Hakaret! Arkası gelmez mi bunun?

Cocugunuzun yaninda esinizin size hakaret etmesi cok cok yanlis. Tavrini siz yalnizken koymaliydi. Eger uyarmazsaniz hakaretin arkasinin gelecegini dusunuyorum, cocugunuz da bundan cok etkilenir ve size saygisi kalmaz. Bunun icin esinizi uyarin, cocugunuzun yaninda soylememesi lazimdi.
sadece çocuğun yanında değil hiçbir zaman soylememeli bence
 
sadece çocuğun yanında değil hiçbir zaman soylememeli bence
Dogru soyluyorsunuz, ben cok sert gorunmemek icin bir sey demedim yoksa hicbir hakaret sozcugunun affi yok benim icin. Ama herkesin hassasiyetleri ayni degil, o yuzden ozellikle cocugu dusundum ben.
 
Bazen insanların ters zamanı olabiliyor, günü kötü geçiyor filan, belki buna denk gelinen bir an oluştu ikiniz için de ve birbirinizi farkında olmadan sinirle tırmandırdınız.

Kullanılan kelimeyi, hele ki çocuğunuzun yanında böyle bir hitap kullanmasını tasvip etmiyorum eşinizin tabi ki. Telafiye yönelik bir özür, bir adım da yok üstelik. Sadece uzatmamış, öpmüş. Burada çok okudum, kendisi döküp saçıp bir de üzerine küsüp karısından özür bekleyen adamları.

Ancak ilk kez yaşandı diyorsunuz, çocuktan sonra gerek sorumluluk, gerek oraya buraya koşuşturmalar eşleri birbirlerinden uzaklaştırıp, huyları olmayan şeyleri yapmaya itebiliyor. Buraya ilk üye olduğum zamanlarda hamileydim ve şunu söylemiştim bir konuda: Ne demek hakaret, bir salak lafı bile edemez eşler birbirine.

Çocuk olana kadar, hiçbir şekilde hakaretleşmeyen biz, an geldi karşı karşıya gelip öfkeyle birbirimize bağırdık ve "Salaksın, anlamıyorsun, mongolsun!" bile dedik, hatta ben dedim. Çünkülerini sıralayacak olursam 2 sayfayı bulur. Bazen haklıydım, bazen ise alakasız şeylerle biriktirdiğim siniri eşimden çıkarıyordum. Sonra oturduk konuştuk, yine ve yine... Düzelene kadar. Devamı gelmedi bu hakaretvari konuşmaların. Siz de çekin karşınıza eşinizi, bir güzel konuşun, böyle örnek olamayız çocuğumuza, birbirimizi hırpalayarak bir yere varamayız diye. Alacağınız tepkiye göre nasıl davranacağınızı tayin edersiniz sonra.
 
Bazen kavgayı başlatan biz olunca alttan alıp konuşmak gerekiyor. Adam başta size birşey dememiş ama sizde kapı baca çarpıp çocuğa bağırıp kışkırtmışsınız. Konuşarak ama güzel dille anlatarak çözün.
 
Hayatım öncelikle geçmş olsn ve bidaha tekrarlanmamasını diliyorum. Simdi sırtını sıvazlamak istemiyorum. Kocan edepsizlik yapmş, yazık sana, boşan falan diye..
Gerçekçi olym sana. Kızma küsmen.

Akşam yemeğini düşünerek hareket etmeliydin. Ya gitmeyecektin, ya erken kalkacaktın. Ama akşam yemeğini geciktirmeyecektin. Belki hazır değil diye sinirlenmştir.
İkincisi yemek yapmadysan ve dşrdan geldiysen insan biraz geriliyor, kendimden biliyorum. O arada iki yumurta kırsaydın da gelip gidip adama sormasaydın.

Kapıyı asla vurmamalıydn.

Çocuğun ne suçu var sen çocuğa ser çıkışmışsım. :)

Gerizekalı asla değilsin önce bunu bil. Farzet ki dememiş. Sabah da uzatmadan seni de evladıda öpmüş gitmiş. Ağlama, kendini melankolik hvaya sokma.
Güzelce bu akşam karşıla. Gece yataga girince de bidaha birbirimizi kırmayalım de, eminim ki o özür dileyecek pişman olduğunu belirtecek :) :) :)
Fırtınalı bi 5 yıl gecirdim ben evliliğimde. Kavga, gürültü.. Bnm suçumdu çoğu.
6. Yılımızdayız. Dün akşam ŞİMDİYE KADAR NEDEN BİRBİRİMİZİ KIRDIK BİZ dedi eşim ve ağladık. Halbuki despottur. Kim bilir içini ne çok kırmısım, ve kırdığını farketmiş.

Kızma, kalbini kırmak da istemedim. Benide yanlıl anlama.
 
Bence eşinizin hakaret etmesi çok çirkin ama sizin tavrınızda gereksiz olmuş , eşinizi neden bekliyorsunuz ki çocuğu doyurmak için siz çocuğunuzu doyurun eşinizle sonrada yiyebilirsiniz sizin sinirlenmeniz onu biraz kışkırtmış sanki tabiki çocuğun yanında hakaretin haklı yönü olamaz ama benim düşüncem bu
 
Kapıyı sert kapatmanın karşılığının gerizekalı olduğunu bilmiyordum, ne güzel bu site her gün yeni bir şeyler öğretiyor.

