Gurbet elde geçireceğim ilk yanlız yılbaşım :((

gevende

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
14 Mayıs 2012
110
0
66
Almanya
Merhaba arkadaşlar

Yurtdışında yaşıyorum.Evlendiğim için yurtdışına yerleşmiştim.Bir oğluşum var.2 yaşında.Şu an eşimle boşanma sürecindeyiz.Yaşadığım yerde hiç akrabam yok.Uçak biletleri yılbaşı nedeniyle çok pahalı olduğu için Türkiye'ye de gidemedik.İçimde inanılmaz bir yanlızlık duygusu var.Hayatımda ilk defa yılbaşını herkesten uzak ve tek başına gireceğim.Kendi kendime umursama diyorum ama diğer yanım çok buruk..Kendimi kötü hissediyorum.

Sadece paylaşmak istedim.Okuyan ve yorum yapan arkadaşlara şimdiden teşekkürler..
 
olsun canım artık birdaha ki yılbaşına gelirsin.. sende eve çerezini yemişlerini al turk kanallarını aç keyif yap..ben bile bu yılbaşında evde olmayı planlıyorummm :)
 
olsun birde tek olduğunuzu düşünün,en azından oğlunuz var onunla başbaşa olursunuz
 
boşanmanın verdği duygusallıktandır o....inş bundan sonraki yılbaşlarını istedğiniz gibi gecirirsiniz..

Boşanmanında etkisi var haklısınız.İnsan böyle günleri ailece geçirmek istiyor. Yanlız olunca ister istemez hüzün çöküyor insanın üstüne..

İyi dilekleriniz içinde ayrıca teşekkür ederim..
 
hiçde yalnız değilsin ne güzel evladın var o herşeyden önemli .ben senin yerinde olsam güzel bir yılbaşı sofrası hazırlardım kendime .yerdim içerdim geçersim tv karşısına .ben bekarken bir kız arkadaşımla yılbaşı partisi yapmıştık ne güzel sofralar hazırladık yedik içtik tvye baktık .çok güzel geçmişti .kafa dengi arkadaşın varsa onuda çağırabilirsin ama yoksada bebeğinle çok güzel geçirebilirsin bence .
 
hiçde yalnız değilsin ne güzel evladın var o herşeyden önemli .ben senin yerinde olsam güzel bir yılbaşı sofrası hazırlardım kendime .yerdim içerdim geçersim tv karşısına .ben bekarken bir kız arkadaşımla yılbaşı partisi yapmıştık ne güzel sofralar hazırladık yedik içtik tvye baktık .çok güzel geçmişti .kafa dengi arkadaşın varsa onuda çağırabilirsin ama yoksada bebeğinle çok güzel geçirebilirsin bence .

Burda bekar arkadaşım yok.Arkadaş olduğum kişilerde kendi eşleri ve çocuklarıyla birlikte geçiriyorlar..Artık oğluşumla kendimize göre birşeyler yapmaya çalışacağız..
 
KÜÇÜK Bİ EKLEME YAPAYIM..YANLIZ DEĞİL YALNIZ..gurbet elde geçireceğiniz ilk yılbaşından önce bunu da öğrenmiş olun ;)
 
Burda bekar arkadaşım yok.Arkadaş olduğum kişilerde kendi eşleri ve çocuklarıyla birlikte geçiriyorlar..Artık oğluşumla kendimize göre birşeyler yapmaya çalışacağız..

yaparsınız tabi yeterki sen iste .bence bu yılbaşı herşeyi bir kenara bırak .kendini ve oğlunu düşün .aslında dünyanın en kıymetli hazinesine sahipsin .
 
yeni yılda güzel gelişmeler olur inş. oğlun varmış yalnız degilsin. eşin Türk muydu merak ettim...
 
Oldum olası yanlız ve yalnızı karıştırırım :))Teşekkür ederim..

yalnız yalınlık tan geliyor
yalınız - yalnız. bu şekilde karıştırmazsınız.

yılbaşına da çok takılmayın hersene geliyor nasılsa :1:
 
gevende
diger konularini okudum
senin esin normal degil
gerci Almanyada yasayan hangi türk normal ki
bende senin gibi evlenip geldim Almanyaya
3 senedir evliyim
cok zorluklar yasadim halada arada oluyor ama esim su an bensiz yasayamaz
o durumda
cok bagli bana
ama iste burda yasayanlarin ortak sorunu
ruh hastasi
ben bunu icimden gelerek söylüyorum
kimse normal degil burda
esimi 3 senede ben egittim denebilir
ve benim sinirlerimden hatta ömrümden götürdü
ama bizim aramizda cok güclü bir ask var
ve benim sayemde dahada kenetlendik
ama elinde degil esimin
yasadiklari aile ici sosyal vs bir sürü sey psk etkilemis
kendine guveni yok bazen neyse konu ben degil

cok zor
arada ask olmasi lazim
görüyorum ki senin esin anlattiklarinia göre inanilmaz vicdansiz
ve tuhaf ailesi

bundan sonra neler yapacaksin
nasil yasiyorsun
nasil geciniyorsun
cok zor
anlatmak istersen dinlerim
ve Almanyanin neresindedin
belki yakinizdir
 
