gurur kırıcı sözler ''Bundan birşey olmaz'' bakışları ...

Benim bir tanıdığım 38 yaşında çocuk sahibiyken evde normal sıradan bir ev hanımıyken açıktan ünv.okudu, şimdi öğretmenlik yapıyor bir devlet okulunda! Öyle sorunlu bir ailesi vardı ki, uzaktan baksan onun okuyor olduğuna inanamazdın, bildiğin bizim küçük mahallelerimizdeki ablalarımız, teyzelerimiz gibi bir kadındı, azim etti okudu ve çalışıyor şimdi dimdik, kocasından da boşadılar,daha okurken kayınvalidesi bozdu yuvalarını ama kadın dimdik durdu bitirdi şuan kimseye eyvallahı yok!

Demem o ki hiç birşey için geç değil, kaldı ki 21 yaş çooook genç, takma kimseyi çık git başvurunu yap, oku ve kendine özgüvenin yerine gelsin..Milleti dinleme, geç kalma artık zaman su gibi, en tezinden başla!..
 
bazı kişiler alay eder ya işte ancak okumaya gelmiş gibi olmaz mı?
olur mu öyle şey. üniversitede her yaştan insan oluyor. bizim sınıfta 42 yaşında bi abi vardı çokta iyi anlaşırdık. ben şu an 30 yaşımdayım hayatta gerçekleştirmek istediğim bir hedefte ikinci üniversite okumak. istediğim bir bölüm vardı onu okumak istiyorum. sırf zevkine kariyer için değil o zevki yaşamak istediğimden, içimde kalmasın diye. şimdi sizin benden farkınız ne? bende iki kolu iki gözü olan sıradan bir insanım. sizin o 42 yaşındaki adamdan yada 51 yaşında hukuk diploması alan dayımdan ne farkınız var? şu an üniversiteye girenlerle aranızda 3 yaş var. kim niye dalga geçsin?
 
21 yasin neresi gec yahu.
Benim sinifimda zamaninda 33 yasinda bi "adam" vardi. 19 gorunuyordu en fazla, snradan dedilerde agzim acik kaldi.

Su an 23 yasinda olan benm gbi birinci sinifta olan arkadaslar var.
Hicte gec degil.
Disarsn okuyorm demissin.
2 nci sene olarak disardn okuma secenegini, bildigin duz okul hesabi yaptiramazmisin?
 
bazı kişiler alay eder ya işte ancak okumaya gelmiş gibi olmaz mı?
İçin rahat edecekse söyleyeyim, sen henüz çok gençsin ama herhalde üniversite okuyan herkesin sınıfında muhakkak yaşı epey büyük birileri olmuştur. Benim sınıfımda 47 yaşında bir abla vardı, aklına koymuştu ve bizimle beraber mezun oldu.

Şu an öğrencilerim arasında 55 yaşında bir adam var mesela, böyle insanların azmine hayranım.

Önce liseyi bitir canım, sonra hayalini gerçekleştir, inan bana yapamayacağın bir şey yok. Çevrendekilerede kulaklarını tıka.
 
Hic gec kalmadiniz.Sizin yasinizda henuz universiteye girememis bir suru ogrenci var.Sanki herkes liseyi bitirir bitirmez mi basliyor universiteye?
Bu duruma icerlenmek yerine hirs yapin.Azmedin.Once liseyi cabucak bitirin.Hedef belirleyin ve universite icin calismaya baslayin. Universitede ister istez sosyalleseceksiniz.Ben olsam bana bu sozleri sarf edeneleri,soylediklerinden utanacaklari yerlere gelirdim.
 
Offf ne kadar takmissiniz cevrem ne der olayina. Ne olacak omrunuzun sonuna kadar cevrenizi mi dinleyeceksiniz? Cevrenizin yasaminizi sekillendirmesine izin mi vereceksiniz? Bu ne eziklik ya? Kusura bakmayin ama sinirleniyorum boyle insanlara. Benimde cevrem sizin gibi insanlarla akrabalarla dolu. Ama bilirler ki asla umrumda degil hicbiri. Birsey basaracaksaniz kendiniz icin basarin elalem gorsun diye degil. 21 yasinda hayatiniz bitti gibi laflar ediyorsunuz. Ben 15 yasimda dilini hiçbirşeyini bilmedigim bir ulkede okula dil okulundan basladim, yapamazsin diyenlere inat su an uni de son senem tezimi yaziyorum. Basaramazin diyenlerin cocuklari meslek lisesinden ileri gidemedi. Ben hep onume baktim. Az canlan ya nedir bu asagilik psikolojisi hayret ediyorum ya hu!
 