Tek hatanız ne yemek yapalım diye sormak olmuş.
"Hiç halim yok hastayım ve çocuk acıktı, hemen halleder misin sen?" deseydiniz, hem erteleyemeseydi hem durumu idrak etseydi.

Ben bu durumda özür dilemem, yanaşmam.
 
Malesef bir basladimi arkasi geliyor hakaretlerin, size onerim siz kendi sayginizi korursaniz saygi gorursunuz. Bana gore kapi carpma, cocuga bagirmakta bir hakaret. Sizde davranisinizla hakaret etmissiniz
 
Merhaba hanımlar;dün akşamdan beri kafam allak bullak. Evet hakarete uğradım hem de eşim tarafından. Olaya gelince bu aralar moralim bozuk,kullandığım ilacinda etkisiyle sinirlerim iyice bozuldu. Eşimle ilgisiz olması nedeniyle biraz limoniyiz. Dün kv birlikte akrabalarına ziyarete gittik. O yüzden akşam yemek yapamadım,eve geldiğimde eşim işten gelmişti zaten. Ne yapayım diye sordum,hele bekle dedi. Bende çocuğun yemeği yok bak dedim,halimde yok diye belirttim. Biraz geçince oğlum acıktı tabi,ee ne yapıyoruz dedim,bundan yine ses çıkmadı. Git çocuğa bir şeyler yedir,bakarız dedik ya diye çıkıştı. Bende biraz sinirle kapıyı sertçe kapatıp mutfağa gittim,kucağımda çocuk ağlıyor bir yandan yemek yapmaya uğraşıyorum. O arada oğluma biraz yüksek bir sesle seslendim. Eşim içerden bir hışımla geldi,gel oğlum gerizekali annenle muhatap olma diye bağırdı. Üstüne basa basa gerizekali,beyinsiz annen diyip içeri geçti. Hiçbir şey demedim,yüzüne bile bakmadım. Sabah ise giderken kucağımda oğlumu öptü,sonrada beni öpüp gitti. O bir şey olmamış gibi davrandı ama benim içim yanıyor. Bugün hakaret eden yarın sinirlerine hakim olmayıp dövmeye de kalkmaz mi? O yüzden nasıl davranmam gerekiyor,sizinde fikirlerinizi almak istiyorum. Eşim yapı olarak kolay kolay özür dilemez,daha çok bir şey olmamış gibi davranır. Ama ilk defa böyle hakaret etmesi çok zoruma gitti. Sizinde kafanızı şişirdim,ama sizden güç almaya geldim biraz.​
Oyle kelimelerden hoslanmadiginizi belirtin.
 
Merhaba hanımlar;dün akşamdan beri kafam allak bullak. Evet hakarete uğradım hem de eşim tarafından. Olaya gelince bu aralar moralim bozuk,kullandığım ilacinda etkisiyle sinirlerim iyice bozuldu. Eşimle ilgisiz olması nedeniyle biraz limoniyiz. Dün kv birlikte akrabalarına ziyarete gittik. O yüzden akşam yemek yapamadım,eve geldiğimde eşim işten gelmişti zaten. Ne yapayım diye sordum,hele bekle dedi. Bende çocuğun yemeği yok bak dedim,halimde yok diye belirttim. Biraz geçince oğlum acıktı tabi,ee ne yapıyoruz dedim,bundan yine ses çıkmadı. Git çocuğa bir şeyler yedir,bakarız dedik ya diye çıkıştı. Bende biraz sinirle kapıyı sertçe kapatıp mutfağa gittim,kucağımda çocuk ağlıyor bir yandan yemek yapmaya uğraşıyorum. O arada oğluma biraz yüksek bir sesle seslendim. Eşim içerden bir hışımla geldi,gel oğlum gerizekali annenle muhatap olma diye bağırdı. Üstüne basa basa gerizekali,beyinsiz annen diyip içeri geçti. Hiçbir şey demedim,yüzüne bile bakmadım. Sabah ise giderken kucağımda oğlumu öptü,sonrada beni öpüp gitti. O bir şey olmamış gibi davrandı ama benim içim yanıyor. Bugün hakaret eden yarın sinirlerine hakim olmayıp dövmeye de kalkmaz mi? O yüzden nasıl davranmam gerekiyor,sizinde fikirlerinizi almak istiyorum. Eşim yapı olarak kolay kolay özür dilemez,daha çok bir şey olmamış gibi davranır. Ama ilk defa böyle hakaret etmesi çok zoruma gitti. Sizinde kafanızı şişirdim,ama sizden güç almaya geldim biraz.​
iyide yüz defa sormuşsunuz ne yemek yapayım diye yapın gitsin.tabiki öyle söylememesi lazım o ayrı.dövüp dövmüceğini ben bilemicem.
 
