- 21 Nisan 2016
- 3.746
- 7.100
- 158
- 28
Bir buçuk aydır ayrıyız. Bu dönemde derin bir depresyona girdim. Regl düzenim bile şaştı, 22 gündür kanamam oluyor.
Üç gündür daha iyiydim ta ki bugüne kadar. Mutsuzluğun, dibe çöküşlerin, heves ve hayal kırıklığının geri geldigini hissediyorum.
Daha 2 gün önce depresyondayım mutsuzum diye yazılar paylaşıyordu. Dün doğum günüydü, yazmadım. Bir sene boyunca fedakarlık yaptım, ilk mesajı atan ben oldum. Bu sefer de o gelsin istedim. Gelmedi.
Doğum gününde bir başkası ona yazmış olacak ki WhatsApp'a girmeyen adam şimdi çıkmaz oldu. Kendime hakim olamıyorum sürekli kontrol ediyorum. Bana 'haram temeller üzerine helal inşa edemeyiz' diyen, bunun için soğuk yapıp sonunda beni ayrılmaya zorlayan adam şimdi bir başkasıyla 'haram temeller' üzerinde ilerliyor, canım yanıyor.
Ben onun yüzünden bu denli zor zamanlar geçirmişken onun bir kere bile 'nasılsın' diye sormaması canımı yakıyor. Benim için mücadele etmiyorsun, beni kaybetmekten korkmuyorsun dediğimde ne kadar da haklıymışım. Ben hala onda tutukluyken onun hayatına başkasını alması canımı yakıyor. Telefon numaramı dahi silmeden bunu yapması çok daha canımı yakıyor, numaramin kayıtlı olmasını dahi umursamıyor, beni umursamıyor.
Biraz uzun oldu ama desteğe ihtiyacım var. Tekrar depresyona giremem.
Güncelleme: Destek çıkan herkese sonsuz teşekkür ederim. Onu unutmamak için çabalıyordum, eskiyi hatırladıkça beni mutlu ettiği için. Ama maalesef beni buhrana sürükleyenin yine ben olduğunu fark ettim. Hayat devam ediyor ve biliyorum ben istersem çok güçlü bir insan olabilirim. O, benim üzülmelerimi bile hak etmiyor. Bugünden sonra mümkün olduğunca kendimi frenleyip onu göz hapsine almayacağım. Böylesi daha iyi olacak.
Üç gündür daha iyiydim ta ki bugüne kadar. Mutsuzluğun, dibe çöküşlerin, heves ve hayal kırıklığının geri geldigini hissediyorum.
Daha 2 gün önce depresyondayım mutsuzum diye yazılar paylaşıyordu. Dün doğum günüydü, yazmadım. Bir sene boyunca fedakarlık yaptım, ilk mesajı atan ben oldum. Bu sefer de o gelsin istedim. Gelmedi.
Doğum gününde bir başkası ona yazmış olacak ki WhatsApp'a girmeyen adam şimdi çıkmaz oldu. Kendime hakim olamıyorum sürekli kontrol ediyorum. Bana 'haram temeller üzerine helal inşa edemeyiz' diyen, bunun için soğuk yapıp sonunda beni ayrılmaya zorlayan adam şimdi bir başkasıyla 'haram temeller' üzerinde ilerliyor, canım yanıyor.
Ben onun yüzünden bu denli zor zamanlar geçirmişken onun bir kere bile 'nasılsın' diye sormaması canımı yakıyor. Benim için mücadele etmiyorsun, beni kaybetmekten korkmuyorsun dediğimde ne kadar da haklıymışım. Ben hala onda tutukluyken onun hayatına başkasını alması canımı yakıyor. Telefon numaramı dahi silmeden bunu yapması çok daha canımı yakıyor, numaramin kayıtlı olmasını dahi umursamıyor, beni umursamıyor.
Biraz uzun oldu ama desteğe ihtiyacım var. Tekrar depresyona giremem.
Güncelleme: Destek çıkan herkese sonsuz teşekkür ederim. Onu unutmamak için çabalıyordum, eskiyi hatırladıkça beni mutlu ettiği için. Ama maalesef beni buhrana sürükleyenin yine ben olduğunu fark ettim. Hayat devam ediyor ve biliyorum ben istersem çok güçlü bir insan olabilirim. O, benim üzülmelerimi bile hak etmiyor. Bugünden sonra mümkün olduğunca kendimi frenleyip onu göz hapsine almayacağım. Böylesi daha iyi olacak.
Son düzenleme:
valla böyle saçma bir bahanenin arkasına sığınan adama üzülmezdim yerinde olsam
