim çok mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
5K
myday8888
myday8888
Back
X