bazı kişiler alay eder ya işte ancak okumaya gelmiş gibi olmaz mı?
canım ben nerdeyse 27 oldum. üniversite 3. sınıftayım. 5 de çocuğum var üstelik. okuldaki herkes yardımcı olmaya çalışıyor bana. okumanın yaşı yok sözü doğru yani :))
 
bazı kişiler alay eder ya işte ancak okumaya gelmiş gibi olmaz mı?
Üniversitede 42 yasında 35 yasında 50li yaslarinda sınıf arkadaşlarım vardı, takdir ederdik ;)

21 daha çok küçük bi yas, benim nisanlimda geç başladı biseycik olmaz.

Üniversite orası, endiselenme.
 
Merhaba...yaşım öncelikle 21 belki bazı şeylere tutunmak için geç kaldım..
Çocukluk yıllarını,gençliğe adım atılan yıllarda hep yaşayamamış biriyim.
İçime kapanık biri olmam hayatımı fazlaca etkiledi..
Hayatım hep arkadaşları olanları,iyi yerlere gelenleri,Dışarı çıkıp gezenleri uzaktan izlemekle geçti..
Çevremdeki gençler,kardeşim,kuzenlerim üniversiteye giderken ben tüm gün evdeyim hiç bir
arkadaşımm yok...
liseyi yarıda bırakıp kalabalık ortamı sevmediğim için acıktan lise bitirmekteyim...
zoruma giden şey gençliğimi eve kapatmak isteyerek yapmıyorum çok caresizim bende herkes gibi
üniversiteye gidip hayatımı kurtarmak istiyorum ama cevremde hep ''yapamazsın,gidemezsin,kim senmi gitcen vb..'' şeyler duyuyorum hevesim kaçıyor ve bende kendime diyorum benden bişe olmaz diye...
Öz halam bile bana herkesin içinde''Bir enayi bulursun artık'' dedi çok zoruma gitti ...
Kuzenimle tartışırlen benım gezecek arkadaşlarım var senin kimsen yok dedi...
Tutamıyorum kendimi herşeyi içime atıyorum hep sessiz ağlıyorum şuan bile..
benim bu durumdan cıkmam için ne yapmam gerek?
nereden nasıl başlamam gerek üniversiteye gitmek için?

Sana birşey diyim mi ortammı edinmek istiyorsun hem kafanı dağıt hem bişeyler öğren mesela ben öyle yapmıştım salsa kursuna gittim müthiş insanlar tanıdım arkadaş oldum dans geclerine gittim rahatladım illa dasn olmazı lazım değil spora git vs. kendin için bişeyler yap
 
Merhaba...yaşım öncelikle 21 belki bazı şeylere tutunmak için geç kaldım..
Çocukluk yıllarını,gençliğe adım atılan yıllarda hep yaşayamamış biriyim.
İçime kapanık biri olmam hayatımı fazlaca etkiledi..
Hayatım hep arkadaşları olanları,iyi yerlere gelenleri,Dışarı çıkıp gezenleri uzaktan izlemekle geçti..
Çevremdeki gençler,kardeşim,kuzenlerim üniversiteye giderken ben tüm gün evdeyim hiç bir
arkadaşımm yok...
liseyi yarıda bırakıp kalabalık ortamı sevmediğim için acıktan lise bitirmekteyim...
zoruma giden şey gençliğimi eve kapatmak isteyerek yapmıyorum çok caresizim bende herkes gibi
üniversiteye gidip hayatımı kurtarmak istiyorum ama cevremde hep ''yapamazsın,gidemezsin,kim senmi gitcen vb..'' şeyler duyuyorum hevesim kaçıyor ve bende kendime diyorum benden bişe olmaz diye...
Öz halam bile bana herkesin içinde''Bir enayi bulursun artık'' dedi çok zoruma gitti ...
Kuzenimle tartışırlen benım gezecek arkadaşlarım var senin kimsen yok dedi...
Tutamıyorum kendimi herşeyi içime atıyorum hep sessiz ağlıyorum şuan bile..
benim bu durumdan cıkmam için ne yapmam gerek?
nereden nasıl başlamam gerek üniversiteye gitmek için?
yaşın daha küçük etrafındaki insanlar seni içten içe kıskınıyor demekki aile bireyi bile olsa.Öncelikle liseyi bitir,bak kimsem yok demişsin arkadaş olarak bu aslında bir fırsat ders çalışma ile geçir vaktini sonra istediğin ve kendini o bölümde rahat hissedeceğin bir alan seç oku ünüversiteni paşalar gibi ardından da halanın dediği gibi o her nekadar saçmalamış olsada ünüversiteden bir genç bu veya kısmet o snei bulsun hayatını birleştirirsin en azından seninle aynı dili konuşan ve tanıdığın bir insan olur.Çevre bulursun kariyer yap sen arkadaşta gelir sevgilide sonrada senin ardından bu şekilde konuşan kişiler ağzı açık bakakalsın .Başarılar....
 