Ama maalesef saygı işte böyle böyle hakaretciklerle aşilir diye düşünüyorum. Eğer beni kırdığını anlamazsa devamı gelir sonra diye korkuyorum.
Özür bekleyin bence haklisiniz. Normallestirmeyin bunu
 
Cocugunuzun yaninda esinizin size hakaret etmesi cok cok yanlis. Tavrini siz yalnizken koymaliydi. Eger uyarmazsaniz hakaretin arkasinin gelecegini dusunuyorum, cocugunuz da bundan cok etkilenir ve size saygisi kalmaz. Bunun icin esinizi uyarin, cocugunuzun yaninda soylememesi lazimdi.
Bu akşam konuşacağım, sakinleşelim diye bekledim
 
Bence de canım, ben bir hata ettim ama sen daha büyük bir tepki verdin sana yakışmadı falan de. Ya bu erkekler nedense "sana yakışmadı" cümlesini kurunca o hatadan utanmaya başlıyorlar. Gururları okşanıyor. Gazzzz ver, gaz önemli.
:-)deneyeceğim dediklerinizi
 
iyide yüz defa sormuşsunuz ne yemek yapayım diye yapın gitsin.tabiki öyle söylememesi lazım o ayrı.dövüp dövmüceğini ben bilemicem.
Ama o bekle dediği için bekledim. Yoksa zaten çocuğumun yemeğini yedirip dinlenmeyi düşünüyordum,olaylar böyle gelişti iste
 
Adama hak verenleri saskinlikla okudum.
Konu sahibi ne yapayim diye sorman kibarlik olmus ama ne anlar onlar nezaketten. Yapacaktin kafama gore yemek yerse yer yemezse eyvallah. Bekle bekle bilmem ne. Cocuk acikinca sizi darliyor tabi onu degil. Kimse de kimseye boyle sacma sebepten cocugunun yaninda geri zekali beyinsiz diyemez. Adam olsun da cocugun yaninda sizden ozur dilesin. Yoksa yakinda cocugunuz da size ayni kelimeleri kullanabilir.
 
Bazen insanların ters zamanı olabiliyor, günü kötü geçiyor filan, belki buna denk gelinen bir an oluştu ikiniz için de ve birbirinizi farkında olmadan sinirle tırmandırdınız.

Kullanılan kelimeyi, hele ki çocuğunuzun yanında böyle bir hitap kullanmasını tasvip etmiyorum eşinizin tabi ki. Telafiye yönelik bir özür, bir adım da yok üstelik. Sadece uzatmamış, öpmüş. Burada çok okudum, kendisi döküp saçıp bir de üzerine küsüp karısından özür bekleyen adamları.

Ancak ilk kez yaşandı diyorsunuz, çocuktan sonra gerek sorumluluk, gerek oraya buraya koşuşturmalar eşleri birbirlerinden uzaklaştırıp, huyları olmayan şeyleri yapmaya itebiliyor. Buraya ilk üye olduğum zamanlarda hamileydim ve şunu söylemiştim bir konuda: Ne demek hakaret, bir salak lafı bile edemez eşler birbirine.

Çocuk olana kadar, hiçbir şekilde hakaretleşmeyen biz, an geldi karşı karşıya gelip öfkeyle birbirimize bağırdık ve "Salaksın, anlamıyorsun, mongolsun!" bile dedik, hatta ben dedim. Çünkülerini sıralayacak olursam 2 sayfayı bulur. Bazen haklıydım, bazen ise alakasız şeylerle biriktirdiğim siniri eşimden çıkarıyordum. Sonra oturduk konuştuk, yine ve yine... Düzelene kadar. Devamı gelmedi bu hakaretvari konuşmaların. Siz de çekin karşınıza eşinizi, bir güzel konuşun, böyle örnek olamayız çocuğumuza, birbirimizi hırpalayarak bir yere varamayız diye. Alacağınız tepkiye göre nasıl davranacağınızı tayin edersiniz sonra.
Aslında durumu çok güzel izah etmişsiniz. Çoğu zaman zaten stresli,yorgun vs diye adamı alttan alıyorum,kendide demişti hatta ben zor biriyim ama sen sakinliğinle beni idare ediyorsun diye. Ama bana göre ne olursa olsun işin içine hakaret girdimi durum değişir. Bugün sinirden hakaret eder,yarın üstüme yürür,ertesi gün vurur falan..şiddet hep böyle başlamıyor bu? Benim korkum bu. O yüzden hatasını anlasın istiyorum
 
Bazen kavgayı başlatan biz olunca alttan alıp konuşmak gerekiyor. Adam başta size birşey dememiş ama sizde kapı baca çarpıp çocuğa bağırıp kışkırtmışsınız. Konuşarak ama güzel dille anlatarak çözün.
Zaten kapıyı sert kapatmam hataydı biliyorum ama o raddeyede kendi getirdi beni. Bakalım konuşurum aksam
 
Niye ne yapayım diye eşinize soruyorsunuz yemeği siz yapacaksanız ne istiyorsanız onu yapın
Zaten yorgunsanız yapın bi makarna tamam.
 
Back
X