senin yerine ben sinir oldum okuyunca şurda. insanlar gerçekten çok tuhaf olabiliyorlar, nedense öyle olmadıkları halde başkalarını ezme ve havalanma dürtüleri olabiliyor. ben ingilizce öğretmeniyim, şu anda bir kolejin anaokulu kısmında çalışıyorum. okul öncesi öğretmenleriyle ortaklaşa çalışıyor, planları beraber yapıyoruz. sınıflarımdan birinin sınıf öğretmeni tecrübeli bir öğretmendi ama aramızda pek de fazla yaş farkı yoktu, taş çatlasın 6-7 yaş büyüktür benden. kendisi benden daha fazla öğretmenlik tecrübesine sahipti, bu yüzden ikide bir benim az tecrübemin olduğunu, ona kalsa şunu şunu şöyle şöyle yapsam daha iyi olacağını vs söyler her işime burnunu sokardı. bana deneyimsiz olduğumu vurgulardı hep. tavrı rahatsız edici olmasa hoşuma bile gidebilirdi bu bana yardımcı olmaya çalışıyor diye ama kendisini üstün gören bir tavırla, bazen yüzüme dahi bakmadan konuşurdu. bir gün ingilizce dersinde bile hangi aktiviteyi önce hangisini sonra yapsam daha ii olur onu söylerken artık iyice tepem attı ve "ben sizin anadil etkinliklerinize müdahale etmiyorsam siz de lütfen ingilizce derslerine müdahale etmeyin. yabancı il gelişimi açısından hangi aktivite önce hangisi sonra gelmeli bu işin eğitimini almış biri olarak çok iyi biliyorum. "dedim sertçe. o gün bu gündür bu tvırlarını bıraktı, aksine garip bir şekilde bana çok kibar ve sıcak davranmaya başladı
diyeceğim o ki insanlar karşılarındaki alttan alıp sessiz kaldıkça onu ezebileceklerini düşünüp üstlerine gidiyor. bence o mühendis hanıma sert çıkışmanızın vakti gelmiş, önce o ağzının payını almalı.size saygı duymalı.