Velev ki üniversiteyi kazanamadın, ki istersen başarabilirsin tek sosyal hayat o değil. Birçok anlamda kendini yetiştirebilir, arkadaş edinebilirsin. İş, kurslar vs. Nasıl biri olmak istediğine karar ver, o yönde ilerle. Uygun olursan psikolojik destek alabilirsin. Bir anda kabuğundan çıkmak da zor. Kendini hırpalamadan yavaş yavaş yapabilirsin. 21 yaş çok harika bir yaş. :) Ben aşırı içe kapanık değildim hatta hiç değildim ama hayatım 21 yaşımdan sonra başlkadı diyebilirim. Zaten çocukluk ondan eskisi, çok şey kaçırdın sayılmaz. Telafi edilebilir noktadasın. :)
 
olur mu öyle şey. üniversitede her yaştan insan oluyor. bizim sınıfta 42 yaşında bi abi vardı çokta iyi anlaşırdık. ben şu an 30 yaşımdayım hayatta gerçekleştirmek istediğim bir hedefte ikinci üniversite okumak. istediğim bir bölüm vardı onu okumak istiyorum. sırf zevkine kariyer için değil o zevki yaşamak istediğimden, içimde kalmasın diye. şimdi sizin benden farkınız ne? bende iki kolu iki gözü olan sıradan bir insanım. sizin o 42 yaşındaki adamdan yada 51 yaşında hukuk diploması alan dayımdan ne farkınız var? şu an üniversiteye girenlerle aranızda 3 yaş var. kim niye dalga geçsin?
kazanabileceğimden emin olamıyorum derslere nerden nasıl başlıcağımı bilemiyorum bana kimse inanmadıgı için yardımcı olmuyorlar...
 
21 yasin neresi gec yahu.
Benim sinifimda zamaninda 33 yasinda bi "adam" vardi. 19 gorunuyordu en fazla, snradan dedilerde agzim acik kaldi.

Su an 23 yasinda olan benm gbi birinci sinifta olan arkadaslar var.
Hicte gec degil.
Disarsn okuyorm demissin.
2 nci sene olarak disardn okuma secenegini, bildigin duz okul hesabi yaptiramazmisin?
benimki malesef meslek değil... son 54 kredim kaldı bitirmeye liseyi...
 
kazanabileceğimden emin olamıyorum derslere nerden nasıl başlıcağımı bilemiyorum bana kimse inanmadıgı için yardımcı olmuyorlar...
hayatta hiçbitşryin garantisi yokki. hepimiz başarılarımız konusunda yalnızız. kimse ailesi destek verdi diye biyerlere gelmiyor. çalışarak geliyor
 
kazanabileceğimden emin olamıyorum derslere nerden nasıl başlıcağımı bilemiyorum bana kimse inanmadıgı için yardımcı olmuyorlar...
bence öncelikle internet üzerinden çalışmalarına başla.denemeler çöz,ders videolarını izle.yaşadığın yerde kütüphaneye üye ol.istediğin kitapları ödünç alabilirsin hem eğer çalışma ortamın yoksa rahatça orada çalışabilirsin.yaş konusuna da hiç takılma ben üniversiteyi kazandığım da sınıfımda 25 30 yaşında insanlar vardı.hatta bir arkadaşımın sınıfında 60 yaşlarında bir teyze vardı. okumanın eğitimin yaşı da zamanı da olmaz.kemal sunalı örnek almanı tavsiye ederim.insanları umursama bu onların değil senin hayatın ben başarabileceğine inanıyorum.
 
Back
X