gevende
diger konularini okudum
senin esin normal degil
gerci Almanyada yasayan hangi türk normal ki
bende senin gibi evlenip geldim Almanyaya
3 senedir evliyim
cok zorluklar yasadim halada arada oluyor ama esim su an bensiz yasayamaz
o durumda
cok bagli bana
ama iste burda yasayanlarin ortak sorunu
ruh hastasi
ben bunu icimden gelerek söylüyorum
kimse normal degil burda
esimi 3 senede ben egittim denebilir
ve benim sinirlerimden hatta ömrümden götürdü
ama bizim aramizda cok güclü bir ask var
ve benim sayemde dahada kenetlendik
ama elinde degil esimin
yasadiklari aile ici sosyal vs bir sürü sey psk etkilemis
kendine guveni yok bazen neyse konu ben degil

cok zor
arada ask olmasi lazim
görüyorum ki senin esin anlattiklarinia göre inanilmaz vicdansiz
ve tuhaf ailesi

bundan sonra neler yapacaksin
nasil yasiyorsun
nasil geciniyorsun
cok zor
anlatmak istersen dinlerim
ve Almanyanin neresindedin
belki yakinizdir


Sizin yaşadığınız sorunların üstesinden gelip birbirinize kenetlenmenizi çok takdir ettim.Ama işin sırrı sizinde belirttiğiniz gibi aranızdaki aşktan kaynaklı.Bizde aşk yoktu.Eşim sevdiğini söylüyordu ama insan sevdiğine karşı bu kadar acımasız olmaz.O yüzden ondada sevgi olmadığını düşünüyorum ve hergeçen gün bundan dahada emin oluyorum.Çünkü bir insanin bir insana yapabileceği en büyük zulümlerden biridir arkandan birini yaşadığın bir ülkeye getirmek hem sevgisiz,hem ilgisiz,hem parasız,hemde yapayalnız bırakmak.7 aydır ayrı yaşıyoruz ama şimdiye kadar davranışlarını düzeltmeye çalışmak adına birşey yapmadığı gibi çocuğumuzu alırken bile yüzüme bakmamaya gayret ediyor.
Ayrıldığıma pişman değilim ama çocuğum her baba dediğinde içim cız ediyor.Haftanın belli günleri görüşüyorlar ama oğluma yetmiyor.Hergün günde birkaç kere baba çalışıyor diye kendi kendine söyleyip duruyor ve ben her defasında üzüntüden kahroluyorum.Oğlumun payına düşen bir yaşam bu olmamalıydı diye.Ama adamın umurunda değil.Bir insanda vicdan yoksa ne yaparsanız yapın hiçbirşeyi değiştiremiyorsunuz ne yazık ki.

Sizinde bahsettiğiniz gibi burda yaşayan özellikle Türkiyeden gelenlerin psikolojisi ne yazıkki iyi değil.Siz eşinizle sorunlarınızı nasıl atlattınız paylaşırsanız sevinirim.Bu arada Nordwestfalen eyaletınde oturuyoruz.

Yorumlarınız ve desteğiniz için teşekkürler.
 
Sizin yaşadığınız sorunların üstesinden gelip birbirinize kenetlenmenizi çok takdir ettim.Ama işin sırrı sizinde belirttiğiniz gibi aranızdaki aşktan kaynaklı.Bizde aşk yoktu.Eşim sevdiğini söylüyordu ama insan sevdiğine karşı bu kadar acımasız olmaz.O yüzden ondada sevgi olmadığını düşünüyorum ve hergeçen gün bundan dahada emin oluyorum.Çünkü bir insanin bir insana yapabileceği en büyük zulümlerden biridir arkandan birini yaşadığın bir ülkeye getirmek hem sevgisiz,hem ilgisiz,hem parasız,hemde yapayalnız bırakmak.7 aydır ayrı yaşıyoruz ama şimdiye kadar davranışlarını düzeltmeye çalışmak adına birşey yapmadığı gibi çocuğumuzu alırken bile yüzüme bakmamaya gayret ediyor.
Ayrıldığıma pişman değilim ama çocuğum her baba dediğinde içim cız ediyor.Haftanın belli günleri görüşüyorlar ama oğluma yetmiyor.Hergün günde birkaç kere baba çalışıyor diye kendi kendine söyleyip duruyor ve ben her defasında üzüntüden kahroluyorum.Oğlumun payına düşen bir yaşam bu olmamalıydı diye.Ama adamın umurunda değil.Bir insanda vicdan yoksa ne yaparsanız yapın hiçbirşeyi değiştiremiyorsunuz ne yazık ki.

Sizinde bahsettiğiniz gibi burda yaşayan özellikle Türkiyeden gelenlerin psikolojisi ne yazıkki iyi değil.Siz eşinizle sorunlarınızı nasıl atlattınız paylaşırsanız sevinirim.Bu arada Nordwestfalen eyaletınde oturuyoruz.

Yorumlarınız ve desteğiniz için teşekkürler.

aksam sana özelden yazacagim mutlaka
kizimi yatirinca tamam ?
cok üzüldüm sana
ama sunu unutma Almanyadasin
kanunlar anneden bebekten yana
biliyorsundur zaten
 
Bende amerıkadayım yalnızım ne bı dostum ne bı arkadasım var 6 ay sonra kavusuyorum ulkeme ah ıcım yanıyo artık
 
Back
X