Merhaba kk bayanları,
Size içinde bulunduğum ve bana ağırlığı çok olan bir huyumdan bahsetmek istiyorum. Ben haksızlığa gelemiyorum her konuda hemen cevap vermek karşılığını göstermek istiyorum. İçimde tutamıyorum! bu gerçekten nasıl kötü bir huymuş bu yüzden çevremde çok az insan kaldı. Mesela babaannem 20 yıldır bizimle kalıyor halam ve amcam aramaz sormaz bu haksızlığa hep annemle babamın yorulmasına tahammül edemiyorum laf söylüyorum birşeye yaramıyor sitem etmeden de içim içimi yiyiyor. anneme sitem etsem onu daha üzüp köstek olmuş gibi oluyorum. İnsanların düşüncesizliğine dayanamıyorum. Bir insandan hoşlanmıyorsam veya ters bi hareketini görünce hemen ona tavır alıyorum hayatımdan eliyorum. Bu şekilde yapayalnız ölücem diye korkmaya başladım. Arkadaşlarıma bakıyorum hem birbirlerinin arkasından konuşuyorlar hem de yüzlerine canım cicim yapıyorlar ben bunu yapamıyorum işte öfkeyi de kini de hemen yansıtıyorum.Konuştukça herşeye karışan, laf söyleyen olaraktan kötü ben oluyorum. Farkettimki sadece arkadaş ortamında değil ailede de böyle. Sanki herkes benden rahatsız ben yokken daha rahatlar. Kendime nasıl engel olucam bilemiyorum, benim gibi bu huyuyla baş etmeye çalışan var mı aranızda
Size içinde bulunduğum ve bana ağırlığı çok olan bir huyumdan bahsetmek istiyorum. Ben haksızlığa gelemiyorum her konuda hemen cevap vermek karşılığını göstermek istiyorum. İçimde tutamıyorum! bu gerçekten nasıl kötü bir huymuş bu yüzden çevremde çok az insan kaldı. Mesela babaannem 20 yıldır bizimle kalıyor halam ve amcam aramaz sormaz bu haksızlığa hep annemle babamın yorulmasına tahammül edemiyorum laf söylüyorum birşeye yaramıyor sitem etmeden de içim içimi yiyiyor. anneme sitem etsem onu daha üzüp köstek olmuş gibi oluyorum. İnsanların düşüncesizliğine dayanamıyorum. Bir insandan hoşlanmıyorsam veya ters bi hareketini görünce hemen ona tavır alıyorum hayatımdan eliyorum. Bu şekilde yapayalnız ölücem diye korkmaya başladım. Arkadaşlarıma bakıyorum hem birbirlerinin arkasından konuşuyorlar hem de yüzlerine canım cicim yapıyorlar ben bunu yapamıyorum işte öfkeyi de kini de hemen yansıtıyorum.Konuştukça herşeye karışan, laf söyleyen olaraktan kötü ben oluyorum. Farkettimki sadece arkadaş ortamında değil ailede de böyle. Sanki herkes benden rahatsız ben yokken daha rahatlar. Kendime nasıl engel olucam bilemiyorum, benim gibi bu huyuyla baş etmeye çalışan var mı aranızda