Eşimle ayrılıyoruz,ailesinin farkında veya farkında olmadan yaptıklarından. Sağlık problemimi tam anlamamalarından. Aşırı zor bi süreç geçirdiğimi bi türlü kafalarının almamasından dolayı. Eşimin bana karşı çok emeği oldu yalan değil,çok güzel günlerimiz oldu. Ama hassas davranması gerektiği zamanlarda çok kaba davrandı. Onun yüzünden sinir krizi geçirdiğim zamanlar oldu. Ailesi konusunda beni suçladı. Herneyse ama bugünlerde aklıma hep güzel günler geliyor. Evli çocuklu insanlara özenerek bakıyorum. Sağlık problemime odaklanmak istiyorum ama bazen başarısız oluyorum. Bu psikolojiden nasıl çıkarım? Bazen yazmak istiyorum kendimi tutuyorum,hop dur senin bi gururun var diyorum ve duruyorum. Çünkü o bana çok kinli. Nedenini bilmediğim sekilde. Benimle yasadıklarımı bilerek evlendi herkesin uyarısına rağmen birkaç sene mutsuz olacağımızı bilerek. Ama 2 ay sonra söylenmeye basladı ben mutsuzum diye. Senin bu ruh halin kendi kisiliğin hastalığını bahane etme vs dedi. Oysaki öyle değildi. Omzumda çok büyük bi yük olduğunu bi türlü anlamadı. Bu süreçte ne yapmam gerekiyor sizce,biraz yalnız mı kalayım yoksa kalabalık içinde kafa mı dağıtayım? Yorumlarınıza ihtiyacım var