Şuraya "Eşimin anne babası profesör ama..." ile başlayan eleştiriler sıralasaydınız "İşte okumakla adam olunmuyor. Benim komşumun kardeşinin kayınçosu profesör değil ama kendini çok iyi yetiştirmiş. Hatta benim eltimin görümcesinin kocası doktor ama her ortamda eşiyle kavga eder, ara sıra da dövüyormuş zaten." şeklinde cevaplar alacaktınız.
Ama cahile cahil deyince linç gelir. Cahili ve görgüsüzü korumak, kollamak bu ülkedeki her vatandaşın vatandaşlık görevidir.
Sizin hatanız bunları bile bile evlenmeniz.
Ailesi neyse ama eşinizle ortak noktanız yoksa veya azsa, kendinize denk bulmuyorsanız nasıl sevdiniz, nesini sevdiniz ki?
Bu bir "yaşım geldi evleneyim" evliliği değilse, eşinizi gerçekten seviyorsanız denksinizdir diye düşünüyorum. Herkes her şeyi aynı seviyede bilemez ama iyi anlaşan insanlar arasında denklik vardır.
Bence siz ailenizin söylediklerinden etkileniyorsunuz. Eşinizin ailesinin halini gördükçe de eşinize bakışınız değişiyor.
Ailesiyle aranıza biraz mesafe koyun. Eşinizle de paylaşımlarınızı arttırmaya çalışın ve daha çok sohbet edin. O zaman onu ailesinden bağımsız değerlendirip sizde eksik olup onda fazla olan şeyleri fark edebilirsiniz belki.
Kendi içinizde netleşmeden, evliliğiniz oturmadan da çocuk düşünmeyin bence. Yetersiz gördüğünüz babaanne ve dede bir yana, yetersiz bulduğunuz bir adamla çocuk yetiştirmek sizin için her şeyi daha katlanılmaz hale getirir.
